Στην εβδομηκονταετή διαμάχη ανάμεσα στους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους, ο αγώνας των Παλαιστινίων ενέπνευσε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, λόγω της ωμής βίας, του αποκλεισμού και των παράνομων επικοισμών που συνεχίζει να κάνει το Ισραήλ, έχοντας τη στήριξη του δυτικού κόσμου.
Σε πολλές περιπτώσεις, η ανάγκη των φιλοπαλαιστινιακών οργανώσεων χρειάστηκε να επιστρατεύσουν όλη τους τη φαντασία και τη δημιουργικότητα, προκειμένου να παρακάμψουν τους αφόρητους ισραηλινούς περιορισμούς και να στείλουν το μήνυμα της αντίστασης σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
Έτσι, μέσα στον παλαιστινιακό αγώνα γεννήθηκαν σύμβολα που εκ πρώτης όψεως δεν ταυτίζονται με την Παλαιστίνη, όμως κατάφεραν να εκφράσουν την ανάγκη ενός λαού να ζήσει ελεύθερος στη γη των προγόνων του.
Η Παλαιστίνη βάφτηκε… «καρπουζί»
Τα χρόνια που ακολούθησαν τον Πόλεμο των Έξι ημερών του 1967, ο ισραηλινός στρατός συνήθιζε να συλλαμβάνει και να παρενοχλεί οποιονδήποτε επεδείκνυε την παλαιστινιακή σημαία στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη.
Έτσι, σε απάντηση του αυταρχισμού, αρκετοί Παλαιστίνιοι άρχισαν να κυκλοφορούν στην περιοχή κρατώντας φέτες από καρπούζι σε ένδειξη διαμαρτυρίας, αφού, το συγκεκριμένο φρούτο έχει τα ίδια χρώματα που έχει και η παλαιστινιακή σημαία: κόκκινο, πράσινο, λευκό και μαύρο.
Photo of the day || It’s watermelon season in Palestine ️
Photo taken in the occupied West Bank city of Nablus. pic.twitter.com/xkgmsDHzJ4
— Quds News Network (@QudsNen) May 1, 2018
Τον Οκτώβριο του 1993, λίγες μόνο εβδομάδες μετά που το Ισραήλ και η παλαιστινιακή PLO είχαν υπογράψει τη συμφωνία του Όσλο στις ΗΠΑ, οι New York Times έγραψαν ότι νεαροί άνδρες είχαν συλληφθεί από τις ισραηλινές δυνάμεις επειδή εντοπίστηκαν να κρατάνε κομμένα καρπούζια στη Λωρίδα της Γάζας. Σε σημείωμα της εφημερίδας λίγους μήνες μετά τη δημοσίευση, ξεκαθαρίστηκε ότι η εφημερίδα δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει την καταγγελία, αλλά και ότι οι ισραηλινοί κρατικοί αξιωματούχοι που ρωτήθηκαν, δεν ήταν σε θέση να διαψεύσουν ότι είχαν γίνει τέτοιες συλλήψεις.
Χαντάλα: Το αγόρι που δε μεγάλωσε ποτέ
Ένα ακόμη δείγμα συμβόλου του παλαιστινιακού αγώνα είναι το σκίτσο του Χαντάλα, ενός μικρού αγοριού που απεικονίζεται σε δεκάδες σκίτσα με την πλάτη γυρισμένη προς τον αναγνώστη, τα χέρια πίσω από την πλάτη, ξυπόλητος και φορώντας χαλασμένα ρούχα.
Ο δημιουργός του Χαντάλα, Νατζί Αλ Αλί, εξηγεί «Ο Χαντάλα δεν είναι ένα καλοθρεμένο, ευτυχισμένο, ήρεμο, ή χαϊδεμένο παιδί. Είναι ξυπόλητος, όπως τα παιδιά στα στρατόπεδα προσφύγων, και είναι ένα σύμβολο που με προστατεύει από το να κάνω λάθη. Ακόμα κι αν είναι σκληρός, μυρίζει κεχριμπάρι. Τα χέρια του είναι ενωμένα πίσω από την πλάτη του, ως ένδειξη της απόρριψης μιας εποχής που οι λύσεις που μας παρουσιάζονται είναι με τον αμερικανικό τρόπο.»
«Ο Χαντάλα γεννήθηκε δέκα ετών, και πάντα θα είναι δέκα ετών. Σε αυτή την ηλικία, έφυγα από την πατρίδα μου, και όταν επιστρέψει, ο Χαντάλα θα είναι δέκα και μετά θα αρχίσει να μεγαλώνει. Οι νόμοι της φύσης δεν ισχύουν για αυτόν. Αυτός είναι μοναδικός. Τα πράγματα θα γίνουν κανονικά και πάλι, όταν επιστρέψει στην πατρίδα.
Τον παρουσίασα στους φτωχούς και τον ονόμασα Χαντάλα , ως ένα σύμβολο της πικρίας. Στην αρχή, ήταν ένα παιδί από την Παλαιστίνη, αλλά η συνείδησή του αναπτύχθηκε από εθνική σε παγκόσμια και ανθρώπινη. Είναι ένα απλό αλλά δύσκολο παιδί, γι’ αυτό ο κόσμος τον υιοθέτησε και θεώρησε ότι αντιπροσωπεύει τη συνείδηση του».
Μερικά από τα σκίτσα, αλλά και οι «εμφανίσεις» του Χαντάλα στον παλαιστινιακό αγώνα:
Photo of the day || It’s watermelon season in Palestine ️
Photo taken in the occupied West Bank city of Nablus. pic.twitter.com/xkgmsDHzJ4
— Quds News Network (@QudsNen) May 1, 2018
“Handala was born 10 years old and he will always be 10 years old. It was at that age that I left my homeland. When Handala returns, he will still be 10 years old, and then he will start growing up.” – Naji Al-Ali#FreePalestin pic.twitter.com/I2bw4viU9X
— shai (@mendez1Dx) May 14, 2021
(13)
On 22 July 1987 in London Naji Al Ali was shot in the neck and mortally wounded. Naji al-Ali died five weeks later in August 29 1987
Leaving behind the greatest legacy,
an iconic figure of Palestinian identity and defiance – Handala. pic.twitter.com/Z9xxxzWWGr— ꫀꫀ (@TweetsOfDoa) May 16, 2021
(11)
In later cartoons, he is actively participating in the action depicted not merely observing it.
The artist vows that his figure, Handala will “reveal his face to the readers again only when Palestinian refugees return to their homeland”. pic.twitter.com/M8ZQ9pbw1P— ꫀꫀ (@TweetsOfDoa) May 16, 2021
Handala became the signature of Naji al-Ali, and it remained a symbol of Palestinian identity and defiance even after the death of the author of the character. pic.twitter.com/PclzkwV2OJ
— ᎷᎯᎩᏚ (@Mays3li) May 16, 2021
“Handala has remained with his back turned against us in protest of the world’s complicity to injustice”#HopeToGaza pic.twitter.com/ySQiRW5zSF
— nediyosunelif (@halledicezdiom) May 16, 2021
Hier im Bild: Die Figur #Handala des Zeichners Nadschi al-Ali, die als Symbol u.a. für die BDS-Bewegung steht.
Die Demonstration wurde vor wenigen Minuten durch den Veranstalter beendet und verläuft sich nun. Wir beenden damit auch unsere Berichterstattung. #b1905 pic.twitter.com/WJ2g8Tb5lS
— Jüdisches Forum (@JFDA_eV) May 19, 2021
Ikasi dut Nayi al-Ali ilustratzaile palestinarra zela. Umea zela, Israel-en okupazioagatik bere herritik kanporatua. Palestinar herriaren sufrimendua eta borroka marraztu zituen. Handala, 10 urteko haurra agertzen da bere ilustrazioetan. Nayi al-Ali eraila izan zen (Londres 1987) pic.twitter.com/bVao2ZzrzN
— karmen zabaleta (@kazabaleta) May 16, 2021
Το κλειδί της επιστροφής
Ένα από τα βασικότερα αιτήματα του παλαιστινιακού λαού είναι η αναγνώριση του Δικαιώματος της Επιστροφής (The right of return), δηλαδή της επανεγκατάστασης παλαιστινιακών οικογενειών στα σπίτια και τις ιδιοκτησίες τους που τώρα βρίσκονται εντός του κράτους του Ισραήλ. Πρόκειται επί της της ουσίας για το ίδιο αίτημα των Κύπριων σε ό,τι αφορά την τουρκική κατοχή στο βόρειο τμήμα του νησιού.
Καθώς αυτό το αίτημα είναι θεμελιώδες για τον παλαιστινιακό αγώνα, εδώ και δεκαετίες έχει καθιερωθεί ο συμβολισμός του με τα παλιά, μεγάλα κλειδιά που είχαν πάρει μαζί τους οι παλαιστινιακές οικογένειες που εκτοπίστηκαν από τις εστίες τους, με την ελπίδα μια μέρα να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Έκτοτε, η χρήση του κλειδιού ως συμβόλου του παλαιστινιακού αγώνα είναι μόνιμη.
This key has been scaring the Death Machine since 1948.#NakbaDay #Palestine pic.twitter.com/RaEXbraCZu
— Lina Zhaim ~ لينا (@LinaZhaim) May 15, 2021
My key tattoo reminds me that I have a home. In Palestine the same symbol is used to keep a displaced people’s hopes alive. My tattoo reminds me of my good fortune to be born where I was. #Palestinelivesmatter #Ghazaunderattack pic.twitter.com/biRtmCtH7u
— Rob Cooper RCDP (@EDR_man) May 16, 2021
#Gaza_Under_Attack
Either Palestine or the Paradise
Until these keys return to their doors ✌ ❤ pic.twitter.com/RTVWYzC1JL— (@elbassel8) May 17, 2021
Every Nakba day, the people of Palestine display keys.
The keys to the homes from which they were thrown out.
Díbríodh iad. Ach fillfidh siad. pic.twitter.com/nuk6nQ1NiX
— Ógra Shinn Féin (@Ogra_SF) May 15, 2021