Για τον β΄ γύρο των δημοτικών εκλογών και τη στάση του ΚΚΕ

Απόφαση ΚΕ του ΚΚΕ (Νοε 2018): “Το κράτος και οι τοπικοί θεσμοί του δεν είναι ουδέτερο πεδίο που μπορεί τάχα να λειτουργούν υπέρ ή κατά του λαού, ανάλογα με τους συσχετισμούς και το ποιος είναι στο τιμόνι της διαχείρισης.

Η αναδιανομή του πλούτου σε όφελος του εγχώριου και του ξένου κεφαλαίου διαπερνά έναν προς έναν και όλους μαζί τους φορείς του κράτους, τη λειτουργία τους, τους προϋπολογισμούς τους. Είναι αστικοί θεσμοί που εκσυγχρονίζονται θέτοντας όλο και πιο σταθερά ενάντιά τους λαϊκές ανάγκες και διεκδικήσεις […] Το ΚΚΕ δικαιώθηκε με τη θέση […] Ότι είναι αδύνατο να υπάρχει τοπική ευημερία, φιλολαϊκές τοπικές νησίδες, αντιμετώπιση των τοπικών και περιφερειακών ανισοτήτων, όσο υπάρχει η βάρβαρη και αντιλαϊκή κεντρική πολιτική…”

Τί μας λέει το ΚΚΕ; Ότι οι δημοτικές αρχές και οι εκλεγμένοι δήμαρχοι που αναλαμβάνουν “το τιμόνι της διαχείρισης” δε μπορούν να λειτουργούν υπέρ του λαού, ακόμα κι αν το επιτρέπουν οι συσχετισμοί. Διότι, λέει, οι δήμοι ως εξαρτημένοι από το βάρβαρο αστικό κράτος και την “αντιλαϊκή κεντρική πολιτική” ειναι “αδύνατο να αποτελέσουν “φιλολαϊκές τοπικές νησίδες”.

Άρα να συμπεράνουμε ότι και οι εκλεγμένοι κομμουνιστές δήμαρχοι, όντας στο τιμόνι ενός από τους τοπικούς θεσμούς του αστικού κράτους, δρουν “σταθερά ενάντια στις λαϊκές ανάγκες”;

Και δεν ακυρώνει αυτή η θέση του ΚΚΕ την προσπάθεια που καταβάλει το κόμμα για την ανάδειξη στο τιμόνι των δήμων όσο το δυνατόν περισσότερων δημάρχων; Οι οποίοι ναι μεν αντιστρατεύονται την “βάρβαρη και αντιλαϊκή κεντρική πολιτική” αλλά ταυτόχρονα σε τοπικό επίπεδο καλούνται να διαχειριστούν “καπιταλιστικά” κονδύλια για έργα (προμήθειες στην ανταποδοτική καθαριότητα, εξοπλισμό για την πολιτική προστασία, δαπάνες για τον εξοπλισμό και τη λειτουργία των σχολείων, αλισβερίσι με λογής- λογής εργολάβους σε έργα υποδομών, διαχείριση εργαζομένων στο καπιταλιστικό πλαίσιο, κοινωνική πολιτική και πολιτισμό – αθλητισμό, κ.ά).

Δεν είναι πολιτικό λάθος να θεωρείς, εμμέσως πλην σαφώς, ότι τα εκλεγμένα πολιτικά στελέχη σου στη διοίκηση των δήμων είναι έμμισθοι περιφερειακοί υπάλληλοι οι οποίοι είναι δεμένοι χειροπόδαρα από την κεντρική αντιλαϊκή εξουσία;

Δεν είναι μια “φιλολαϊκή τοπική νησίδα” ο δήμος Πατρέων υπό τον Πελετίδη;

Δεν έχει να επιδείξει διαχειριστικό έργο – στο πλαίσιο του καπιταλισμού – που ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες; Δεν είναι φιλολαϊκή πολιτική η διαχείριση του δημόσιου χρήματος που αναλογεί στους δήμους αν ο δήμαρχος και η δημοτική αρχή ξεμπροστιάζει τη διαφθορά, τη διαπλοκή, τη ρεμούλα, την αδιαφάνεια, τις εργολαβικές κομπίνες;

Αν προγραμματίζει, σχεδιάζει, οργανώνει και εκτελεί υποδομές προς όφελος των λαϊκών αναγκών, όπως ο Πελετίδης, και όχι έργα βιτρίνας;  Έτσι δεν έγιναν το θέατρο Πέτρας, το δημοτικό κολυμβητήριο, οι απαλλοτριώσεις για κοινόχρηστους χώρους και η δημιουργία παιδικών σταθμών, το κτίριο του ΙΚΑ, στην Πετρούπολη;

Οι “φιλολαϊκές τοπικές νησίδες” στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος, τις οποίες αρνείται το ΚΚΕ, μπορούν κατά τη γνώμη μας, με το παράδειγμά τους, να αποτελέσουν εφαλτήριο συσπείρωσης ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων.

Με το παράδειγμα – και όχι με βαρύγδουπες διακηρύξεις – είναι δυνατόν οι άνθρωποι να πεισθούν, αφυπνιστούν, οργανωθούν, διεκδικήσουν με τελικό στόχο την ανατροπή της βαρβαρότητας. Αξιοποιώντας τη σχετική αυτονομία που επιτρέπουν οι αστικοί θεσμοί, διευρύνοντας τις ρωγμές τους, “αγοράζοντας από τους καπιταλιστές το σχοινί που θα τους κρεμάσουν”, όπως λέγεται ότι είπε ο Λένιν…

Δεν είναι μόνο η δύναμη των ιδεών, ούτε μόνο η “εναντίωση συνολικά στην αντιλαϊκή πολιτική” της κεντρικής εξουσίας. Είναι τα καθαρά χέρια, η δουλειά μυρμηγκιού στη βάση της κοινωνίας, η νοικοκυρεμένη δουλειά που λύνει προβλήματα στις γειτονιές και στους τόπους δουλειάς. Είναι η διαπαιδαγώγηση, μέσα από τη συμμετοχή και τη συλλογική δράση, ότι η χρηστή τοπική διοίκηση κι η αποτελεσματικότητα στη  επίλυση καθημερινών προβλημάτων αποτελεί εχέγγυο και τροχιοδεικτική βολή για το όραμα μιας δικαιότερης κοινωνίας ισότητας, χωρίς την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Αυτό διδάσκει η Ιστορία του εργατικού – επαναστατικού κινήματος…

Το ΚΚΕ επιμένει να χαρακτηρίζει το θεσμό ως “Τοπική Διοίκηση” και όχι ως “Αυτοδιοίκηση” που, όπως λέει, “προβάλλουν τα αστικά κόμματα”. Είναι μια πολιτική θέση. Τουλάχιστον ας φροντίσει ο Γραμματέας να  ακολουθεί τη γραμμή. Ας αποδώσουμε σε λεκτικό λάθος την κατακλείδα της δήλωσής του (8-10-2023): “Σε αυτή την υπόθεση, το ΚΚΕ μαζί με πολύ περισσότερους πλέον εκλεγμένους μας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση … θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις”.

Την παγιωμένη επίσης θέση του ΚΚΕ, διατύπωσε το βράδυ της περασμένης Κυριακής ο Δ. Κουτσούμπας:

“Εκεί που τα ψηφοδέλτια της “Λαϊκής Συσπείρωσης” δεν είναι στον β΄ γύρο, καλούμε τον ελληνικό λαό να στείλει μήνυμα καταδίκης, με λευκό ή άκυρο, των κομμάτων και των άλλων συνδυασμών…”.

Είναι μια θέση που θα κριθεί τόσο από το εκλογικό σώμα συνολικά όσο και από εκείνους που υπερψήφισαν τους συνδυασμούς της “Λαϊκής Συσπείρωσης” στον α΄ γύρο.

Ελπίζουμε τα άλλα κόμματα του λεγόμενου προοδευτικού τόξου, να μη μιμηθούν την παρότρυνση Κουτσούμπα και καλέσουν τους ψηφοφόρους να ρίξουν λευκό ή άκυρο εκεί που η “Λαϊκή Συσπείρωση” είναι στο β΄ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Όχι για άλλο λόγο, αλλά γιατί εκτιμούμε ότι η παρουσία των δυνάμεων του ΚΚΕ στην αυτοδιοίκηση είναι αναγκαία τόσο ως αντιπολίτευση όσο, πολύ περισσότερο, και ως διοίκηση στους δήμους. Πέρα αγκυλώσεις, από πολιτικές ή ιδεολογικές διαφωνίες…

ΥΓ: “Για μας ο κομμουνισμός δεν είναι ούτε μια κατάσταση πραγμάτων που πρέπει να δημιουργηθεί, ούτε ένα ιδανικό που πάνω του πρέπει να ρυθμιστεί η πραγματικότητα. Ονομάζουμε κομμουνισμό το πραγματικό κίνημα που καταργεί τις υφιστάμενες συνθήκες”.

Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς

Η γερμανική ιδεολογία (1845)

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr