H άγρια ομορφιά της εγκατάλειψης

Στο κέντρο της Αθήνας –στον αριθμό 55 της Φωκίωνος Νέγρη– συναντήσαμε τον Μάρκο Δολόπικο, φωτογράφο και ιδρυτή της Blank Wall Gallery, με αφορμή την έκθεση «Abandoned buildings» (εγκαταλειμμένα κτίρια). Η κουβέντα μας ξεκίνησε με τα κριτήρια επιλογής των καλλιτεχνών. «Επειδή η συμμετοχή είναι δωρεάν, συνήθως έχουμε πάνω από 500 υποβολές. Η πρώτη επιλογή γίνεται από τριμελή επιτροπή με αυστηρό έλεγχο ως προς τη γνησιότητα των φωτογραφιών και φυσικά το περιεχόμενό τους. Το μεγαλύτερο ποσοστό προέρχεται από ξένες συμμετοχές, αλλά πλέον και στη χώρα μας το επίπεδο είναι υψηλό».

Τα εγκαταλειμμένα κτίρια είναι αγαπημένο θέμα πολλών φωτογράφων, καθώς όσες φορές και να τα επισκεφτούν πάντα ανακαλύπτουν κάτι καινούργιο. Η πατίνα του χρόνου επικάθεται στα κτίρια και μοιάζει να αλλάζει περιγράμματα και σχήματα. «Υπάρχουν φωτογράφοι που επισκέπτονται πολλές φορές ένα κτίριο και κάθε φορά το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό, ακόμη και αν το πλάνο είναι το ίδιο. Ασκούν γοητεία τόσο με την ιστορία τους όσο και με το πέρασμα του χρόνου που τα αλλοιώνει ανεξέλεγκτα. Τέτοιοι θησαυροί υπάρχουν στα πιο απίθανα σημεία, άλλες φορές σε φανερά και άλλες σε κρυμμένα μέρη. Προσωπικά μιλώντας, θα ήθελα να φωτογραφίσω το Τσερνόμπιλ, όπου πλέον επιτρέπεται η είσοδος παρόλο που το θέμα είναι πολύ σκληρό».

Τζάνετ Μίλχομ (ΗΠΑ)

Εγκαταλειμμένο στο Αλκατράζ

Η δουλειά μου είναι βαθιά επηρεασμένη από την έννοια της μνήμης και το πέρασμα του χρόνου. Στη σειρά έργων μου «Εγκαταλειμμένα κτίρια» συνεχίζω να εξερευνώ κυρίως τη δυτική πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών. Η ακινησία και η φθορά σε αυτά τα μέρη που κάποτε δονούνταν από ζωή μας υπενθυμίζουν ότι όλα σε αυτήν τη ζωή είναι φθαρτά και περαστικά. Παρόλο που με το πέρασμα του χρόνου η κατάσταση των κτιρίων χειροτερεύει, υπάρχει πάντα μια ομορφιά στα χρώματα και στην υφή τους, ομορφιά που έχει δημιουργηθεί από τα ξεθωριασμένα χρώματα, τη σκουριά και τη σκόνη. Η φωτογραφία μου «Εγκαταλειμμένο στο Αλκατράζ» τραβήχτηκε στο νησί Αλκατράζ, που βρίσκεται στον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο, στην Καλιφόρνια. Είναι μέρος της περιβόητης –εγκαταλειμμένης πλέον– φυλακής, όπου κάποτε ήταν έγκλειστοι οι πιο διαβόητοι εγκληματίες της αμερικανικής ιστορίας.

Λιζ Παλμ (Νορβηγία)

Νεκροταφείο αυτοκινήτων στο Töcksfors

Η φωτογραφία τραβήχτηκε την 1η Αυγούστου φέτος, την τελευταία ημέρα του ταξιδιού μου στη Σουηδία. Ηθελα να επισκεφτώ αυτό το τεράστιο νεκροταφείο αυτοκινήτων. Παλιά σκουπίδια ίσως, τα οποία συνθέτουν ένα τοπίο τέχνης στο δάσος. Είναι λίγο τρομακτικό. Το Bästnäs Car Cemetery ανήκει σε δύο αδέρφια και αποτελεί πολιτιστική κληρονομιά. Τα απομεινάρια των αυτοκινήτων από το ’40, το ’50 και το ’60 έχουν γίνει ένα με τα πεύκα του δάσους – σε πολλά από αυτά τα δέντρα φυτρώνουν μέσα από τον χώρο που κάποτε υπήρχε η μηχανή. Εκεί βρήκα το εγκαταλειμμένο κτίριο, το οποίο, όπως και τα αυτοκίνητα, έχει τη δική του ιστορία με πολλές περιπέτειες, η οποία κρατιέται σαν επτασφράγιστο μυστικό μέσα στην πανέμορφη γκαλερί φθοράς.

Ολιβιέ Στάινερ (Γαλλία)

Κάποτε στην Καλιφόρνια

Το κτίριο αποτελεί μέρος του Bodie State Park στην Καλιφόρνια. Κάποτε –μετά την ανακάλυψη χρυσού και την προοπτική του εύκολου και γρήγορου κέρδους– ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στην πολιτεία. Η φήμη της περιοχής κράτησε πολύ λίγο, καθώς από το 1915 θεωρείται πόλη-φάντασμα. Το μέρος διατηρείται καλά και δείχνει πώς ήταν η ανατολική Σιέρα Νεβάδα στο παρελθόν. Είναι ιδανική τοποθεσία για φωτογραφίες παλιών κτιρίων, ειδικά με συννεφιά ή με το απογευματινό φως. Κάθε φορά που ταξίδευα στη Σιέρα Νεβάδα επισκεπτόμουν την πόλη, σε διαφορετική εποχή και ώρα της ημέρας και με διαφορετικό φως.

Νταβίντ Φοντάνι (Ιταλία)

1-2 Arkeo

Η φωτογραφία απεικονίζει ένα υπνοδωμάτιο του παιδικού – εφηβικού τμήματος του ψυχιατρικού ασύλου που είναι γνωστό σήμερα ως ex-manicomio delle Ville Sbertoli (πρώην ψυχιατρείο της βίλας Σμπερτόλι). Βρίσκεται στον λόφο Κολετζιλιάτο, στην πόλη Πιστόια της Ιταλίας. Ο γιατρός Αγκοστίνο Σμπερτόλι ίδρυσε το ψυχιατρείο το 1868, χρησιμοποιώντας και δύο γειτονικές βίλες. Σκοπός του ήταν να θεραπεύσει τον γιο του που έπασχε από κάποια ψυχική νόσο και σύντομα η φήμη του ασύλου μεγάλωσε. Η απομακρυσμένη περιοχή στον λόφο σε συνδυασμό με τις υψηλής ποιότητας θεραπείες και την προστασία των προσωπικών δεδομένων έφεραν πολλούς και πλούσιους ασθενείς στο άσυλο. Από τους άψογα καταρτισμένους γιατρούς που δούλευαν εκεί ξεχωρίζει ο Τσέζαρε Λομπρόσο που θεωρείται ο πατέρας της σύγχρονης εγκληματολογίας. Η νομοθεσία για τις ψυχικές νόσους άρχισε να αλλάζει – το άσυλο έμεινε ενεργό έως το 1978.

Ντέιβιντ Χόρβαθ (Μεγάλη Βρετανία)

Αναγέννηση

Τράβηξα τη φωτογραφία στο hemp house (το σπίτι της κλωστικής κάνναβης) στο ιστορικό ναυπηγείο στο Τσάταμ, στο Κεντ της νοτιοανατολικής Αγγλίας. Τα φθαρμένα από το νερό ξύλα με προσέλκυσαν αμέσως. Το κτίριο χρονολογείται από το 1729 και το χρησιμοποιούσαν ως αποθήκη κλωστικής κάνναβης για την κατασκευή σχοινιών. Το παιδικό καροτσάκι βρισκόταν εκεί κοντά και αμέσως σκέφτηκα την αντίθεση της χρόνιας φθοράς με τη βρεφική ηλικία και τη γέννηση. Οπως τα πράγματα μεγαλώνουν και πεθαίνουν, έτσι ακριβώς καινούργια πράγματα γεννιούνται και δημιουργούνται. Το μόνο που είχα να κάνω ήταν να τοποθετήσω το καροτσάκι και να τραβήξω τη φωτογραφία.

INF0

Εκθεση φωτογραφίας «Abandoned buildings».

Blank Wall Gallery,

έως τις 13/11