Χιλή: Σαράντα μέρες μαζικών διαδηλώσεων και ο στρατός ξανά στους δρόμους

Συνεχίζουν να κατεβαίνουν δυναμικά στους δρόμους οι διαδηλωτές στη Χιλή, με το κίνημα να μετράει πλέον σαράντα ημέρες από το ξέσπασμά του. Από τη διαμαρτυρία απέναντι στις αυξήσεις των εισιτηρίων, πλέον έχει φτάσει να διεκδικεί μαχητικά την αύξηση του κατώτατου μισθού, έχει πετύχει μια μεγάλη νίκη, αυτή της διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την αλλαγή του Συντάγματος που έχει κληροδοτήσει στη χώρα η δικτατορία Πινοσέτ. 

Σαράντα μέρες διαδηλώσεων κατά τη διάρκεια των οποίων χιλιάδες κόσμου δέχτηκαν σκληρή καταστολή από δυνάμεις του στρατού και της αστυνομίας, άνθρωποι δολοφονήθηκαν, έχασαν τα μάτια τους από πλαστικές σφαίρες, βρέθηκαν σε κρατητήρια, βασανίστηκαν, βιάστηκαν. Η ακροδεξιά κυβέρνηση Πινιέρα που νιώθει πλέον για τα καλά την ήττα στο πετσί της, από τη μια «πουλάει» ένα προφίλ παραδοχής των λαθών της για να κατευνάσει τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας, στην πράξη όμως συνεχίζει να αντιμετωπίζει το κίνημα με δολοφονικές πρακτικές.

Χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν ξανά χθες, Τρίτη, στους δρόμους του Σαντιάγο έπειτα από κάλεσμα πολλών συνδικάτων του δημόσιου τομέα σε απεργία. Το κίνημα συνεχίζεται, και η κάθε μέρα ακολουθεί το συνηθισμένο σενάριο: Μαζικές διαδηλώσεις, συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και δυνάμεων ασφαλείας, ακραία καταστολή.

Πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις, ανάμεσά τους και το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΗRW), καταγγέλλουν «σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την αστυνομία».

Ο διευθυντής του HRW για την Αμερική Χοσέ Μιγκέλ Βιβάνκο δήλωσε ότι η ΜΚΟ έχει λάβει εκατοντάδες καταγγελίες «για υπερβολική χρήση βίας στους δρόμους και παραβιάσεις των δικαιωμάτων των κρατουμένων».

Ένας πανεπιστημιακός, ο Γκουστάβο Γκάτικα, έχασε εντελώς την όρασή του αφού τραυματίστηκε από τις δυνάμεις καταστολής στις 8 Νοεμβρίου στη διάρκεια διαδήλωσης στο Σαντιάγο, όπως ανακοίνωσε χθες, Τρίτη, το νοσοκομείο στο οποίο νοσηλεύεται. Πρόκειται για τον πρώτο διαδηλωτή που τυφλώνεται εντελώς από την έναρξη των κινητοποιήσεων. Ο Γκουστάβο Γκάτικα είναι πλέον σύμβολο του κινήματος, καθώς δεκάδες πολίτες έχουν χάσει τα μάτια τους τον τελευταίο μήνα αφού η αστυνομία χρησιμοποιεί τις δολοφονικές πλαστικές σφαίρες για να αντιμετωπίσει τα πλήθη, τις οποίες, μάλιστα, υποτίθεται ότι δεσμεύθηκε να σταματήσει να χρησιμοποιεί. Ο Ερυθρός Σταυρός της Χιλής, από την άλλη, καταγγέλλει ότι εξακολουθεί να δέχεται τραυματίες από αυτές τις σφαίρες.

Ο Πινιέρα κατεβάζει ξανά τον στρατό στους δρόμους

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση της Χιλής δέχεται πυρά από τη διεθνή κοινότητα για το βίαιο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει την κοινωνική εξέγερση στη χώρα, ο Σεμπάστιαν Πινιέρα επιμένει με τον στρατό στους δρόμους. 

Την Τρίτη η κυβέρνηση κατέθεσε νομοσχέδιο έτσι ώστε οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας να επιστρέψουν στους δρόμους για τη φύλαξη δημόσιων υποδομών, χωρίς να κηρύξει τη χώρα ξανά σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, προκαλώντας σωρεία αντιδράσεων.

Την Τρίτη η κυβέρνηση αντιμετώπισε για άλλη μία φορά επικρίσεις για τη συμπεριφορά των σωμάτων ασφαλείας και του στρατού εναντίον των διαδηλωτών. Ο διευθυντής της Human Rights Watch για την Αμερική Μιγκέλ Βιβάνκο συναντήθηκε με τον Πινιέρα και του εξέφρασε την έντονη ανησυχία του για τις “εκατοντάδες αναφορές των πολιτών για τη βία στους δρόμους”. 

Ιστορική απόφαση για δημοψήφισμα στη Χιλή

Η ιστορική συμφωνία την οποία υπέγραψαν τα κόμματα στις 15 Νοεμβρίου για την οργάνωση δημοψηφίσματος με στόχο την αντικατάσταση του Συντάγματος της Χιλής, το οποίο αποτελεί κληροδότημα της δικτατορίας του Αουγκούστο Πινοσέτ (1973-1990), είχε δημιουργήσει ελπίδες στο κυβερνητικό στρατόπεδο για τερματισμό της κρίσης. Όμως το κίνημα συνεχίζει μέχρι σήμερα με δυναμικές κινητοποιήσεις.

Οι διαδηλωτές ζητούν από την κυβέρνηση του ακροδεξιού προέδρου Σεμπαστιάν Πινιέρα την αύξηση του κατώτατου μισθού. Τα εργατικά συνδικάτα να ζητούν να φτάσει τα 500.000 πέσος (625 δολάρια) από 301.000 πέσος (400 δολάρια) που είναι τώρα.

 Ακόμα και οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής ομάδας της Χιλής διαμαρτυρήθηκαν δημοσίως.

Η κρίση που συγκλονίζει τη Χιλή είναι η σοβαρότερη μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1990. Μέχρι στιγμής 23 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και περισσότεροι από 2.000 έχουν τραυματιστεί, ενώ δεκάδες έχουν χάσει τα μάτια τους από πλαστικές σφαίρες. 

Η οργή του κόσμου είναι τόσο έντονη γι’ αυτό και βρίσκεται για τεσσαρακοστή μέρα στους δρόμους, ανυποχώρητα.