Η πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών δεν μπορούν να ανακαλέσουν στη μνήμη τους κατά τον τελευταίο μήνα κάποια αναφορά στα MME που παρακολουθούν σχετικά με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενδεικτικό της μικρής σχετικά κάλυψης των δραστηριοτήτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από τα εγχώρια MME αλλά επίσης και του σχετικά χαμηλού ενδιαφέροντος των Ελλήνων για τα τεκταινόμενα εκεί.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι η μεγάλη πλειοψηφία πάνω από 7 στους 10 θεωρούν ότι δεν είναι επαρκώς ενημερωμένοι για τις δραστηριότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Συγκριτικά για τις δραστηριότητες του ελληνικού Κοινοβουλίου 4 στους 10 δηλώνουν ότι έχουν ανεπαρκή ενημέρωση σχετικά με αυτές παρά τη σαφώς μεγαλύτερη προβολή τους από τα ελληνικά MME αλλά και τη σαφώς μεγαλύτερη συνάφεια των αποφάσεων του ελληνικού Κοινοβουλίου με την καθημερινή ζωή των Ελλήνων πολιτών.
Αν υποθέσουμε ότι τα Κοινοβούλια, γενικά, συνιστούν την έμμεση έκφραση της φωνής των λαών, τότε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (και ενδεχομένου οι εκπρόσωποι μας σε αυτό) μάλλον δεν έχουν πείσει, όσο πρέπει, σε αυτό το θέμα. ‘Οπως προκύπτει από την έρευνα, περίπου 2 στους 3 δεν νιώθουν ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μεταφέρει τη φωνή τους στην Ευρώπη.
Οι έλληνες πολίτες επιθυμούν να είχαν δοθεί αυξημένες αρμοδιότητες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με πλειοψηφία που κυμαίνεται από 47% (για έλεγχο κρατικών προϋπολογισμών) έως και 86% (για προσφυγικό).
Τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους που αποφασίστηκαν στο τελευταίο Eurogroup αντιμετωπίζονται με μεικτή διάθεση. Σημαντικό ποσοστό περίπου 1 στους 3 θεωρούν θετικά τα μέτρα αλλά όχι επαρκή, ενώ 4 στους 10 τα θεωρούν αρνητικά.
Παράλληλα, με δεδομένη τη γενικά αρνητική στάση των Ελλήνων πολιτών απέναντι στο ΔΝΤ, προκαλεί μάλλον έκπληξη ότι περίπου οι μισοί επιθυμούν τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα χρηματοδότησης του ελληνικού χρέους είτε ως χρηματοδότη είτε μόνο ως τεχνικού συμβούλου
Σχετικά με το σώμα των Ελλήνων ευρωβουλευτών από την έρευνα προκύπτει ότι μόνο 1 στους Έλληνες πιστεύει ότι εκπροσωπούν επάξια τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στάση η οποίαπροφανώς επηρεάζεται από το γενικότερο κλίμα απαξίωσης των θεσμών όπως αποτυπώθηκε στην έρευνα. Παρά ταύτα η δεδομένη αδυναμία ενός σημαντικού ποσοστού των ερωτώμενων (52% δεν θυμάμαι κανέναν και 6 ΔΙ/ΔΑ) να ανακαλέσουν στη μνήμη τους έστω και ένα όνομα Έλληνα ευρωβουλευτή καταδεικνύει αναμφίβολα την ανάγκη περαιτέρω ενίσχυσης των διαύλων επικοινωνίας και διάχυσης του έργου των ευρωβουλευτών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Παράλληλα για την πλειονότητα των Ελλήνων ευρωβουλευτών η αξιολόγηση που καταγράφεται από τους πολίτες έχει θετικό ισοζύγιο θετικών αρνητικών γνωμών, κάτι που δεν είναι πολύ συνηθισμένο για το πολιτικό προσωπικό της εγχώριας πολιτικής σκηνής.
(Πληροφορίες εφημερίδα ΑΥΓΗ)
