Χριστόφορος Ζαραλίκος: «Χωρίς μαλακία, η ζωή δε βγαίνει»

Ποια είναι η κανονικότητα για σένα;

Πρέπει πρώτα να πω ότι το γέλιο προκαλεί τη µεγαλύτερη χαλάρωση και παίζει τον βασικότερο ρόλο σε αυτό που σκέφτοµαι. Σε κάνει να νιώθεις ότι έχεις γυµναστεί, αλλά χωρίς να κουραστείς, και βγάζει µια επιθυµία δηµιουργικότητας. Η κανονικότητα όπως την εννοώ είναι το µακελειό, σπάµε αυτά που δεν είναι στη θέση τους και τα ξαναφτιάχνουµε. Ενα δέντρο, ένα µουσείο, ένα κτίριο, ένα άγαλµα είναι στη θέση τους. Υπάρχουν πράγµατα που δεν είναι και εκεί µπαίνει η δηµιουργικότητα, αφού πρώτα τα σπάσουµε.   

Εχω και ανάλογο στόχο: να κάνω µια παράσταση σε έναν µεγάλο χώρο όπως το Καλλιµάρµαρο µε πάρα πολύ κόσµο και στη συνέχεια όταν όλοι θα είµαστε χαλαροί, να βγούµε στον δρόµο και να σπάµε αυτά που δεν είναι στη θέση τους. Το γέµισε ο Ζούπας, να το γεµίσει και ο ζουµπάς. Αυτό σηµαίνει πετυχηµένη κωµωδία, στο τέλος να προκαλεί αυτά τα συναισθήµατα ευεξίας και δηµιουργικών αλλαγών. Τα µπουζούκια, για παράδειγµα, προκαλούν διαφορετικά συναισθήµατα, περισσότερο τοξικά, γι’ αυτό και όλοι τρώνε βρόµικο µετά, ώστε να ενισχύσουν τις τοξίνες. Βέβαια αν ξέρεις τι τρως, µπορείς να φας ό,τι θέλεις, ακόµη και σκατά, αλλά να ξέρεις ότι τα τρως. Με απλά λόγια η κανονικότητα είναι να τοποθετούµε σωστά αυτά που είναι χάλια.

Πόσο χρόνο χρειάστηκες για να ολοκληρώσεις τα κείµενα της παράστασης;

Για τον βασικό σκελετό χρειάστηκα περίπου ένα δίµηνο και ακολουθώ πάντα τις εξελίξεις και την επικαιρότητα. Αυτός είναι και ο λόγος που καµία παράσταση δεν είναι ίδια µε την προηγούµενη ή την επόµενη. Κρατώ συνέχεια σηµειώσεις και διαβάζω τα πάντα. Το ιδανικό για έναν «όρθιο» κωµικό είναι να έχει γνώσεις πανεπιστηµιακού επιπέδου. Ειδικά στη φετινή παράσταση που καταπιάνοµαι µε πολλά καινούργια πράγµατα µελετώ καθηµερινά. Βέβαια για να χαλαρώσω βλέπω ελληνικό ποδόσφαιρο και αν δω δύο αγώνες σε µια µέρα, απλώς αποβλακώνοµαι και πέφτω για ύπνο.

Πώς είναι η «όρθια» κωµωδία στην Ελλάδα;

Στην τέχνη πληρώνεται η διαφορετικότητα. Το µυστικό της επιτυχίας είναι η µοναδικότητα. Καµία σχολή δεν µοιράζει ταλέντο και πρέπει να βρίσκουµε µέσα µας τι θέλουµε να κάνουµε. Αυτό λέω και στους µαθητές µου, στο θέµα του τονισµού για παράδειγµα. Πολλοί νέοι κάνουν το λάθος να χρησιµοποιούν το διαδίκτυο για να αντιγράψουν κείµενα και τεχνικές. Το καλύτερο είναι να σταθούν µπροστά στον καθρέφτη τους. Επίσης θέλω να πω ότι σε πολλές χώρες του εξωτερικού η «όρθια» κωµωδία είναι µάθηµα στις δραµατικές σχολές και αυτό λειτουργεί πάντα υπέρ των µαθητών, ακόµη και αν δεν ακολουθήσουν τον συγκεκριµένο δρόµο. Βέβαια αν έµπαινε ως επίσηµο µάθηµα, το επόµενο ζήτηµα θα ήταν ποιος το διδάσκει, αλλά αυτό θα βρίσκαµε τρόπο να το λύσουµε.

