Εθνική Κοσόβου: Τα αήττητα παιδιά του πολέμου

Έχοντας αναγνωριστεί από τη FIFA μόλις πριν από τρία χρόνια, η σημαδεμένη από τον πόλεμο και την προσφυγιά εθνική ομάδα του Κοσόβου είναι αήττητη για 15 ματς, διεκδικεί την απευθείας πρόκριση στα τελικά του Euro 2020 και ετοιμάζεται για την μεγαλύτερη πρόκληση της μέχρι στιγμής πορείας της: Τον αποψινό αγώνα με την Αγγλία

kosovo5 2

«Έχω μιλήσει στους παίκτες μου για την ιστορία του Κοσόβου, που έχει υποφέρει πολύ. Τους είπα ότι δεν είναι σαν τους άλλους ποδοσφαιριστές, αν αναλογιστούν το πόσο έχουν υποφέρει οι γονείς τους και οι προηγούμενες γενιές της χώρας τους». Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον Μπερνάν Σαλάντ. Ο Σαλάντ δεν είναι Κοσοβάρος, αλλά Ελβετός. Από τη χώρα δηλαδή που δέχθηκε ένα σημαντικό κομμάτι της διασποράς του Κοσσυφοπεδίου. Είδε τον ξεριζωμό μέσα τους και αποφάσισε να τον μετατρέψει σε κίνητρο, πετυχαίνοντας το αδιανόητο. Να φτιάξει μια ομάδα που παίζει σε διεθνείς διοργανώσεις εδώ και μόλις τρία χρόνια, μετρά 15 ματς αήττητη και παίζει στα ίσια την πρόκριση στην τελική φάση του Euro 2020.

Εδώ είναι Βαλκάνια…

Ο πόλεμος του 1998 κράτησε 15 μήνες και άφησε πίσω του πάνω από 13.000 νεκρούς, καθώς και εκατοντάδες χιλιάδες που ωθήθηκαν στην προσφυγιά. Η συνθήκη του Κουμάνοβο που οδήγησε τις γιουγκοσλαβικές δυνάμεις εκτός Κοσόβου βάφτηκε με αίμα, από τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς. Οι περισσότεροι παίκτες της τωρινής εθνικής έχουν αναμνήσεις, ή έχουν ακούσει από τους γονείς τους. Άλλωστε, η συνύπαρξη των δύο εθνικών γκρουπ στην κοιλάδα ανέκαθεν είχε προβλήματα. Ο ποδοσφαιρικός διαχωρισμός ουσιαστικά αντικατόπτριζε τον κοινωνικό από τα πρώτα χρόνια μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ποδοσφαιρική ομάδα Ντρίτα έγινε τόπος συνάθροισης για Αλβανούς, οι οποίοι μπορούσαν ελεύθερα να ανταλλάξουν απόψεις σε άλλους δημόσιους χώρους.

Μετά το 1948, όπου ο ηγέτης της Γιουγκοσλαβία Τίτο τράβηξε διαφορετικό δρόμο από τον Στάλιν, Σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου ίδρυσαν τον Ερυθρό Αστέρα. Το 1995, μετά τις ανακατατάξεις, η ομάδα μετονομάστηκε σε Γκίλαν και παρότι δεν υπήρχαν πια Σέρβοι για να την ελέγχουν, οι οπαδοί της Ντρίτα δεν ξέχασαν το παρελθόν. Και κάπως έτσι το μεγαλύτερο ντέρμπι της χώρας απέκτησε τη δική του ιστορία. Το 1991, με μπροστάρη τον επιθετικό της Πρίστινα Ερόλ Σαλίχου, οι Αλβανοί ποδοσφαιριστές του Κοσόβου αποφάσισαν να αποσυρθούν από το πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας και να φτιάξουν την δική τους λίγκα. Φυσικά, η κίνηση δεν αντιμετωπίστηκε θετικά από τις σερβικές αρχές. Ο Σαλίχου, ο οποίος αποτελεί πλέον τον Γενικό Γραμματέα της Ομοσπονδίας του Κοσσυφοπεδίου, δήλωνε στους Times: «Παίζαμε υπό πίεση και τρομοκρατία. Για μια επταετία τα παιχνίδια γίνονταν σε ανώμαλα και επικίνδυνα εδάφη, με τους παίκτες να πλένονται στα ποτάμια στο τέλος των αγώνων. Η αστυνομία χτυπούσε τους παίκτες». Μαζί με τον Φάντιλ Βόκρι, τον πιο εμβληματικό ποδοσφαιριστή στην ιστορία της χώρας, έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην ποδοσφαιρική εξέλιξη και την αναγνώριση. Ο Βόκρι πέρυσι έφυγε από τη ζωή, δίνοντας το όνομά του στην έδρα της εθνικής.

