Επίθεση στην Δικαιοσύνη από Άδωνι: «Αναδρομικά εγώ προσωπικά δεν δίνω σε κανέναν»

Με πρόσχημα τα δημοσιονομικά και τον οικονομικό εκτροχιασμό της χώρας, ο υπουργός Εργασίας δεν δίστασε να προσβάλει ευθέως τον Θεσμό της Δικαιοσύνης, και να αμφισβητήσει με τον τρόπο του την πρόσφατη δικαστική απόφαση για τις αυξήσεις στους δικαστικούς.

Άδωνης 0

«Τα δικαστήρια δεν μπορούν να ασκούν δημοσιονομική πολιτική». Με αυτόν τον τρόπο σχολίασε ο υπουργός Εργασίασς Άδωνις Γεωργιάδης, στην ΕΡΤ, την πρόσφατη δικαστική απόφαση για αύξηση στις συντάξεις των δικαστικών, κάνοντας επιστροφή στα μνημονιακά επιχειρήματα υπέρ της κατάλυσης του Δικαίου για τα εργασιακά και το ασφαλιστικό

Η αιχμηρές δηλώσεις από τον υπουργό Εργασίας, έγιναν με αφορμή τη νέα απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που επαναφέρει τις συντάξεις των δικαστών στα επίπεδα πριν από τις περικοπές από το 2012 και ύστερα, «ανοίγει» νέο παράθυρο για πληρωμές αναδρομικών σε συνταξιούχους του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι διεκδικούν επιστροφές από αντισυνταγματικές μειώσεις συντάξεων. Από τις τέσσερις περικοπές που κρίθηκαν αντισυνταγματικές, οι δύο αφορούν σε όλους τους συνταξιούχους.

Ο υπουργός Εργασίας, αναφερόμενος στην απόφαση είπε ότι σέβεται πολύ τους δικαστές και πως συμφωνεί ότι «το status τους πρέπει να είναι ψηλά».

Και πρόσθεσε: «Το θέμα είναι τι μπορεί να γίνει. Δεν θα εφαρμοστεί σε όλους, δεν υπάρχουν τα λεφτά» είπε, επισημαίνοντας ότι αυτό θα οδηγούσε σε πλήρη δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας.

«Όλα θέλουν ένα μέτρο στη ζωή, δεν θέλω να κατηγορήσω την απόφαση», είπε επίσης, προσθέτοντας ότι οι βουλευτές «ψηφίσαμε να παραιτηθούμε από τα αναδρομικά μας, το κάναμε γιατί θέλαμε να δείξουμε στην κοινωνία ότι όλοι πρέπει να βάλουμε πλάτη».

Προτείνει… εφάπαξ φόρο προς όλους τους πολίτες

«Αναδρομικά, εγώ προσωπικά ως υπουργός δεν δίνω σε κανέναν, δεν υπάρχει περίπτωση», επανέλαβε ο υπουργός Εργασίας. «Στην αναθεώρηση του Συντάγματος θα προτείνω, αν βγαίνουν δικαστικές αποφάσεις με δημοσιονομικό κόστος … να μπαίνει αυτομάτως εφ’ άπαξ φόρος σε όλους τους πολίτες.

Να έρχεται ένα χαρτάκι και να τους λέει: τώρα χρωστάς 500 ευρώ, 1.000 ευρώ, 2.000 ευρώ, δυνάμει αυτής της δικαστικής απόφασης, που πρέπει να πληρωθεί. Να ξέρει ο πολίτης, αυτά πληρώνει για την κυβέρνηση, αυτά για τους δικαστές. Αλλιώς δεν μπορούμε να κάνουμε δημοσιονομική πολιτική.

Να ξέρει ο πολίτης ότι αυτά τα λεφτά τα πληρώνει γιατί το αποφάσισε το δικαστήριο. Αλλιώς ο καθένας αποφασίζει ότι θέλει στην Ελλάδα και δεν τον νοιάζει τι κάνει ο άλλος».