Γιορτές και το στίγμα των συναισθημάτων

Από τον Οκτώβριο μέχρι σήμερα και για αρκετό καιρό ακόμα θα βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από ένα σωρό εικόνες, ήχους, μυρωδιές που σημαίνουν γιορτές.

Μέσα σε όλες τις χαρές και τον ενθουσιασμό όμως κρύβεται μια εξάντληση σωματική και ψυχολογική. Και έτσι ενώ οι περισσότεροι είμαστε σε διακοπές, μοιάζει να βγαίνουμε από τις γιορτές κουρασμένοι. Μικροί και μεγάλοι.

Από τη μια οι διαφημίσεις και τα social media να υποδεικνύουν με την παραμικρή λεπτομέρεια τον τρόπο που πρέπει να ζήσουμε τις στιγμές μας και αυτά τα Χριστούγεννα.

Πανάκριβα δώρα, πλουσιοπάροχα γεύματα, πολυτελής διακόσμηση, διακοπές σε χειμερινούς προορισμούς, τήρηση εθίμων, επισκέψεις, κατάλληλα ρούχα, παπούτσια, καλλυντικά, κοσμήματα για κάθε περίσταση, φροντισμένα μαλλιά, νύχια, δέρμα…Και το πιο σημαντικό! Όλα αυτά πρέπει να συνοδεύονται από ένα χαμόγελο.

Αυτό το χαμόγελο, είτε το αισθάνεσαι είτε όχι, μοιάζει σαν να πρέπει να είναι κολλημένο στο πρόσωπο αυτές τις μέρες.

 

Η αλήθεια είναι ότι οι γιορτές για τους περισσότερους ανθρώπους συνοδεύονται από στρες. Όχι την κλινική μορφή του, αλλά αυτό το στρες που λίγο πολύ νιώθουμε οι περισσότεροι από εμάς.

Η ρουτίνα αλλάζει και αυτό προκαλεί νέες έγνοιες. Περιορίζεται συχνά ο ήδη περιορισμένος χρόνος. Νέες καταναλωτικές ανάγκες έρχονται να επιβαρύνουν τον οικονομικό προϋπολογισμό. Καθαριότητες, ψώνια, αυξημένη κίνηση στο δρόμο και στα καταστήματα μας επιβαρύνουν σωματικά. Συναντήσεις με ανθρώπους που θα μας ρωτήσουν για τα πιο ευαίσθητα προσωπικά μας θέματα, όπως αν άλλαξε το σώμα μας ή αν φαινόμαστε γερασμένοι, αν παντρευτήκαμε, αν κάναμε παιδί, αν κάναμε και δεύτερο ή τρίτο παιδί, αν βρήκαμε μια δουλειά αντάξια των προσδοκιών της κοινωνίας. Στο νου έρχονται σκέψεις για τους ανθρώπους που έχουν φύγει από κοντά μας πια και τόσο μας λείπουν ειδικά αυτές τις μέρες που θέλουμε δίπλα μας αυτούς που αγαπούμε. Σκέψεις για τις επιλογές μας ως τώρα. Και όνειρα- στόχοι για τη χρονιά που έρχεται…στόχοι που όμως συνοδεύονται από ένα άγχος επίδοσης. Και φυσικά, καθώς άλλος ένας χρόνος τελειώνει έρχεται ένας σκληρός απολογισμός για το αν τελικά ζούμε τη ζωή που ονειρευτήκαμε, τη ζωή που αισθανόμαστε ότι μας αξίζει.

 

Όλα τα παραπάνω μπορούν να προκαλέσουν άγχος και συναισθήματα θλίψης ή οτιδήποτε γεννηθεί σαν συναίσθημα μέσα στον καθένα. Το άγχος χτίζεται σταδιακά και μπορεί να κορυφωθεί σε ανύποπτη στιγμή. Τα συναισθήματα και όσα συμβαίνουν γύρω μας είναι πιθανόν να μας κουράσουν χωρίς να καταλαβαίνουμε καλά καλά τι μας φταίει. Και μπορεί να νιώθουμε ή να φερόμαστε με έναν τρόπο που δεν θα θέλαμε. Κι όμως αυτό να είναι αποτέλεσμα όλων όσων συμβαίνουν αυτές τις μέρες και έχουν αντίκτυπο στη συμπεριφορά μας.

 

Σίγουρα μέσα στις τόσες πολλές όμορφες στιγμές είναι σίγουρο ότι θα υπάρχουν και δύσκολες. Μπορούν όμως μερικές συμβουλές να βοηθήσουν στην αντιμετώπισή τους.

 

Ρουτίνα

 

Όσο κι αν είναι αδύνατο να διατηρήσουμε μια αυστηρή ρουτίνα (δεν το θέλουμε άλλωστε), μπορούμε να έχουμε έναν πιο χαλαρό προγραμματισμό για τις γιορτές. Είναι σημαντικό να βεβαιωθούμε ότι ξεκουραζόμαστε, κοιμόμαστε και χαλαρώνουμε καθημερινά. Ας κρατήσουμε μέσα σε αυτή τη ρουτίνα τη δυνατότητα να επαναφορτίσουμε τις μπαταρίες κάθε μέρα ή όποτε νιώσουμε ότι το έχουμε ανάγκη.

 

Πλάνο

 

Φτιάξτε ένα πλάνο με τις υποχρεώσεις σας, αφήνοντας ενδιάμεσα χρόνο για ξεκούραση. Υπολογίστε τα χρήματα που μπορείτε να διαθέσετε για ετοιμασίες και δώρα. Σκεφτείτε πόσο και πότε μπορείτε να ξεφύγετε με το φαγητό και το αλκοόλ.

 

Προσδοκίες (δικές μας και των άλλων)

 

Δεν είναι ασυνήθιστο να κάνουμε υποθέσεις για όσα νομίζουμε ότι περιμένουν οι άλλοι από εμάς. Για κάποιο λόγο φαίνεται αυτές οι προσδοκίες να είναι σημαντικές για εμάς. Όμως την υπόθεση αυτή, αν και είναι δική μας επινόηση, μοιάζει να την παίρνουμε στα σοβαρά και να  ζούμε τη ζωή μας με αυτή σαν κριτήριο.

Άλλοτε πάλι αυτές τα λόγια που ακούμε από τους άλλους σχετικά με τις προσδοκίες μας γίνονται μια εσωτερική φωνή που μας μιλάει και μας ζητάει να ζούμε για να ικανοποιήσουμε τους γύρω μας.

Αρκεί να θυμόμαστε ότι δεν χρειάζεται να λαμβάνουμε υπόψιν πιο πολύ τους άλλους από τα προσωπικά μας θέλω. Αυτό όμως προϋποθέτει να μπορούμε να ξέρουμε εμείς για τον εαυτό μας ποιοι είμαστε και τι θέλουμε από τη ζωή μας.

Κι αν εμείς οι ίδιοι είμαστε πολύ απαιτητικοί και αυστηροί με τον εαυτό μας, να θυμόμαστε ότι δεν χρειάζεται να έχουμε πετύχει κάθε μας στόχο για να αξίζουμε και ότι η έννοια της τελειότητας δεν υπάρχει (σε περίπτωση που την επιδιώκουμε).

Ο καθένας γνωρίζει καλύτερα τον εαυτό του και τις ανάγκες του. Για αυτό σε κάθε περίπτωση απολαύστε τις γιορτές με τον δικό σας μοναδικό τρόπο!

 

Σεβασμός

 

Όπως δεν θέλουμε οι άλλοι να μας φέρνουν σε δύσκολη θέση, καλό είναι να μην τους φέρνουμε ούτε εμείς. Σχόλια στο περιβάλλον μας ή ακόμα και ένα γραπτό σχόλιο που θα κάνουμε σε έναν άγνωστο στο διαδίκτυο μπορούν να ταράξουν άδικα έναν άνθρωπο. Ας σκεφτούμε αν τα σχόλιά μας έχουν καλή πρόθεση και είναι χρήσιμα και αν η σιωπή μας είναι πιο ταιριαστή στη στιγμή από μια κουβέντα μας. Ας σταματήσουμε τον φαύλο κύκλο παθητικοεπιθετικότητας, πρόκλησης ντροπής και επίκρισης με λίγη τρυφερότητα ή χιούμορ! Συμπεριφερόμαστε όπως θέλουμε να μας συμπεριφέρονται ή μάλλον συμπεριφερόμαστε όπως θέλουν οι άλλοι να τους συμπεριφερόμαστε (εκείνοι θα μας δείξουν τον τρόπο και εμείς θα τον σεβαστούμε).

 

 

Ψυχραιμία

 

Όσο καλά ψυχολογικά προετοιμασμένοι και αν είμαστε, δύσκολες στιγμές σίγουρα θα προκύψουν. Είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής, όσο και αν πάντα ευχόμαστε να είναι όλα καλά. Όταν καταλαβαίνουμε τη στιγμή που συμβαίνουν, αναγνωρίζουμε τα συναίσθημά μας, μπορούμε λιγότερο ή περισσότερο αποτελεσματικά να το διαχειριστούμε, τότε αποφεύγουμε την καταστροφολογία, την απελπισία και το δράμα.

Και αν μπορούμε να διακρίνουμε πότε ένας άλλος άνθρωπος βιώνει μια αντίστοιχη στιγμή και τον αποδεχτούμε με το συναίσθημά του, τότε έχουμε καταφέρει να νιώσουμε αυτές τις στιγμές σαν κάτι ανθρώπινο, όπως είναι! Άλλωστε ακόμα και αν δεν ξέρουμε τι να κάνουμε όταν συμβαίνουν, μπορούμε να περιμένουμε να περάσουν.

 

Οι γιορτές πάντα αποτελούν μια ευχάριστη διακοπή της μονοτονίας, μια ευκαιρία για προσφορά και νοιάξιμο, για συναισθηματική εγγύτητα. Να θυμόμαστε ότι με την αποδοχή, την αυτοφροντίδα και της ενσυναίσθηση μπορούμε να μειώσουμε το στίγμα του εορταστικού άγχους και της θλίψης.

Δεν πειράζει αν νιώθουμε έτσι, είναι ανθρώπινο. Αν μπορούμε να κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας για να νιώσουμε καλύτερα ή για να νιώσει καλύτερα κάποιος άλλος, ας προσπαθήσουμε χωρίς να έχουμε υψηλές αξιώσεις. Μπορεί να το καταφέρουμε, μπορεί και όχι. Η προσπάθεια αρκεί.

Κάποιες φορές έχει νόημα να ζήσουμε τη στιγμή ακόμα κι αν μας ζορίζει. Είναι και αυτό μια διαδικασία εξέλιξης με κάποιον τρόπο.

 

Και να μην ξεχνάμε να κρατάμε λίγη από τη μαγεία των γιορτών όλο τον χρόνο!

 

Καλές γιορτές