«Στα Βαλκάνια η γενικευμένη κοινωνική ανασφάλεια και η γεωπολιτική ρευστότητα στην περίοδο που ακολούθησε την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού συνέβαλε στην αφύπνιση των εθνικιστικών ιδεών και την αναζωπύρωση των παθών σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής. Οι εθνικιστικές εντάσεις βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να εκφραστούν στο παραδοσιακά ανταγωνιστικό πεδίο του ποδοσφαίρου», έλεγε ο καθηγητής Γιάννης Ζαϊμάκης στο Hot Doc και το Κόσοβο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Πριν τον πρόσφατο αγώνα με την Τσεχία, η αστυνομία συνέλαβε 8 οπαδούς που είχαν στην κατοχή τους ένα drone και ένα πανό που έγραφε ότι «Το Κόσοβο ανήκει στη Σερβία». Είχαν σκοπό να το πετάξουν πάνω από το γήπεδο την ώρα του αγώνα. Πριν από πέντε χρόνια, είχε γίνει κάτι αντίστοιχο από την άλλη πλευρά, στην γεμάτη ένταση αναμέτρηση της Σερβίας με την Αλβανία.

Αναγνώριση μέσω του ποδοσφαίρου

Η νίκη με 3-2 επί της Βουλγαρίας εκτός έδρας τον Ιούνιο, σχεδόν συνέπεσε με την συμπλήρωση 20 ετών από την ανεξαρτησία του Κοσόβου. Ήταν 17 Φεβρουαρίου του 2008, όταν κήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία του από τη Σερβία, ξεκινώντας ένα κύκλο διπλωματικών διεκδικήσεων, καθώς οι Σέρβοι, μολονότι υπέγραψαν συμφωνία υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνεχίζουν να μην αναγνωρίζουν την ανεξαρτησία των γειτόνων τους. Πέρα από την πολιτική αναγνώριση, το Κόσοβο πάλευε για οκτώ χρόνια προκειμένου να πετύχει και την ποδοσφαιρική: Να γίνει αποδεκτή στους κόλπους της FIFA και να μπορεί να συμμετέχει στις διεθνείς διοργανώσεις. «Η FIFA προσφέρει στις χώρες όπως το Κόσοβο κάτι που οι μεγάλοι θεσμοί της παγκόσμιας διακυβέρνησης σπάνια προσφέρουν. Την αναγνώριση. Αναγνώριση της κυριαρχίας τους, αναγνώριση της ανεξαρτησίας τους», λέει στην Telegraph ο Ντέιβιντ Γουέμπερ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σόλεντ.