Εχεις σκεφτεί τι θα µπορούσες να κάνεις στο εξωτερικό;

Το µόνο που ξέρω είναι ότι αν πήγαινα στις ΗΠΑ, θα µε µάντρωναν. Πάντα έλεγα ότι η πορεία του Πολυτεχνείου δεν πρέπει να τελειώνει στην αµερικανική πρεσβεία αλλά µε τη µεταφορά της εκτός χώρας. Βέβαια αν ζητούσαν µια ειλικρινή συγγνώµη, θα µπορούσαµε να τη µεταφέρουµε στη Βαρυµπόµπη, αρκεί να µην τη βλέπουµε. Ξέρω όµως ότι κάνω αυτό που κάνουν οι περισσότεροι στην Ελλάδα, τη δουλειά του πατέρα µου. Ολη του τη ζωή δούλευε στα εργοστάσια και του άρεσε να λέει µαλακίες. Αλλά το εργοστάσιο µου έπεσε βαρύ και έτσι λέω µαλακίες. Για να µην παρεξηγηθώ, χωρίς µαλακία δεν βγαίνει η ζωή, αλλά αν λες µόνο τέτοιες, τότε γίνεσαι µαλάκας. Το θέµα είναι να τις λέµε για να επικοινωνούµε µε τους άλλους, αλλά κυρίως µε τον εαυτό µας, κρατώντας την εφηβεία µέσα µας όσο περισσότερο γίνεται. 

Υπάρχει καλό και κακό κοινό;

Υπάρχει καλή και κακή παράσταση. Πάντα πρέπει να προσαρµοζόµαστε στον κόσµο. Κόβω φάτσες, έχω πάντα κατά νου τι συµβαίνει στην κοινωνία και προχωρώ βάζοντας και τη δική µου διάθεση –που δεν είναι πάντα η ίδια– στο παιχνίδι. Αλλες φορές θέλω να τα σπάσω, άλλες φορές είµαι πιο αγαπησιάρης. Αν κάποιοι από το κοινό είναι µε το τηλέφωνο στο χέρι, αυτό σηµαίνει ότι κάτι δεν κάνω εγώ καλά. Αλλο το αστείο και άλλο το ενδιαφέρον. Πρέπει να εκµεταλλευόµαστε στο µέγιστο τον χρόνο που έχουµε πάνω στη σκηνή, από τρία λεπτά µέχρι τρεις ώρες. Μπορεί η σάτιρα να µην έχει όρια αλλά κάθε άνθρωπος έχει τα όριά του, τα οποία ορίζει µόνος του.

Οι… φίλοι του Χριστόφορου

Κυριάκος Μητσοτάκης

Ο αγαπημένος μου συνάδελφος

Μαρέβα Γκραμπόφσκι

Ηρωίδα

Νίκη Κεραμέως

Φούστα – μπλούζα

Αννα Παναγιωταρέα

Η Κιμ Καρντάσιαν της πολιτικής. Πληρώνεται χωρίς να κάνει απολύτως τίποτε

Αλέξης Τσίπρας

Τζογαδόρος μέτριος

Αδωνης Γεωργιάδης

Τα πιο επικίνδυνα άτομα της εποχής μας είναι οι τηλεπωλητές. Δεν έχει πλάκα

ΚΚΕ

Η συνείδησή μας 

ΑΕΚ

Ερωτας

INF0

«Επιστροφή στην κανονικότητα» στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο από το Σάββατο 12 Οκτωβρίου και κάθε Σάββατο έως τις 9 Νοεµβρίου