Γιατί πρέπει να τον σώσει η κυβέρνηση, όταν επιχειρεί να τη ρίξει στο βούρκο;

Ένα μέρος του ήδη πληρώθηκε με τη απομάκρυνση των δημοκρατικών πολιτών που δεν μπορούσαν να αντέξουν αυτή την ετερόκλιτη σχέση, ότι και αν ήταν αυτό που την αιτιολογούσε. Το υπόλοιπο θα πληρωθεί τώρα.

Πολλοί λένε ότι από την επόμενη της αποκόλλησής του από την κυβέρνηση ο Καμμένος στράφηκε εναντίον του Τσίπρα. Αυτό είναι φανερό. Ίσως όμως να είχε στραφεί από το περασμένο καλοκαίρι. Ο Μητσοτάκης είπε στη Βουλή ότι περίμενε από αυτόν να ρίξει την κυβέρνηση και δεν το έκανε. Σα να τον κατήγγειλε ότι… αθέτησε συμφωνία ακούσθηκε.

Πάντως ο Καμμένος εκ των πραγμάτων ήθελε να γίνει Σαμαράς: να ρίξει την κυβέρνηση στην οποία μετείχε, με αφορμή το Μακεδονικό. Τελικά έπεσε ο ίδιος.

Κάνουν λάθος όμως όσοι νομίζουν ότι ξεψύχησε πολιτικά. Μέχρι τις εκλογές που θα είναι ακόμη βουλευτής, θα είναι επικίνδυνος. Όχι επί της ουσίας. Ένα “φου” να του κανει ο Τσίπρας τον τέλειωσε. Αλλά θα χρησιμοποιήσει τα συνήθη εργαλεία του- και η απόγνωση εκεί τον ωθεί. Ήδη έχει δώσει δείγματα της ποιότητας του και ως μέλος τη κυβέρνησης εναντίον άλλων.

Ας μην έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι θα διστάσει να χρησιμοποιήσει τις μεθόδους του και εναντίον του Τσίπρα προσωπικά. Ήδη άρχισε. Θα κλιμακώσει με ανεύθυνους ισχυρισμούς που θα κάνουν τους Συριζαίους να πρέπει να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες. Και θα το κάνει με το ύφος και ήθος που επιδεικνύει π.χ. στην κόντρα του με τη Ντόρα Μπακογιάννη.

Η Ντόρα και ο Μαρινάκης είναι οι εφιάλτες του Καμμένου από τη στιγμή που δεν θα είναι πλέον βουλευτής. Και αυτό δίνει στις επιθέσεις του κατά του Τσίπρα συγκεκριμένο χαρακτήρα: την διαθεσιμότητά του να λειτουργήσει υπέρ της ΝΔ με αντάλλαγμα να μην τον καταδιώξουν, αν κερδίσουν τις εκλογές.
Θα εργαλειοποιήσει δηλαδή υπέρ του Κυριάκου τις επιθέσεις του στον Πρωθυπουργό. Με υλικό που δεν θα έχει βάση, – αλίμονο αν έχει- ούτε καν ειρμό, αλλά θα δίνει στα μιντιακά συγκροτήματα που στηρίζουν την ΝΔ αφορμές για αντικυβερνητικές επιθέσεις. Τα πρώτα δείγματα έχουν τεθεί ήδη σε εφαρμογή.

Δεν ξέρουμε τι αντίδοτα διαθέτουν οι Συριζαίοι κατά της ασυδοσίας Καμμένου -για τον οποίο υποψιάζονται ακόμη και ότι του τους μαγνητοφωνούσε. Ένα χαρτί τους είναι η επιστολή Κοτζιά, όταν παραιτήθηκε.

Ο Καμμένος όσο σε πιο δύσκολη θέση περιέρχεται, τόσο θα δηλητηριάζει το δημόσιο βίο. Οι Συριζαίοι δεν πρέπει να τον ακολουθήσουν στα βοθρολύματα που θα επιχειρήσει να τους παρασύρει. Αλλά πρωτίστως πρέπει να αποφασίσουν ότι είναι πλέον ασύμμετρος αντίπαλος, που θα αξιοποιηθεί από τη ΝΔ.

Από αυτή την άποψη δεν γίνεται κατανοητό γιατί η κυβέρνηση θα παρέμβει- όπως λέγεται- στον Κανονισμό της Βουλής για να διατηρήσει ο Καμμένος καθεστώς αρχηγού κόμματος στην κοινοβουλευτική διαδικασία. Αυτό ας το λύσει μόνος του με τους βουλευτές των ΑΝΕΛ. Προς τι το “ρουσφέτι”; Ό,τι λέει ο Κανονισμός και το Σύνταγμα.

Ο πρώην υπουργός είναι πλέον μηχανισμός που οπλίζεται εναντίον του Τσίπρα. Ο ίδιος το επέλεξε και ας υποστεί τις συνέπειες. Ο Πρωθυπουργός θα καταστρέψει ό,τι κέρδισε το τελευταίο διάστημα, αν του ρίξει σωσίβιο. Και ο νοών νοείτω…

ΥΓ. Αν υπάρχει υπουργός που βρέθηκε πολύ κοντά στον Καμμένο όσο ήταν στην κυβέρνηση, καλό θα είναι να σπεύσει στον Τσίπρα και να εξηγήσει μέχρι που έφτασε μαζί του. Και ας αποφασίσει ο Πρωθυπουργός για τη συνέχεια…

Πηγή: anoixtoparathyro.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr