H ιστορία της κακοποιημένης Ελλάδας

Της Αργυρώς Γιαννουδάκη

Τη ζήτησε ο γαμπρός, φαινόταν πλούσιος και ήτανε κι ομορφόπαιδο. Βασίλισσα θα την είχε έλεγε και η αλήθεια είναι ότι της κοπελιάς ο κώλος της καιγότανε για λούσα και μεγάλη ζωή. Μία καραβλαχάρα ήτανε στην εδώ που τα λέμε, που το μόνο που σκεφτόνανε τότε, ήταν να σουλατσάρει στα σαλόνια της καλής κοινωνίας. Ο γάμος έγινε και τα παιδιά φαίνονταν ευτυχισμένα στην αρχή. Κοσμικές συναντήσεις, σουαρέ και πάρτι, η κοπελιά ζούσε το όνειρο της, όταν καλοντυμένη αντάλλασσε φιλοφρονήσεις με τις άλλες κυρίες.

Οι καιροί όμως άλλαξαν… Ο άντρας της έπαψε να ενδιαφέρεται για την καλοπέραση της όπως παλιά. Την έκλεισε σε ένα δωμάτιο και δεν την άφηνε να βγει έξω στις αγορές να κάνει τα ψώνια. Μετά άρχισε να την πλακώνει στα χαστούκια, τα οποία γρήγορα έγιναν κανονική κακοποίηση. Δεν άργησε η ώρα μάλιστα, που έντρομη έβλεπε μπροστά της τον πρώτο πελάτη… Την πηδούσαν όλη μέρα και το βράδυ ο σύζυγος της πετούσε λίγο φαγητό.

Έκλαιγε φώναζε στην αρχή ότι την κοροΐδεψε, όμως μετά σταμάτησε γιατί σκεφτόταν ότι έχει ευθύνη γι αυτό που ζει, αφού ήθελε μεγαλεία. Δεν είχε δουλέψει και ποτέ της, έψαχνε να καλοπαντρευτεί για να τα χει όλα έτοιμα.

Ένα πάντως ήταν σίγουρο ότι δεν θα πέθαινε από την πείνα. Ήταν καταδικασμένη να ζει αυτή τη ζωή από δω και πέρα. Η ιστορία κράτησε για μία πενταετία, ώσπου μία μέρα έγινε το θαύμα. Το δωμάτιο που την είχε κλειδωμένη έμεινε ανοικτό κατά λάθος, ίσως κιόλας ο νταβατζής να είχε πιστέψει ότι ήταν το σύνδρομο της Στοκχόλμης δεν θα της επέτρεπε να την κοπανήσει.

Εκείνη τώρα είναι μπροστά στην ανοικτή πόρτα φοβισμένη. Δεν ξέρει τι να κάνει… Φοβάται τι θα συναντήσει έξω από την πόρτα του δυνάστη της. Φοβάται αν θα έχει φαγητό, που θα κοιμάται, ποιος θα την προσέχει, πως θα βγάζει λεφτά. Αλήθεια είναι ότι είναι αδύναμη και δεν έχει μάθει να ζει μόνη της. Μικροπαντρεύτηκε… Πάντα κάτω από τις φτερούγες του νταβατζή πέρασε τη ζωής της. Όμως από την άλλη δεν την άντεχε άλλο αυτή τη ζωή. Δεν υπήρχε τίποτα που να την κάνει να θέλει να ζήσει το αύριο, που θα ήταν ίδιο με το σήμερα. Ελευθερία ή θάνατος ήταν πια το δίλημμα και ρίχτηκε έξω από την πόρτα… Δεν υπήρχε πια γυρισμός για την Ελλάδα, έτσι τη λέγανε την κοπελιά…

Γι αυτό ψηφίζω ΟΧΙ για την Ελλάδα που την κατάντησαν πουτ@να