Καταστροφική και συντριπτική υπήρξε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, όπως αναφέρει σε ρεπορτάζ του το Forbes, εμβαθύνοντας στη βιομηχανία του κρασιού για να προσδιορίσει το μέγεθος.
Η δημοσιογράφος Cathy Huyghe περιγράφει το νέο τοπίο στην παραγωγή κρασιού στη χώρα μας και την αναδυόμενη κουλτούρα γύρω από την αμπελουργία. «Στην αρχή της κρίσης είδαμε τις πωλήσεις μας να πέφτουν, αλλά υπήρξε παράλληλα και η άνοδος κάποιων συγκεκριμένων ειδών ποτών να ισορροπούν κάπως την κατάσταση», τονίζει ο Δρ. Γιάννης Βογιατζής διευθυντής οινολόγος της Μπουτάρης ΑΕ.
Έχοντας λιγότερα χρήματα για ξόδεμα και με την αίσθηση ότι τα ντόπια προϊόντα είναι τόσο ελκυστικά όσο και φθηνότερα, οι καταναλωτές στρέφονται στα “σπιτικά” ή τα καθαρά κρασιά που σερβίρονται σε καράφες στα εστιατόρια. Επιλέγουν επίσης το φθηνότερο, και λιγότερο εκλεπτυσμένο, όπως εξάλλου και μικρότερες ποσότητες φαγητού, ως εναλλακτική στα ακριβότερα και μεγαλύτερα γεύματα, που προσφέρουν τα πολυτελή εστιατόρια.
Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του Forbes, η τάση αυτή σημειώνεται τα τελευταία δύο χρόνια και έχει οδηγήσει στην ραγδαία αύξηση των wine bars, αλλά και της ζήτησης ενός ποτηριού κρασιού αντί για ολόκληρο μπουκάλι. Η νέα πρακτική ενθαρρύνει τις συζητήσεις γύρω από το κρασί, ειδικά μεταξύ των νέων που συχνάζουν σε wine bars συχνότερα.
Επιπλέον, οι φόροι στα αποκαλούμενα “σκληρά ποτά”, όπως η βότκα και το ουίσκι, έχουν αυξηθεί, ενώ στο κρασί παραμένουν σταθεροί. Την ίδια ώρα, το κρασί φαίνεται εκθρονίζει τα κοκτέιλ από τη θέση του “πρωταγωνιστή” στα κλαμπ της μόδας. Όλοι οι παραπάνω παράγοντες συνηγορούν σε ένα και μόνο συμπέρασμα ότι το “κρασί επέστρεψε”, λέει χαρακτηριστικά ο κ. Βογιατζής.
Η καλλιέργεια του σταφυλιού είχε πάντα κυρίαρχη θέση στην Ελλάδα, σημειώνεται στο άρθρο, όπως εκείνη της ελιάς, της φάβας, των ροδάκινων, της τομάτας και άλλων προϊόντων πρώτης γραμμής. Ωστόσο, πλέον το επίπεδο της αγροτικής παραγωγής έχει περάσει από την κλασική οικογενειακή φάρμα, σε πιο εκλεπτυσμένες και σύγχρονες μορφές. Η μόρφωση και η εκπαίδευση παίζουν σημαντικότερο ρόλο και σε αυτά το σημείο η είσοδος των νέων γενεών στην παραγωγή κρασιού, λειτουργεί υπέρ του προϊόντος, καθώς η νέα γενιά με την τεχνογνωσία που φέρει, μπορεί να αποδώσει καλύτερα και να φέρει θαυμαστά αποτελέσματα.
«Μεγαλώσαμε όλοι με την προοπτική να δουλέψουμε σε ένα γραφείο. Τώρα υπάρχει μια προσαρμογή στη χειρωνακτική εργασία. Άλλωστε δεν μπορείς να καλλιεργήσεις σταφύλια με ένα πρόγραμμα στον υπολογιστή σου», τονίζει η Βιβή Παπασπύρου, οικονολόγος στην εταιρεία «Μπουτάρης», στην Κρήτη.
Η στροφή των νέων προς τα αμπέλια και την ύπαιθρο είναι αξιοσημείωτη και ο αριθμός των νέων οινοπαραγωγών αυξάνεται τα τελευταία χρόνια. Οι νέοι επιλέγουν πλέον συνειδητά να σπουδάσουν οινολογία και να μπουν στην αγορά του κρασιού δυναμικά με φρέσκες και πρωτοποριακές ιδέες.
Πηγή: newmoney.gr
