"Επαφίεμαι στην κρίση σας, περήφανος για τη μάχη που έδωσα"

Του Γιώργου Καπελλαρή*

Και εκεί που έβαζα στοίχημα για την ημερομηνία των εκλογών με τον λογιστή μου, ο οποίος προσπαθούσε από χθές να μπει στο taxis (αυτό είναι το «σύγχρονο» ελληνικό κράτος), να ο Πρωθυπουργός με την καθιερωμένη επικοινωνιακή του τακτική, το διάγγελμα, να ανακοινώνει την 20^η Σεπτεμβρίου. Δεν ένοιωσα καμία έκπληξη (τα έγραφα σε παλιότερο άρθρο μου), αντίθετα πιστεύω ότι αυτό είχε στο μυαλό του μετά την νύχτα της 13^ης Ιουλίου: μνημόνιο, υπογραφή του και εκλογές. Αυτό και τίποτα άλλο.

Ο Αλέξης Τσίπρας πάει σε εκλογές, γιατί δεν αντέχει το πολιτικό βάρος. Απευθυνόμενος στον ελληνικό λαό, ο πρωθυπουργός είπε «εσείς θα αποφανθείτε εάν η συμφωνία που πετύχαμε παρέχει τις προϋποθέσεις για να μπούμε στη διαδικασία απαλλαγής από τα Μνημόνια. Θα αποφανθείτε ποιος και πώς μπορεί να διαπραγματευτεί καλύτερα την απομείωση του χρέους».

Τι περιμένει ότι θα γίνει; Ότι θα χάσει τις εκλογές; Από ποιόν; Από τη ΝΔ που λοξοκοιτάζει τα δεξιά της ΧΑ και ο Πρόεδρος κρατιέται με το ζόρι μην αρχίσει τα «γαλλικά»; Από το ΠΑΣΟΚ που έχει χάσει κάθε ιδεολογική ταυτότητα καθώς δεν μπορεί να αρθρώσει πολιτικό λόγο που να πείθει ή έστω να επαναπατρίσει ψηφοφόρους; Από το ΠΟΤΑΜΙ που ακόμα δεν έχει καταλήξει σε συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση αλλά θέλει να συνετίσει τον Τσίπρα; Από τους διασκορπισμένους φιλελεύθερους/ μεταρρυθμιστές που αλληλοχειροκροτούνται στο διαδίκτυο για το πόσο εξαιρετικοί είναι, αλλά ο Λεβέντης θα μπει (μάλλον) στη Βουλή;

Τίποτα από όλα αυτά. Αυτό που επιζητεί ο Πρωθυπουργός είναι η δημιουργία της νέας συγκυβέρνησης με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ αλλά με το δεύτερο κόμμα απολύτως φιλοευρωπαϊκό χωρίς παρεκκλίσεις και ταλαντεύσεις. Ο Πρωθυπουργός ψάχνει αυτόν που θα κάνει τη «βρώμικη δουλειά». Αυτό το Μνημόνιο θέλει έναν καθαρό εκφραστή του. Αυτός δεν είναι ο Αλέξης Τσίπρας.

Τις επόμενες ημέρες θα έχουμε αρκετά να αναλύσουμε και να αποκρυπτογραφήσουμε. Παρόλα αυτά θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάτι. Μετά το διάγγελμα του Πρωθυπουργού μπήκα στο προφίλ του στα social media (πάγια τακτική μου η έρευνα) και επιβεβαίωσα μια υπόθεση εργασίας που είχα κάνει πριν ένα μήνα: η λαοφιλία και η απήχηση του υποχωρούν σημαντικά, σταδιακά και με «θόρυβο».

Μπορεί ο Πρωθυπουργός στα διάγγελμα του να πάτησε έξυπνα επικοινωνιακά στο «επαφίεμαι στην κρίση σας…», αλλά αυτή τη φορά αυτή η ζώνη του συναισθήματος είναι χαμένη για τον Αλέξη Τσίπρα.

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν μιλάει εύκολα πια στο θυμικό και στο συναίσθημα του ψηφοφόρου. Αυτό ας το κρατήσουν οι επιτελείς του. Θα τους χρειαστεί. 

*Επικοινωνιολόγος