Επίταξη για λόγους δημοσίου συμφέροντος: μια απαγορευμένη λέξη

«Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης ή για την αντιμετώπιση αναγκών της άμυνας της Xώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από θεομηνία ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία….». (Σύνταγμα, άρθρο 22 παρ. 4)

«…Μπορεί να προβλεφθεί με νόμο και κάθε άλλη στέρηση της ελεύθερης χρήσης και κάρπωσης της ιδιοκτησίας που απαιτείται από ιδιαίτερες περιστάσεις…». (Σύνταγμα άρθρο 18 παρ. 5)

Σε καιρούς γενικευμένης απειλής είναι η μαγική λέξη: «επίταξη». Στην Ελλάδα από την ώρα που εμφανίσθηκε η απειλή τον κορωνοϊό την έχει εκφέρει μόνο ο Π. Πολάκης.

Για την κυβέρνηση είναι απαγορευμένη λέξη. Μόνο τις επιτάξεις στα νησιά για μπουν οι εργολάβοι ήξερε. Αλλά ούτε και η αξιωματική αντιπολίτευση την «ανεβάζει»..

Έτσι λοιπόν φτάσαμε στο απίστευτο σημείο να λείπουν βασικά είδη προστασίας και περίθαλψης όχι μόνο από τον πληθυσμό, αλλά και από το νοσοκομεία και η κυβέρνηση να μην τολμάει να επιτάξει τις εγκαταστάσεις μιας βιομηχανίας καλλυντικών για να παράγει αυτά τα υλικά. Τα περιμένει ακόμη από την Κίνα.

Ποσό μάλλον να προχωρήσει σε επιτάξεις ΜΕΘ, νοσοκομείων, κλινών και  μηχανημάτων. Οι ιδιώτες  που δεν έχουν παράπονο: η κυβέρνηση τους στέλνει πελατεία αυτήν την περίοδο.

Το θέμα όμως τίθεται από μια πλευρά που δεν μπορεί αμφισβητηθεί από την κυβέρνηση ή κανέναν άλλον: από τον εκπρόσωπο της χώρας πλέον Ηλία Μόσιαλο.

Ο καθηγητής του LSE ζήτησε από την κυβέρνηση δυο πράγματα:

-Να αγοράσει -όπως και οι άλλες κυβερνήσεις -«τις πατέντες για όλα αυτά τα τεστ ταχείας διάγνωσης, από όλες τις εταιρείες».  Ώστε «η συνολική επιστημονική έρευνα που έφερε ως τώρα αποτέλεσμα, να γίνει Δημόσιο Αγαθό και να μπορούν να παράγουν όλοι αυτά τα τεστ εγχώρια». 

Ουδέν απλούστερο, πιο σοφό και πιο αποτελεσματικό. Διευρύνει την γκάμα των τεστ, σε αντίθεση με την πρακτική  που ασκείται στην Ελλάδα, είτε την επέβαλε ο καθηγητής Τσιόδρας είτε του την επέβαλαν.

Δυσάρεστη πρόβλεψη: Η πρόταση Μόσιαλου μπορεί να γίνει δεκτή από  άλλες κυβερνήσεις, αλλά από την ελληνική δύσκολα. Γιατί έβαλε ο χριστιανός – σα να μην ξέρει σε ποιους απευθύνεται -μια παράμετρο που προκαλεί αλλεργία στο Μέγαρο Μαξίμου: να γίνει η επιστημονική έρευνα, τα τεστ κλπ «δημόσια αγαθά».

Αν έκανε μια πρόταση που θα είχε μπίζνες για τους ιδιώτες θα την εξέταζαν. Ακούς δημόσια αγαθά.

Αν δεν μπορεί γίνει δεκτή αυτή η πρόταση, πόσω μάλλον η ιδέα των επιτάξεων.  Για την κυβέρνηση είναι ταμπού ανυπέρβλητο.

Υποτίθεται ότι αυτή την ώρα επιστρατεύονται  όλα τα διαθέσιμα μέσα. Αλλά όχι ακριβώς όλα: τα ιδιωτικά εξαιρούνται.

Μπορεί να παραβιάζει -και να γίνεται αποδεκτό από όλους λόγω της ανάγκης- το Σύνταγμα, κατά το άρθρο 5 που το προβλέπει, σε ό,τι αφορά τον περιορισμό των μετακινήσεων.

Αλλά όχι να παραβιαστεί σε ό,τι αφορά τον περιορισμό της ιδιοκτησίας υποδομών και υλικών γενικά, παρότι υπάρχει ισχυρή συνταγματική πρόβλεψη.

Μην γίνουμε και κομμουνιστές, που θα έλεγε και ο Αδωνις.

Έτσι αυτή την ώρα η χώρα μετέχει στον «πόλεμο» κατά τον ορισμό του Πρωθυπουργού, με μισά όπλα: ό,τι διαθέτει το δημόσιο.

Τα άλλα μένουν μακριά, για να αξιοποιηθούν από τους ιδιοκτήτες τους μετά την επιδημία για λογαριασμό τους. Ηθική μηδέν…

Πηγή: anoixtoparathyro.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr