Γιατί η διαμάχη μεταξύ του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων και της υπουργού μας αφορά όλους

Η υπόθεση του κτηρίου του Υπουργείου Πολιτισμού που έχει παραχωρηθεί στο Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων είναι πολύ σημαντική.

Αν η διοίκηση του Συλλόγου ήταν φιλοκυβερνητική θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα.
Αν η εκδήλωση που προβλημάτισε το υπουργείο ήταν αυτή του Δήμου Αθηναίων που, με αντίτιμο 15 ευρώ, έπινες δυο κοκτέηλ, θα ήταν αρκετά διαφορετικά τα πράγματα.

Αν στο πλαίσιο μιας συζήτησης που άνοιξε με αφορμή την Ερμού 134-136 συζητούσαμε για την χρήση όλων των άλλων κτηρίων που έχουν παραχωρηθεί σε συλλόγους (δεν ξέρουμε καν ποια είναι αυτά) θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα.

Αν ολόκληρος νόμος για το κλείσιμο των συνδέσμων οπαδών που είναι θύλακες βίας είχε εφαρμοστεί με την ίδια ταχύτητα που ενήργησε η Υπουργός Μενδώνη θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα.
Αν αυτή η ανάκληση παραχώρησης παρέμενε στα όρια μιας, αυστηρής, διοικητικής πράξης και δεν είχε γίνει σημαία διαφόρων φανατικών, θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα.
Αν δεν υπήρχε αυτό το σκίτσο που έγινε viral με τη Μενδώνη να κόβει το καλώδιο της ντουντούκας της Κουτσούμπα, θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα.

Γύρω από τους αρχαιολόγους, πολλώ δε μάλλον τους συνδικαλιστές αρχαιολόγους, ζουν διάφορα άρθρα του Συντάγματος που δεν μπορούν να σταθμίζονται καν με την επίκληση ενός αφηρημένου, μέχρι παρεξηγήσεως, δημοσίου συμφέροντος. Δεν είναι καν το θέμα μας οι υποκλοπές. Εδώ δεν γίνεται χωρίς διαφάνεια.

Ο Σύλλογος έχει ασκήσει κριτική στην Υπουργό για διάφορα θέματα. Ακόμη κι αν είναι λάθος κριτική ή κακοπροαίρετη, αυτός δεν είναι λόγος τιμωρίας. Ακόμη περισσότερο όταν αυτό μπορεί να αποτελέσει διοικητικό προηγούμενο.

Η εξουσία οφείλει να λογοδοτεί είτε σε αυτούς με τα κοστούμια είτε σε αυτούς με τις ντουντούκες. Στις ενοχλητικές αλογόμυγες ας αφήνουμε ανοικτή, κατά περίπτωση, την πιθανότητα να έχουν δίκιο. Ακόμα κι αν δεν δώσουμε δίκιο ποτέ.

Πίστευα πως το μάθημα των Τεμπών θα είχε πιάσει τόπο. Μετά το δυστύχημα πολλά ΜΜΕ απολογήθηκαν γιατί δεν έδωσαν βήμα στους συνδικαλιστές των σιδηροδρόμων όταν έπρεπε. Γιατί χαρακτήρισαν την κριτική τους «γνωστή συνδικαλιστική κριτική με συντεχνιακούς όρους». Το «καλώδιο της ντουντούκας τους» ήταν ήδη κομμένο και αυτό στοίχισε.

Σε μια ευρωπαϊκή συνταγματική δημοκρατία δεν παίζουμε με τις βασικές της αρχές. Και γι’ αυτό το λόγο το ζήτημα της διαμάχης μεταξύ Υπουργού και Συλλόγου μας αφορά όλους.

Αφορά πολύ περισσότερο όσες και όσους δεν (υπο)στηρίζουν μόνο τους «δικούς τους» αλλά δεσμεύονται ηθικά από τις βασικές αρχές της δημοκρατίας ανεξάρτητα από τα επιμέρους.

* Από τη σελίδα στο Facebook του Vassilis Chronopoulos. Ο Βασίλης Χρονόπουλος είναι νομικός, υπεύθυνος Δικαιωμάτων του ΠΑΣΟΚ

 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr