"Η γυναίκα του πρωθυπουργού έχει στόμα και μιλιά!"

 «Μέχρι ο γυναικείος λόγος να μπορεί να αρθρωθεί δημόσια και να αντιμετωπιστεί στη βάση των θέσεων που εκφράζει και όχι του φύλου του, η γυναίκα του Πρωθυπουργού, η γυναίκα της διπλανής πόρτας, η κάθε γυναίκα, οφείλει να συνεχίσει να μιλά. Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων στέκεται στο πλάι όλων αυτών των γυναικών, ενθαρρύνοντάς τες με το έργο της να μιλούν κάθε φορά δυνατά και καθαρά, μήπως και η φωνή τους σκεπάσει τους λεβέντες που θορυβούν, προσπαθώντας να καλύψουν το λόγο τους» σημειώνεται.

Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση της γενικής γραμματείας με τίτλο «Η γυναίκα του Πρωθυπουργού έχει στόμα και μιλιά!»

«Η γυναίκα του Καίσαρα, δεν οφείλει μόνο να είναι τίμια, οφείλει και να δείχνει τίμια.

Η γυναίκα του Έλληνα Πρωθυπουργού, οφείλει πρωτίστως να μη δίνει συνεντεύξεις, ιδίως πολιτικού περιεχομένου.

Και εάν δώσει, οφείλει να δέχεται το σεξισμό που της αναλογεί, όπως κάθε γυναίκα που εμφανίζεται στη δημόσια σφαίρα σε ρόλο άλλο από αυτό της καλής νοικοκυράς και συζύγου, μάνας και αντικειμένου πόθου.

Σεξισμό με αίτημα την επιστροφή της στη γωνία της, αυτή της πρωθυπουργικής οικίας και στις αρμοδιότητές της, αυτές της εμφάνισής της σε περιοδικά life style, των δηλώσεών της για τα έπιπλα που επέλεξε για το καθιστικό, για το φαγητό που προτιμάει ο Πρωθυπουργός και για το πού ψωνίζει τα ρούχα της.

Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας μεγάλης μερίδας σχολίων για την πρόσφατη συνέντευξη της Μπέτυς Μπαζιάνα, τόσο από άνδρες, όσο και από γυναίκες, που θίγονται από το θράσος της να μιλήσει για τις πολιτικές εξελίξεις, έτσι όπως τις βίωσε από μέσα, με βάση τη δική της οπτική και τις αξίες της.

Αλλά γιατί να έχει οπτική και αξίες; Αφού έχει άνδρα και μάλιστα Πρωθυπουργό.

Μέχρι ο γυναικείος λόγος να μπορεί να αρθρωθεί δημόσια και να αντιμετωπιστεί στη βάση των θέσεων που εκφράζει και όχι του φύλου του, η γυναίκα του Πρωθυπουργού, η γυναίκα της διπλανής πόρτας, η κάθε γυναίκα, οφείλει να συνεχίσει να μιλά.

Η ΓΓΙΦ στέκεται στο πλάι όλων αυτών των γυναικών, ενθαρρύνοντάς τες με το έργο της να μιλούν κάθε φορά δυνατά και καθαρά, μήπως και η φωνή τους σκεπάσει τους λεβέντες που θορυβούν, προσπαθώντας να καλύψουν το λόγο τους».