Εντίθ Πιάφ: «Το σπουργιτάκι» της Γαλλίας

Το πραγματικό της όνομα ήταν Εντίθ Τζοβάνα Γκασιόν. Γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου του 1915, σε δύσκολες συνθήκες κάτω από μια λάμπα υγραερίου. Η οικογένειά της είχε έντονα καλλιτεχνική φυσιογνωμία, αφού ο πατέρας της, Λουί Αλφόνς Γκασσιόν, ήταν ακροβάτης δρόμου και η μητέρα της, Ανιτά Μεγιάρ (Anita Maillard), ήταν λυρική τραγουδίστρια, γνωστή με το ψευδώνυμο Line Marsa. Λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, η μητέρα της την εγκατέλειψε και έτσι πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής της κοντά στη μητρική της γιαγιά. Το 1917 ο πατέρας της, που εργαζόταν ως ακροβάτης στο τσίρκο Ciotti, την πήγε να ζήσει με τη δική του μητέρα, η οποία ζούσε στο Μπερνέ (Bernay) της (Νορμανδίας) και ήταν ιδιοκτήτρια ενός οίκου ανοχής.

Το 1919 η Εντίθ αρρώστησε από κάποια σπάνια πάθηση στην εγκέφαλο και έμεινε τυφλή. Μετά από δύο χρόνια, η όραση της επανήλθε χωρίς ιαστρική φροντίδα. Γύρισε με τον πατέρα της όλη τη Γαλλία, κάνοντας περιοδείες με το τσίρκο στο οποίο εργαζόταν ως ακροβάτης. Ο πατέρας της κατάλαβε γρήγορα πως η κόρη του είχε “όλο το ταλέντο στο λαιμό και καθόλου στο κορμί”, και εγκατέλειψε την ιδέα να την εντάξει στον θίασο.

Η ζωή στο Παρίσι

Στην εφηβεία της, η Εντίθ ανακάλυψε το σπάνιο ταλέντο που είχε στη φωνή και άνοιξε τα φτερά της για το Παρίσι, όπου έπαιζε μουσική στο δρόμο. Εκεί γνώρισε και ερωτεύτηκε τον Λουί Ντυπόν (Louis Dupont) με τον οποίο απέκτησε ένα κοριτσάκι τη Μαρσέλ, το οποίο πέθανε από μηνιγγίτιδα. Στους δρόμους της Πιγκάλ συνέχισε να τραγουδά για να ξεχάσει τον πόνο της, ώσπου γνώρισε τον Λουί Λεπλέ (Louis Leplée), διευθυντή ενός παρισινού καμπαρέ στα Ηλύσια Πεδία.

Αμέσως μαγεύτηκε από τη φωνή της και τη βάφτισε «Môme Piaf» (μικρό σπουργίτι), υπογράφοντας μαζί της συμβόλαιο και βοηθώντας την με τον πρώτο της δίσκο το 1935. Ο Λεπλέ δολοφονήθηκε λίγο καιρό αργότερα και η Πιάφ θεωρήθηκε ύποπτη ότι γνώριζε τον δολοφόνο και ότι δεν τον αποκάλυψε ποτέ στις αρχές, ωστόσο κρίθηκε αθώα από το δικαστήριο. Μετά από αυτή την περιπέτεια, έφυγε για να ζήσει στην επαρχία, αλλά επέστρεψε στο Παρίσι το 1937.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, έδωσε συναυλίες για τους αιχμαλώτους πολέμου και βοήθησε πολλούς Γάλλους φαντάρους να δραπετεύσουν, εκδίδοντας τους πλαστές άδειες εργασίας.

Μόλις στα 23 της, ήταν ήδη γνωστή τραγουδίστρια και τότε έγραψε την πιο μεγάλη επιτυχία της, το τραγούδι “La vie en rose” στα τέλη του 1945 πάνω σε μία χαρτοπετσέτα. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, έγραψε περίπου 80 τραγούδια.

Η αρχή της κατηφόρας…

Η Εντίθ Πιάφ έκανε έντονη ζωή και άλλαζε συχνά ερωτικούς συντρόφους, ενώ σύντομα ξεκίνησε η εξάρτησή της από το αλκοόλ. Στη Νέα Υόρκη πραγματοποίησε μία πετυχημένη επαγγελματική πορεία, που σημαδεύτηκε από τον παράφορο έρωτα της για τον “βασιλιά” του μποξ, Μερσέλ Σερντάν. Ο θάνατός του σε αεροπορικό δυστύχημα το 1949 τη διέλυσε ψυχολογικά και την οδήγησε κοντά στην κατάθλιψη, με αποτέλεσμα σύντομα να αποκτήσει εθισμό στη μορφίνη.

Μετά από πολλές πετυχημένες περιοδείες στην Αμερική, από το 1953 ξεκίνησε να απομονώνεται, ενώ η ψυχολογική της κατάσταση είχε διαρκώς πτωτική πορεία.Το 1955 ωστόσο έδωσε μία φανταστική παράσταση στο θέατρο Ολυμπιά και έγραψε μερικές ακόμα λαμπρές σελίδες στην ιστορία της καριέρας της στην Αμερική.

Το τέλος μιας λαμπρής καριέρας

Το 1958 έζησε μια ακόμα έντονη σχέση δίπλα στον νεότερο τραγουδιστή και συνθέτη Ζωρζ Μουστακί. Ένα σοβαρό τροχαίο ωστόσο την αποδυνάμωσε ακόμα περισσότερο, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει ξαφνικά κατά τη διάρκεια μιας συναυλία της σε κατάμεστη αίθουσα της Νέας Υόρκης.

Στα τέλη της δεκαετίας του 50′, σε μία παράσταση στη Στοκχόλμη έπεσε ξανά λιπόθυμη και οι γιατροί διέγνωσαν σοβαρή περίπτωση καρκίνου. Παρ’ όλα αυτά, συνέχισε κανονικά να δουλεύει και να συνθέτει μελωδίες με τη βοήθεια της μορφίνης.

Το 1960, τραγούδησε με επιτυχία το «Non, Je Ne Regrette Rien». Το καλοκαίρι του 1961, γνώρισε τον κατά πολύ νεότερό της και τον τελευταίο της έρωτα, τον Έλληνα Θεοφάνη Λαμπουκά, με τον οποίο παντρεύτηκε τον Οκτώβριο του 1962.

Η Εντίθ Πιάφ πέθανε στις 10 Οκτωβρίου του 1963 από κίρρωση και η κηδεία της έγινε στο Παρίσι. Το κοιμητήριο στο οποίο βρίσκεται είναι το Περ Λασαίζ.

Στο Παρίσι υπάρχει ένα μουσείο με το όνομά της (Musée Edith Piaf), στο οποίο μπορεί κανείς να δει διάφορα προσωπικά της αντικείμενα.

Το 2006 ο Ολιβιέ Νταάν (Olivier Dahan) έκανε την περιπετειώδη ζωή της Γαλλίδας τραγουδίστριας ταινία με τίτλο “La Môme” (το νεαρό κορίτσι). Στην Ελλάδα προβλήθηκε με τίτλο «Ζωή σαν Τριαντάφυλλο». Στον πρωταγωνιστικό ρόλο της ταινίας, που προβλήθηκε και στο Φεστιβάλ κινηματογράφου στο Βερολίνο, έπαιξε η Γαλλίδα ηθοποιός Μαριόν Κοτιγιάρ, ερμηνεία για την οποία κέρδισε το 2008 το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου.