Για ποιό λόγο η Ελληνική νομοθεσία αρνείται να διαχωρίσει την ινδική από την κλωστική κάνναβη; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα που θέτουν οι βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς προς τους αρμόδιους υπουργούς αναφέροντας ότι η κλωστική κάνναβη (Cannabis Sativa) είναι ένα φυτό που καλλιεργείται παγκοσμίως και μπορεί να παράγει ίνες για υφαντά, χαρτί, οικοδομικά υλικά, χρώματα-βαφές-βερνίκια, είδη κοσμετικής, προϊόντα διατροφής, ενέργεια και βελτιωτικά εδάφους. Η καλλιέργειά της στην Ευρώπη όχι μόνο επιτρέπεται αλλά και επιδοτείται, βάσει των Κανονισμών (ΕΟΚ) 1308/70, (ΕΟΚ) 619/71, (ΕΟΚ) 2358/71, (ΕΟΚ) 1164/89, (ΕΚ) 1529/2000 αλλά και Κανονισμού (ΕΚ) 1782/2003.
Παλαιότερα στη χώρα μας, στα μέσα του 20ου αιώνα, επί δεκαετίες ανθούσε η κλωστοϋφαντουργία που χρησιμοποιούσε ως πρώτη ύλη την κλωστική κάνναβη. Η κάνναβη αποτελούσε διαδεδομένη γεωργική καλλιέργεια και εξαγώγιμο προϊόν, στήριγμα της οικονομίας πολλών ελληνικών πόλεων (π.χ. μόνο στην Κέρκυρα λειτουργούσαν 5 ή 6 κανναβουργεία).
Σήμερα, σε μια περίοδο κατά την οποία η ελληνική κλωστοϋφαντουργία βρίσκεται σε μεγάλη κρίση και οι μεγάλες δυνάμεις της στρέφουν το ενδιαφέρον τους σε άλλους τομείς, η κλωστική κάνναβη δεν μπορεί να αξιοποιηθεί, γιατί θεωρείται ναρκωτική ουσία και εμπίπτει στις απαγορεύσεις του νόμου 3459/2006 «Κώδικας Νόμων για τα Ναρκωτικά». Όμως, η περιεκτικότητα της κλωστικής κάνναβης σε THC ( τετραυδροκανναβινόλη) είναι μικρότερηαπό 0,2%, που σημαίνει ότι για να υπάρξει ψυχοτρόπος επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό από την κατανάλωσή της θα πρέπει να καταναλωθούν τεράστιες ποσότητες σε μια μόνο δόση, που εκ των πραγμάτων αυτό αποκλείεται, όπως ακριβώς αποκλείεται η κατανάλωση 1kg αλατιού ή 1kg σακχαρόζης μονομιάς.
Στο σχέδιο νόμου του Υπ. Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τον Κώδικα Ναρκωτικών που ήταν σε Δημόσια διαβούλευση έως και τις 25/9 δεν υπήρχε η παραμικρή αναφορά στη κλωστική κάνναβη.