Η προσπάθεια στέφθηκε με επιτυχία το 2016. Το Κοσσυφοπέδιο, στο οποίο επιτρεπόταν από το 2014 να παίζει φιλικά με χώρες-μέλη της FIFA, έγινε η 55η χώρα που εντάσσεται στους κόλπους της Ευρωπαϊκής και της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας. Η απόφαση για να γίνει αποδεκτό ήταν θρίλερ, αφού 28 από τα υπάρχοντα μέλη, ο μικρότερος δηλαδή αριθμός που χρειαζόταν, ψήφισαν υπέρ και 24 κατά. Οι τόνοι ανέβηκαν στη διάρκεια της συζήτησης, ενώ μεταξύ των Ομοσπονδιών που ψήφισαν αρνητικά ήταν και η ελληνική. Από την αρχή η Σερβία και η Ρωσία εξέφρασαν την αντίθεσή τους στην αποδοχή του Κοσόβου. «Θα δώσουμε μάχη. Θα κινηθούμε νομικά για την απόφαση αυτή, αφού είναι αντίθετη με το καταστατικό της UEFA που τονίζει ότι μόνο μέλη των Ηνωμένων Εθνών μπορούν να πάρουν μέρος στις διοργανώσεις της», έλεγε ο πρωθυπουργός της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς. Οι Σέρβοι δεν κατάφεραν να κάνουν και πολλά, αφού η απόφαση ήταν ειλημμένη. Ο κόσμος βγήκε στους δρόμους πανηγυρίζοντας. Ήταν σαν να είχαν ήδη κατακτήσει κάποιον σημαντικό τίτλο.

Η Βραζιλία των Βαλκανίων

Από τότε, το Κόσοβο δεν κοίταξε ποτέ πίσω. Υπήρχαν αρκετές περιπτώσεις παικτών που είχαν φύγει σε μικρή ηλικία από τη χώρα τους και λόγω της μη αναγνώρισης από της διεθνείς Ομοσπονδίες, επέλεξαν να φορέσουν το εθνόσημο της χώρας που τους δέχθηκε. Ποδοσφαιριστές όπως ο Σερντάν Σακίρι της Λίβερπουλ, που παίζει στην Εθνική Ελβετίας, αρχηγός της οποίας είναι ο Γκρανίτ Τσάκα της Άρσεναλ. Γεννήθηκε δύο χρόνια μετά την φυγή των γονιών του από την Πρίστινα, με τον πατέρα του να έχει καταδικαστεί σε έξι χρόνια φυλάκισης για συμμετοχή σε διαδήλωση. Το 2012, σε μια αναμέτρηση ανάμεσα στην Ελβετία και την Αλβανία, στον αγωνιστικό χώρο βρέθηκαν 15 ποδοσφαιριστές που θα μπορούσαν να φορούν την φανέλα της εθνικής Κοσόβου.

Πάντως, ήταν αρκετοί εκείνοι μετά την αναγνώριση που θέλησαν να αλλάξουν εθνόσημο. Η UEFA ανακοίνωσε ότι θα εξετάσει κάθε περίπτωση ξεχωριστά, προσπαθώντας ουσιαστικά να φανεί όσο το δυνατόν πιο διπλωματική γίνεται. Ο Βαλόν Μπερίσα, που ήταν ήδη 19 φορές διεθνής με την Νορβηγία, πήρε το «πράσινο φως» για να παίξει με την νέα του εθνική μόλις πέντε ώρες πριν το πρώτο επίσημο ματς της ιστορίας της, με αντίπαλο την Φινλανδία! Η Ελβετία κατηγόρησε το νεότερο μέλος της Ομοσπονδίας ότι προσπαθεί να δελεάσει τους παίκτες της. Συνολικά, έξι ποδοσφαιριστές άλλαξαν αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Μεταξύ αυτών και ο Φλορέντ Χαντερτζιονάι της Χάντερσφιλντ. Μαζί με τον Αρίγιαντε Μούριτς που παίζει στη Νότιγχαμ Φόρεστ δανεικός από την Μάντσεστερ Σίτι, τον Άντχε Νουχίου της Σέφιλντ Γουένσντεϊ και τον Μπερσάρτ Τσελίνα της Σουόνσι, βγάζουν το ψωμί τους στη χώρα του αντιπάλου που θέλει να βάλει τέλος στο νικηφόρο σερί: Την Αγγλία. Και μολονότι ο αγώνας δεν θα γίνει στο εμβληματικό γήπεδο Γουέμπλεϊ του Λονδίνου αλλά στο Σαουθάμπτον, η προβολή και η σημασία του αγώνα προσθέτει έναν ακόμα κρίκο στην αλυσίδα της εθνικής ταυτότητας των Κοσοβάρων.

