Φιόντορ Ντοστογιέφσκι: «Το όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου»

Έμαθαν να ντρέπονται και την ντροπή την έκαναν αρετή.

Το αίσθημα της τιμής γεννήθηκε και κάθε συμμαχία ύψωσε το φλάμπουρό της.

Άρχισαν να κακομεταχειρίζονται τα ζώα και τα ζώα φεύγοντας κρύφτηκαν στα δάση και έγιναν επιθετικά.

Μια εποχή αγώνων άρχισε υπέρ του τοπικισμού, του ατομικισμού, της προσωπικότητας, της διάκρισης μεταξύ δικού μου και δικού σου. Δημιουργήθηκε ποικιλία γλωσσών.

Έμαθαν την θλίψη και αγάπησαν την θλίψη.

Αναζήτησαν τον πόνο και είπαν ότι η αλήθεια δεν κατακτάται παρά μέσα από τον πόνο. Και η επιστήμη έκανε και αυτή την εμφάνισή της.

Αφού έγιναν κακοί βάλθηκαν να μιλούν τότε για αδελφότητα και ανθρωπισμό και τότε άρχισαν να καταλαβαίνουν αυτές τις ιδέες.

Αφού έγιναν εγκληματίες, επινόησαν την δικαιοσύνη και συνέταξαν πλήρεις κώδικες για να την διατηρήσουν, ύστερα για να εξασφαλίσουν την τήρησή της, θέσπισαν τη λαιμητόμο.

Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, «Το όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου», Εκδόσεις Ροές