«Χρεώνουμε μάσκες ονομαστικά, όπως τα όπλα στον στρατό»

Επιμέλεια: Κατερίνα Κατή

Ρεπορτάζ: Αντιγόνη Μιχοπούλου, Βαγγέλης Τριάντης, Βασίλης Ανδριανόπουλος, Μάριος Αραβαντινός, Δανάη Κισκήρα-Μπαρτζώκα, Μάκης Νοδάρος, Νίκος Σπυρόπουλος

Νοσηλευτικό προσωπικό που μπαίνει στα τμήματα ενός τρομακτικά αόρατου εχθρού, του κορονοϊού, με απλές χειρουργικές μάσκες επειδή δεν έχει μάσκες υψηλής προστασίας. Οι ήρωες της δηµόσιας υγείας που ράβουν μόνοι τους πάνινες μάσκες, αγοράζουν αυτές που χρησιμοποιούν οι κηπουροί για να κόβουν τον χλοοτάπητα και βάζουν από μέσα φίλτρα απορροφητήρα και φίλτρα καφέ. Κι αν δεν έχουν γάντια, τους λένε… δεν πειράζει, να πλένετε καλά τα χέρια σας αν δεν έχουν αρκετές μάσκες… να φοράνε την ίδια όλη την ημέρα.

Ναι, κυρίες και κύριοι αναγνώστες, αυτά και άλλα χειρότερα διαδραµατίζονται τις ηµέρες του κορονοϊού στα δηµόσια νοσοκοµεία µας. Αυτές και ακόµη χειρότερες είναι οι συνθήκες, για τις οποίες δεν έχουµε ιδέα ούτε καν οι πιο υποψιασµένοι από εµάς, κάτω από τις οποίες ζητάµε από γιατρούς και νοσηλευτές να πολεµήσουν τον εχθρό σώζοντας τις δικές µας ζωές και θέτοντας σε κίνδυνο τις δικές τους. Δεν έχουµε ιδέα ότι πολεµάνε χωρίς να έχουν στη διάθεσή τους ούτε τα στοιχειώδη πολεµοφόδια για έναν εχθρό που πλέον χτυπάει από τα µέσα την πρώτη µας γραµµή: τα αθωράκιστα δηµόσια νοσοκοµεία. ∆εν έχουµε ιδέα επειδή εµείς «µένουµε σπίτι» και παρακολουθούµε όλη την ηµέρα αποσβολωµένοι τις επικοινωνιακές καµπάνιες του ενοχικού σπόρου της ατοµικής ευθύνης. 

Ενός σπόρου που ριζώνει µέρα µε τη µέρα γερά µέσα µας, γιγαντώνοντας το δέντρο µιας αποπροσανατολιστικής εικονικής πραγµατικότητας. Για να µη βρούµε, λοβοτοµηµένοι γαρ, τον δρόµο προς το δάσος της τεράστιας κρατικής ευθύνης. Για να µείνει στο απυρόβλητο και να είναι πολυχρονεµένη η κυβέρνηση των τραγικών ολιγωριών και λαθών. Η κυβέρνηση που δεν έχει να αγοράσει µάσκες για γιατρούς και νοσηλευτές, αδυνατεί να τους προστατεύσει κάνοντάς τους το σωτήριο τεστ, δεν επιτάσσει αλλά χρυσοπληρώνει αντιδραστήρια και ΜΕΘ των ιδιωτών την ίδια ώρα που τα νοσοκοµεία αναφοράς µετατρέπονται σε νοσοκοµεία διασποράς. Με µια κουρτίνα µόνο να χωρίζει, σε χώρο επειγόντων περιστατικών, τους ύποπτους για Covid-19 από τους υπόλοιπους ασθενείς. 

Λοιπόν, τι λέτε; Θέλετε να µάθετε την αλήθεια για την κατάσταση των δηµόσιων νοσοκοµείων της χώρας τις ηµέρες του κορονοϊού; ∆εν θα σας την πούµε εµείς. Τη λένε εδώ οι ίδιοι οι γιατροί και νοσηλευτές, οι πραγµατικοί άριστοι, αυτοί που επέλεξαν να υπηρετήσουν µε χίλια προβλήµατα και µε µισθούς ντροπής τη δωρεάν δηµόσια υγεία. Θα σας τη µεταφέρουν µέσα από τις σελίδες του Documento που ξέρει τι σηµαίνει άνισος αγώνας και τους έδωσε βήµα και χώρο για να γράψουν οι ίδιοι µε τις αφηγήσεις τους το ρεπορτάζ ίσως της πιο δύσκολης αποστολής της επιστηµονικής τους διαδροµής. Αφουγκραστείτε αυτούς που την επέτειο της 25ης Μαρτίου ο πρωθυπουργός, παραβλέποντας τα σκοτεινά σηµεία της ιστορικής αναγωγής, αποκάλεσε οπλαρχηγούς της σύγχρονης επανάστασης. Οπλαρχηγοί γυµνοί από πολεµοφόδια –και όχι µόνο– και τότε και τώρα. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές µας είναι πολύ θυµωµένοι. Γιατί «δεν θέλουµε χειροκροτήµατα και µεγαλοστοµίες. Θέλουµε να έχουµε µάσκες υψηλής προστασίας όταν πιάνουµε δουλειά, αδιάβροχες ολόσωµες φόρµες, πλαστικά γυαλιά χειρουργείου».

Για «να πολεµήσουµε ως ήρωες και όχι ως µάρτυρες», γιατί «άλλο οι ήρωες και άλλο οι άοπλοι µάρτυρες που πάνε για θυσία». Διαβάστε τους.

«Χρεώνουμε μάσκες ονομαστικά, όπως τα όπλα στον στρατό»

Η κατάσταση στο Αττικό, ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της χώρας, είναι ανησυχητική. Η κυβέρνηση αντί για τη μονότονη επανάληψη του «Μένουμε σπίτι» πρέπει να πάρει δραστικά μέτρα επειδή αύριο θα είναι αργά. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να καταλάβουν ότι πρέπει να διοριστούν άμεσα γιατροί και νοσηλευτές; Για να μονιμοποιηθούν οι επικουρικοί;

Παρά τις εξαγγελίες, στο Αττικό δεν έχει έρθει ούτε ένας, δεν έχει μονιμοποιηθεί ούτε ένας. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να επιταχθούν τα αντιδραστήρια και τα κιτ του ιδιωτικού τομέα; Στις τελευταίες εφημερίες το Αττικό αρχίζει με υποδομή για να στείλει τεστ για κορονοϊό σε 13-18 ασθενείς. Οι υγειονομικοί είναι πρόβατα προς σφαγή; Αν όχι γιατί δεν εξασφαλίζονται μέτρα για επάρκεια σε μάσκες, αντισηπτικά, στολές Tyvek; Γιατί αποστειρώνονται πλέον έως και τα γυαλιά;

Αυτό που συμβαίνει με τις μάσκες στο δικό μας νοσοκομείο θυμίζει τον στρατό και τη χρέωση όπλων. Οι μάσκες είναι μετρημένες και χρεώνονται ονομαστικά. Στο τέλος της ημέρας ενημερώνεται η διοίκηση όχι αν υπάρχει επάρκεια αλλά πόσες ξοδεύτηκαν! Γιατί πρέπει να γίνουν τα νοσοκομεία χώροι διασποράς του ιού; Στο Αττικό ο χώρος των επειγόντων έχει χωριστεί: στη μια μεριά ύποπτοι για Covid-19, στην άλλη οι υπόλοιποι ασθενείς. Στη μέση μία κουρτίνα! Γιατί πρέπει να θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές για να καταλάβουν ότι αν δεν ανοίξουν κρεβάτια ΜΕΘ θα χαθεί κόσμος που θα μπορούσε να σωθεί;

Πώς μπορεί σε ένα νοσοκομείο αναφοράς να μην έχει προστεθεί ούτε ένας νέος αναπνευστήρας; Το μόνο που έγινε είναι η μεταφορά οκτώ αναπνευστήρων από το νοσοκομείο της Βέροιας! Τι θα γίνει με τους υπόλοιπους ασθενείς που πάσχουν από δυνητικά θανατηφόρα νοσήματα; Ασθενείς με χημειοθεραπείες, ανοσοθεραπείες, με καρκίνο, με σοβαρά καρδιαγγειακά και άλλα νοσήματα. Κι αυτοί θα κάτσουν σπίτι τους; Τι άλλο περιμένει η κυβέρνηση;

Ο κορονοϊός δεν αντιμετωπίζεται από την αστυνομία ούτε με πρόστιμα. Ούτε πεθαίνοντας μόνος στο σπίτι. «Ο βασιλιάς είναι γυμνός». Τον ξεγύμνωσαν χρόνια τώρα όλοι όσοι κυβέρνησαν. Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα. Δεν είναι κόστος ούτε κέρδος. Είναι αγαθό. Το σύνθημα «Κανένας μόνος του στην επιδημία, αγώνας για δημόσια και δωρεάν υγεία» που φώναξαν οι γιατροί έξω από το υπουργείο Υγείας είναι μία φωτοβολίδα στο σκοτάδι που μας έχουν επιβάλει.