Το σερί της ομάδας του Σαλάντ ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2017 με αντίπαλο τη Λετονία και τελευταίος σταθμός ήταν η μεγαλύτερη νίκη αυτού του ταξιδιού, το 2-1 επί της Τσεχίας. Το Κόσοβο μετρά 15 σερί ματς χωρίς ήττα και είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που έχει πετύχει κάτι ανάλογο. Ακολουθούν Πορτογαλία και Δανία με 11, καθώς και η Ιταλία με 10. Η ομάδα που νίκησε την Τσεχία είχε μέσο όρο ηλικίας τα 23 έτη και έπαιξε ποδόσφαιρο επιθετικό, δημιουργίας, γεγονός που άλλωστε έχει κάνει τους Κοσοβάρους να αποκαλούν με περηφάνια την ομάδα τους “Βραζιλία των Βαλκανίων”. Διαθέτει ταλέντο, παίκτες με παραστάσεις σε εξελιγμένες ποδοσφαιρικά χώρες, καθώς και ένα πολύ σπάνιο δέσιμο των ποδοσφαιριστών με την εθνική ομάδα. Κι όλα αυτά παίζοντας σε διεθνείς διοργανώσεις για μόλις τρία χρόνια. Αν υπολογίσει κανείς και τους παίκτες που θα μπορούσαν να παίζουν αν η αναγνώριση είχε γίνει νωρίτερα, τότε καταλαβαίνει πως το ποδοσφαιρικό ταλέντο της κοιλάδας δεν είναι διόλου αμελητέο.

Στο κυνήγι του ονείρου της συμμετοχής στο Euro 2020, το Κόσοβο κρύβει και έναν άσο στο μανίκι, καθώς έχει εξασφαλίσει την διεκδίκηση μέσω των πλέι οφ του Nations League σε περίπτωση που δεν τα καταφέρει στα προκριματικά της διοργάνωσης. Πριν το ματς με την Αγγλία, μετρά δύο νίκες και δύο ισοπαλίες και είναι δεύτερο στον όμιλό, δύο βαθμούς μπροστά από την Τσεχία. Θα έχει ενδιαφέρον αν μια χώρα με πληθυσμό λιγότερο από δύο εκατομμύρια, βασανισμένο παρελθόν και μια ποδοσφαιρική ιστορία εξορίας καταφέρει να βρεθεί στην τελική φάση μιας διοργάνωσης όπως το Euro. Κυρίως από τη στιγμή που κατά πάσα πιθανότητα θα βρεθεί αντιμέτωπη με χώρες που δεν αναγνωρίζουν την ανεξαρτησία της, όπως η Ρωσία, η Ισπανία, η Ρουμανία και φυσικά η Σερβία και η Βοσνία…

Αποκάλυψη Daily Mail: Παρ’ ολίγον αεροπορική τραγωδία σε πτήση της British Airways από την Αθήνα

ap briths

Αποκάλυψη Daily Mail: Παρ’ ολίγον αεροπορική τραγωδία σε πτήση της British Airways από την Αθήνα

Το αεροσκάφος βρέθηκε σε απόσταση μόλις 1,5 μέτρου από... αδέσποτο drone που πετούσε σε υπερβολικά…

Κολωνός: Σήμερα η απόφαση του δικαστηρίου για τον Μίχο, τον «Μιχάλη» και τη μητέρα της 12χρονης

michos ilias 1

Κολωνός: Σήμερα η απόφαση του δικαστηρίου για τον Μίχο, τον «Μιχάλη» και τη μητέρα της 12χρονης

Οι δικαστές καλούνται να αποφανθούν για την ενοχή ή μη 26 κατηγορουμένων - Συγκεντρώσεις υποστήριξης…