Η Άννα Φοξ (Έιμι Άνταμς) είναι μια παιδοψυχολόγος που πάσχει από αγοραφοβία και ζει με τις αναμνήσεις του παρελθόντος. Νιώθει ασφαλής όσο κατασκοπεύει τους γείτονας της από το παράθυρό της και οι μόνοι άνθρωποι που έρχεται σε επαφή είναι ο ψυχίατρος της κι ο νοικάρης της, ο οποίος φροντίζει να της παρέχει βοήθεια σε ότι χρειαστεί: από τα ψώνια μέχρι τις μικροεπισκευές του σπιτιού. Μια μέρα η οικογένεια Ράσελ μετακομίζει στο απέναντι διαμέρισμα και ο γιος τους προσφέρει στην Άννα ένα γλυκό που έφτιαξε η μητέρα του. Την επόμενη μέρα η Τζέιν Ράσελ (Τζούλιαν Μουρ) επισκέπτεται την Άννα και περνούν ένα όμορφο απόγευμα με γέλιο, κρασί και ειλικρινείς εξομολογήσεις. Όλα δείχνουν ότι οι δύο γυναίκες μπορεί να γίνουν καλές φίλες αλλά μετά από 2-3 μέρες γίνεται ένα τρομακτικό γεγονός που έχει ως θύμα την Τζέιν Ράσελ.
Ο Τζο Ράιτ («Εξιλέωση» «Άννα Καρένινα», «Η πιο σκοτεινή ώρα») διασκευάζει ένα μυθιστόρημα του Εϊ Τζέι Φιν με δείγμα γραφής που παραπέμπει σε κλασικά φιλμ του Χίτσκοκ αλλά και του Πολάνσκι. Ειδικά το ξεκίνημα του έργου είναι φτυστό ο «Σιωπηλός μάρτυρας» ενώ στα σημεία που η εξαιρετική ως συνήθως Έιμι Άνταμς είναι χαμένη μεταξύ παραισθήσεων, ονείρων και πραγματικότητας, το σκηνικό θυμίζει την «Ένοικο» με την Κατριν Ντενέβ.
Το σασπένς χτίζεται με συνέπεια και ικανές δόσεις τρόμου ενώ το όλο κλίμα – που έχει επίκαιρο χαρακτήρα καθώς θυμίζει εποχές καραντίνας- δημιουργεί μια δυναμική κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που καθηλώνει. Ο Ράιτ δεν αρνείται τις κινηματογραφόφιλες επιρροές του και τις ενισχύει βάζοντας την ηρωίδα σε ρόλο σκληρής σινεφίλ που βλέπει συνεχώς κλασικά αριστουργήματα στην τηλεόραση της (φυσικά ο «Σιωπηλός μάρτυρας» είναι ένα από αυτά), προβαίνει σε ένα στυλιζαρισμένο θρίλερ τρόμου με υποδειγματική καλλιτεχνική διεύθυνση που δημιουργεί πλήθος από ερωτήματα γύρω από το φαίνεσθαι και το είναι της πλοκής. Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν όσα είδε από το παράθυρο της η Άννα συνέβησαν πραγματικά ή απλώς είναι αποκύημα της φαντασίας της. Κάπως άτσαλο και αδύναμο το φινάλε χαλάει την τελική εντύπωση αλλά και πάλι η ταινία βλέπεται μια χαρά.
