Ένιωσα μια βαθιά συγκίνηση. Μπροστά στα μάτια μου η εννιάχρονη Ακριβούλα, εξερευνώντας τον κόσμο γύρω της, παρασύρεται από την εξωτερική πραγματικότητα, χάνει την εσωτερική της αρμονία, την καταλαμβάνει πανικός και οδηγείται στο θάνατο… Είδα τη γριά Λούκαινα προσκολλημένη στο παρελθόν, να μην είναι σε θέση να απολαύσει τα δώρα της ζωής.
Είδα, επίσης, το καμίνι της χαράς και του έρωτα να κατακαίει τις κοινωνικές συμβάσεις και να αποτελεί δυνατή πυξίδα προς τη ζωή. Μια κοπέλα που έχει ζωντανό τον πυρήνα μέσα της και πηγαίνει κατ’ ευθείαν στο σκοπό της, δημιουργώντας μόνη της τη μοίρα της. Βρέθηκα σ’ έναν κόσμο εικόνων και ήχων απίστευτης ομορφιάς που αγγίζουν τις λεπτότερες αποχρώσεις της ανθρώπινης ύπαρξης και του φαινομένου της ζωής. Μεταφέρθηκα από μια κατάσταση «Πένθιμη», που μου υπενθύμιζε με τρόπο επιβλητικό την ανάγκη της εσωτερικής συγκρότησης και σταθερότητας, σε μια κατάσταση «Αναστάσιμη» όπου εμπιστεύομαι την εσωτερική μου φωνή και χαράσσω την πορεία μου με συνέπεια και πίστη!
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, με τα δυο αυτά διηγήματα, θίγει θέματα οικουμενικά και μας παροτρύνει προς αυτή την πορεία: από τη θλίψη και την προσκόλληση στη συνειδητοποίηση και την ανασυγκρότηση, στην εμπιστοσύνη στον εαυτό ώστε ο κόσμος γύρω από απειλή να γίνει σύμμαχος μιας πορείας συνειδητής που οδηγεί στην ανάταση!
Ο σκηνοθέτης της παράστασης, Δήμος Αβδελιώδης από τη δική του πλευρά, με την ευαισθησία και την καθαρή του ματιά, ανοίγει το δρόμο για αυτό το «ταξίδι». Πρόκειται για μια μυσταγωγία, όπου ηθοποιός και θεατές καλούμαστε να κοινωνήσουμε σε αυτό το μυστηριώδη και μαγευτικό κόσμο. Το ζητούμενο ήταν πώς θα μπορούσαμε να «ξεκλειδώσουμε» τη γλώσσα του Παπαδιαμάντη. Πώς μέσω του αφηγηματικού λόγου θα υπηρετήσουμε το πνεύμα του συγγραφέα, θα είμαστε πιστοί στα αισθήματα και τις ιδέες του και πώς θα αποφύγουμε τη δική μας υποκειμενική ερμηνεία, εκτελώντας έτσι μία πραγματική ερμηνεία.
Ο Δήμος Αβδελιώδης με δίδαξε πως όλα στηρίζονται στην εκφορά του λόγου, στην ερμηνεία της φωνής του κειμένου με λογικές και μουσικές παραμέτρους που απελευθερώνουν το νόημα, με αποτέλεσμα η επαφή με το κείμενο να γίνεται μία βιωματική εμπειρία, καθώς τα πάντα ενσαρκώνονται μπροστά στο κοινό ζωντανά. Αυτό μεταδίδει σαφώς ισχυρότερη συγκίνηση. Όπως ο ίδιος ο σκηνοθέτης έχει πει: «Αν ο σκοπός κάθε έντεχνου έργου είναι η βαθιά συγκίνηση, μέσα από την κατανόηση μιας μεγάλης ή μιας μικρής αλήθειας, τότε οι όροι και οι κανόνες που τίθενται γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό, ενυπάρχουν μέσα στο ίδιο το έργο και όχι έξω από αυτό, αρκεί να τους αναγνωρίσουμε».
Ως ηθοποιός, καλώ το θεατή με όχημα την κατανυκτική ατμόσφαιρα του Παπαδιαμάντη, τον ποιητικό του οίστρο, τον αισθησιασμό και το πάθος του, να πραγματοποιήσει μαζί μας αυτό το ταξίδι της ενθύμησης και της κάθαρσης.
[*«Μυρολόγι»: θρηνητικόν άσμα, σε διάκριση από το «Μοιρολόγι»: λόγος σχετικά με τη μοίρα, η οποία δεν είναι αποκλειστικά τραγική]
Tο Μυρολόγι της Φώκιας & Το Καμίνι
Διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Διδασκαλία ερμηνείας-Σκηνική Όψη-Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Ερμηνεία: Αλεξία Φωτιάδου
Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης
Γλυπτό έργο: Αριστείδης Πατσόγλου
Παραγωγή: Anagnorisi, Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία
INFO:
Διεθνές Κέντρο Θεάτρου Άτροπος, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 26, Μετρό Μεταξουργείο.
Σάββατα 18 και 25 Ιανουαρίου και 1 & 8 Φεβρουαρίου στις 21.00
Τιμές εισιτηρίων: 12 € (γενική είσοδος), 10 € (Άνεργοι, Άνω των 65 ετών, φοιτητές, ΑΜΕΑ και συνοδοί, κάτοικοι γειτονιάς), 8 € (ατέλειες, ομάδες 10 + ατόμων με προκράτηση)
Πληροφορίες-κρατήσεις: 6947132894 και 6980940720
Διάρκεια: 40’
