Σε πλήρες αδιέξοδο οδηγείται από ό,τι φαίνεται η Γαλλία του Μακρόν, καθώς το κύμα διαμαρτυρίας για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού έχει διαμορφώσει ένα σκηνικό τελικής μάχης.
Αν η κυβέρνηση υποχωρήσει, τότε αποδυναμώνεται, αν δεν εκμηδενίζεται η αξιοπιστία του μακρονισμού, που αυτοπροσδιορίζεται ως κεντρώα σύνθεση ικανή να αντιμετωπίσει τον λαϊκισμό και να προωθήσει μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές στο όνομα της διασφάλισης της θέσης της χώρας στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς.
Στην περίπτωση που αποσυρθεί το επίμαχο νομοσχέδιο, ο Μακρόν θα έχει χάσει οριστικά την πρωτοβουλία κινήσεων και θα περιοριστεί στη διεκπεραίωση των τρεχουσών υποθέσεων μέχρι την προεδρική εκλογή της άνοιξης του 2022.
Μηδενικά περιθώρια αναδίπλωσης έχουν και οι συνδικαλιστικές ομοσπονδίες, καθώς η εξαέρωση των πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς δεν τους επιτρέπει να αναδιπλωθούν και να επενδύσουν σε κυβερνητική αλλαγή στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Αν ο Μακρόν υποχωρήσει, γνωρίζει ότι το πιεστικό δίλημμα «Ή εγώ ή η Λεπέν», που δεν έχει πάψει να θέτει εδώ και τρία χρόνια, θα έχει μειωμένη απήχηση στο εκλογικό σώμα. Το ίδιο ισχύει και για τα συνδικάτα, που ξέρουν ότι, αν υποχωρήσουν, θα δώσουν στον Μακρόν τη δυνατότητα να συνεχίσει την κατεδάφιση των κεκτημένων στις εργασιακές σχέσεις και την κοινωνική προστασία.
Στα παραπάνω συνοψίζεται και η διαφορά του σημερινού απεργιακού κύματος με τις απεργιακές κινητοποιήσεις του Μάη του 1968 και του τελευταίου τριμήνου του 1995. Τότε υπήρχε περιθώριο αναδίπλωσης από την κυβερνητική πλευρά και αναζήτησης νομιμοποίησης από το εκλογικό σώμα με πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, ένα στοίχημα που το κέρδισε ο Ντε Γκολ το 1968 και το έχασε ο Σιράκ το 1997.
Ο Μακρόν, με τον διεμβολισμό του Σοσιαλιστικού Κόμματος στις εκλογές του 2017 και στη συνέχεια στις ευρωεκλογές του 2019 της Δεξιάς των Ρεπουμπλικανών, αντί να συμβάλει στην επίλυση της κρίσης μακράς διαρκείας της Γαλλίας, την επιδείνωσε, την έφερε στα πρόθυρα του αδιεξόδου. Ενα αδιέξοδο που οδηγεί σε κρατική καταστολή και σε εξεγερσιακή αντίδραση χωρίς προηγούμενο στην πρόσφατη Ιστορία της Γαλλίας.
Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
