«Χρειάζεστε κάτι;»

Το σύνθημα των ημερών είναι σαφώς ένα. Μένουμε σπίτι και προσέχουμε.

Αυτές τις μέρες που οι περισσότεροι έχουμε γεμίσει τα ντουλάπια μας με τρόφιμα και άλλα αναγκαία αγαθά  δεν μπορώ να μην σκεφτώ έναν πολύ αγαπημένο μου θείο. Ο θείος μου ο Γιώργος είναι 79 χρονών. Είναι σε κατάσταση σύγχυσης αρκετές φορές και το σημαντικότερο ζει μόνος τους εδώ και χρόνια. Δεν δέχεται βοήθεια από κανέναν. Εγώ είμαι Μυτιλήνη εκείνος Αθήνα. Προσπαθώ να σκεφτώ με ποιο τρόπο να του εξηγήσω στο τηλέφωνο που μιλάμε ότι αυτός ο ιός είναι πραγματικός, ότι πρέπει να προμηθευτεί τα απολύτως απαραίτητα σε περίπτωση που δεν θα πρέπει να βγαίνει για κάποιο διάστημα από το σπίτι. 

Με αυτή τη σκέψη ξυπνάω κάθε πρωί. Τι γίνεται με όσους δεν έχουν οικογένεια ή φίλους να τους βοηθήσουν στη συλλογή προμηθειών; Τι συμβαίνει με αυτούς που λείπουν τα παιδιά τους ή ανήκουν σε οικογένειες που δεν ασχολούνται μαζί τους; Τι γίνεται με τους μοναχικούς;  Τι γίνεται με τους συνανθρώπους μας που ανήκουν σε ευπαθή ομάδα;  
Η κοινωνική και ατομική ευθύνη είναι επιτακτική ανάγκη. 

Πέρα από τον οικογενειακό και φιλικό κύκλο μας ως άνθρωποι επιβάλλεται  να μην ξεχνάμε αυτούς που ζουν μόνοι τους.  Τώρα περισσότερο από ποτέ οφείλουμε να επιδείξουμε τη αγάπη μας για τον συνάνθρωπο, την αλληλεγγύη μας.  Αν έχετε προσέξει κάποιον στη γειτονιά σας που φαινόταν να έκανε τα απολύτως απαραίτητα ψώνια μόνος του σκεφτείτε λίγο καλύτερα. Μήπως δεν μπορεί άραγε  να κουβαλήσει παραπάνω από μία σακούλα ή ακόμη χειρότερα μήπως αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν λόγω χαμηλής αντίληψης είτε λόγω προχωρημένης ηλικίας να συνειδητοποιήσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης;

Χρειάζεται να σκεφτούμε εμείς γι αυτούς. Χρειάζεται να σκεφτούμε εμείς  τις ευπαθείς ομάδες που στη καθημερινότητά τους βρίσκουν λύσεις για να επιβιώσουν αλλά τώρα οφείλουν να προστατευτούν και δεν έχουν κανέναν να τους προσέξει.

Ας τους προσέξουμε εμείς. Ας αυτοπροταθούμε και ας γίνουμε εμείς η βοήθεια που χρειάζονται αυτό το διάστημα. Μιλήστε στον απότομο και απόμακρο γείτονά σας. Σε αυτόν τον ηλικιωμένο που συναντιέστε στο ασανσέρ και δεν σας μιλάει καν. Στην κυρία που βγάζει τα σκυλιά της βόλτα και μιλάει μόνο σε αυτά. Στην πελάτισσα που έρχεται να ψωνίσει και δεν σας λέει ούτε «καλημέρα» ούτε «ευχαριστώ». Κάντε την απλή ερώτηση.
«Χρειάζεστε κάτι»;
 
Αφήστε τις παραξενιές που ξέρετε πως έχει και απλώστε το χέρι σας να τους βοηθήσουμε όλους.
Τρέμω στην ιδέα ότι ένας άνθρωπος που για τον οποιοδήποτε λόγο ζει απομονωμένος θα αντιμετωπίσει τις επόμενες δύσκολες εβδομάδες μόνος του. 

Η μοναξιά από επιλογή ή όχι είναι κάτι που δεν θα εξετάσουμε και δεν μας αφορά.Βρισκόμαστε  όλοι μπροστά σε κάτι πρωτόγνωρο. Ας αφήσουμε κάθε εγωισμό και ας βοηθήσουμε όσοι είμαστε νέοι και υγιείς όλους όσους το έχουν ανάγκη.

Η κυρία που βλέπεις και ζει μόνη της μπορεί να έχει παιδιά που να ζουν στο εξωτερικό, μπορεί να μην έχει και κανέναν… μπορεί… μπορεί χίλια δυο πράγματα. Οφείλουμε να βοηθήσουμε ακόμη και αυτούς που δεν μας το ζητάνε. Ας προτείνουμε εμείς να τους κάνουμε τα ψώνια. Ας τους προτείνουμε εμείς να τους πάρουμε τα φάρμακα από το φαρμακείο. Φροντίζοντας το σπίτι μας ας κουβαλήσουμε και τις δικές τους σακούλες.

Τώρα περισσότερο από ποτέ η λέξη αλληλεγγύη πρέπει να πάρε σάρκα και οστά στη καθημερινότητά μας. Ο ένας για τον άλλον. Για τον γείτονα που δεν μπορεί να βγει εύκολα από το σπίτι να πάει να ψωνίσει. Ρώτα τον απλά  «χρειάζεστε κάτι;» 

Στον επαίτη που σταθερά άπλωνε το χέρι του και με κάποιο τρόπο βοηθούσες μέχρι τώρα ή αγνοούσες εξήγησε του την κατάσταση. Αν μπορείς βοήθησε με τον τρόπο σου.  Υπάρχει κόσμος που δεν ξέρει τίποτα, είναι οι άστεγοι που κοιμούνται μπροστά από το γραφείο σου, είναι κάποιος που σίγουρα μπορείς χωρίς να διακινδυνεύσεις τίποτα να βοηθήσεις. Κάντε τώρα. Βοηθάμε τον διπλανό μας και γινόμαστε κοινωνοί αγάπης.

Όλοι μπορεί να έχουμε ή να ξέρουμε τον θείο μου τον Γιώργο. Βοήθησέ τον. Δεν είναι ανάγκη να χάσει κανείς τη ζωή του επειδή δεν είχε κάποιον να τον βοηθήσει. Δεν είναι ανάγκη κανείς να πεθάνει επειδή εμείς δεν του απλώσαμε το χέρι.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr