Η Ολλανδία μετατοπίστηκε ακόμη δεξιότερα

1. Οι δημοσκόποι πάλι απέτυχαν σε διάφορες επιδιώξεις. (Χειραγώγηση, μεθοδεύσεις κλπ). Κρίση, παρακμή και αναξιοπιστία!

2. Την ατζέντα της αναμέτρησης την επέβαλε το ακροδεξιό κόμμα του Βίλντερς, και επιβεβαιώθηκε με τη δήλωση του ότι έβαλε τη σφραγίδα στο βασικό περιεχόμενο της αναμέτρησης ,όπως: Οι θρησκευτικές και κυρίως οι αντι-ισλάμ επιθετικές διακρίσεις , η εχθρότητα κατά των μεταναστών, ο εθνικισμός.

3. Στις κάλπες προσήλθε το 55% των ψηφοφόρων. Αποτελεί τη μεγαλύτερη συμμετοχή των τελευταίων 30 χρόνων.

4. Επικράτησε ως πρώτο, το κόμμα του Ρούτερ που κέρδισε σε ποσοστά , αλλά ηττήθηκε και σε ψήφους και έδρες. Έχασε δέκα έδρες ο νεοφιλελεύθερος κεντροδεξιός πρωθυπουργός Ρούτερ, που είχε – μεταξύ των άλλων -το προεκλογικό σύνθημα κατά των πολιτών που δεν ήταν ολλανδικής καταγωγής: «ή μένεις με τους κανόνες μας ή φύγε»! Αυτό ήταν και το μοτίβο της ακροδεξιάς. Αξιοποίησε δε τη πόλωση με το Σουλτάνο και επικράτησε ως πρώτο κόμμα .Άλλωστε –κατά τη προεκλογική ένταση- ο Βίλντερς επιβράβευσε το Ρούτερ, για τη στάση του απέναντι στον Έρντογαν, χάνοντας εθνικιστικές ψήφους.

5. Δεξιότερα Κουροπάτκιν! Ο άξονας, το κέντρο βάρους της ολλανδικής πολιτικής και κοινωνικής ζωής , μετατοπίστηκε προφανώς προς τα δεξιότερα .

6. Ο Ακροδεξιός Βίλντερς ήλθε δεύτερος, αλλά με δέκα επιπλέον βουλευτές σε σχέση με τις εκλογές του 2012.

7. Μια προοδευτική πολιτική δύναμη , η Πράσινη Αριστερά, ήλθε πρώτο κόμμα στο Άμστερνταμ και πέμπτο σε όλη τη χώρα. Είχαν 4 έδρες και ανήλθαν στις 14.

8. Το Σοσιαλιστικό κόμμα είχε άνοδο στην έκτη θέση.

9. Καταποντίστηκαν και πήγαν από τη δεύτερη θέση στην έβδομη – με απώλεια 29 βουλευτικών εδρών – οι Σοσιαλδημοκράτες του Εργατικού κόμματος , του Ντάισελμπλουμ που ήταν μέχρι τώρα δεύτερο κόμμα και εταίρος –στη δεξιά στρατηγική της λιτότητας -του Ρούτε.

10. Οι χριστιανοδημοκράτες και οι κεντρώοι είχαν επιτυχίες με 19 έδρες.

11. Το Ολλανδικό κοινοβούλιο συγκροτείται σε σώμα με 150 βουλευτικές έδρες . Για το σχηματισμό κυβέρνησης απαιτούνται 75 έδρες και μένει να δούμε τις νέες συμμαχίες ή συνεργασίες που θα επιδιώξει ο Ρούτε.

12. Πολιτικοί ηγέτες από τη Γερμανία , τη Γαλλία , σύμμαχοι του Ρούτε στις πολιτικές κοινωνικές και οικονομικές επιλογές που οδήγησαν την ΕΕ σε μια πολυετή κρίση, ύφεσης και ανεργίας, αλλά και άλλοι νεοφιλελεύθεροι αρχηγοί κεντροδεξιών ευρωπαϊκών κομμάτων πανηγυρίζουν ! Ωστόσο μένει να δούμε τι θα «πουν» οι κάλπες – για ορισμένους λίαν προσεχώς – τόσο για τη πολιτική τους όσο και τους ίδιους.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr