Στόχος των ερευνητών είναι αφενός τα ρομπότ να έχουν τη δυνατότητα να ανταποκρίνονται γρήγορα σε βλάβες που πιθανόν να προκληθούν στο σύστημά τους και αφετέρου να προστατεύουν και τους ανθρώπους που μπορεί να εργάζονται μαζί τους.
Στις πρώτες τους δοκιμές οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα ρομποτικό βραχίονα με ένα δάχτυλο στο οποίο είχε τοποθετηθεί ένας αισθητήρας που θα μπορούσε να ανιχνεύσει την πίεση και τη θερμοκρασία. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Leibniz στο Ανόβερο αναπτύσσουν ένα σύστημα το οποίο θα επέτρεπε σε ένα ρομπότ «να είναι σε θέση να ανιχνεύει και να ταξινομεί απρόβλεπτες φυσικές καταστάσεις και διαταραχές, να αξιολογεί πιθανές ζημιές που μπορεί να προκληθούν σε αυτό και να πράττει ανάλογα προκειμένου να τις διορθώσει, κάτι δηλαδή σαν αντανακλαστικά», εξηγούν.
Όπως ακριβώς οι ανθρώπινοι νευρώνες μεταδίδουν τον πόνο, έτσι και αυτό το τεχνητό σύστημα θα μεταφέρει πληροφορίες οι οποίες θα κατηγοριοποιούνται από το ρομπότ ως ελαφρύς, μέτριος ή έντονος πόνος. Ο ερευνητής Γιοχάνες Κούεν δήλωσε στην ιστοσελίδα τεχνολογίας IEEE Spectrum ότι «ο πόνος είναι ένα σύστημα που μας προστατεύει. Όταν απομακρυνόμαστε από την πηγή του πόνου, αυτό μας προστατεύει από το να μην πληγωθούμε».
Το να διδαχθούν τα ρομπότ μια σειρά από ερεθίσματα είναι κάτι πολύ σημαντικό, δήλωσε στο BBC ο ειδικός στον τομέα της ρομποτικής του Πανεπιστημίου Cambridge της Μεγάλης Βρετανίας, καθηγητής Φουμίγια ‘Αιντα.
