Ενας hall of famer στην Εθνική

Θα πρέπει κανείς να ανήκει στους «αιρετικούς» του αθλήματος για να προβάλλει σοβαρές ενστάσεις για την  πρόσληψης του Πιτίνο στη «γαλανόλευκη».

Τέτοιοι υπήρξαν αρκετοί την περίοδο που ανακοινωνόταν από τον Παναθηναϊκό την περασμένη σεζόν, αλλά φρόντισε ο ίδιος να τους δώσει στο παρκέ τις απαντήσεις που άξιζαν στους κακεντρεχείς αμφισβητίες που είχαν σπεύσει να τον χαρακτηρίζουν «γέρο», «τελειωμένο» και… «θείο».

Αυτός ο….  hall of famer είναι η μεγάλη ζαριά μέσω της οποίας θα επιχειρηθεί να μπει ένα τέλος στις συνεχόμενες απογοητεύσεις και την αδυναμία διακρίσεων του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, το οποίο βαδίζει εδώ και μερικές (μπασκετικές) γενιές μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, δίχως παράλληλα να επιτρέπει αισιοδοξία για την επόμενη μέρα.

Ο ίδιος ο Πιτίνο ξεκαθάρισε πως εφόσον αναλάβει την ομάδα, θα το κάνει αμισθί, ενώ ο μοναδικός όρος που έθεσε στην πρόεδρο της ΕΟΚ, Γιώργο Βασιλακόπουλο, είναι πως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα καθίσουν οι δυο τους και κανένας άλλος. Ούτε μέλη διοικητικών συμβουλίων ούτε ατζέντηδες ουτε τιμ μάνατζερ. Κανείς! Έτσι αυτή η… αλεπού (εντός κι εκτός παρκέ) διασφαλίζει το… απόρρητο των συνομιλιών, τσεκάροντας παράλληλα την αξιοπιστία του μοναδικού συνομιλητή του.

Και αυτό διότι ο Αμερικανός ξέρει πως τα δικά του διαπιστευτήρια είναι όσα κουβαλά στο βιογραφικό του και δεν παίρνουν αμφισβήτηση. Γνωρίζει καλά πως σε αυτές τις επαφές έχει το πάνω χέρι και ότι η άλλη πλευρά, εκείνη της Ομοσπονδίας θα πρέπει να αποδειχθεί αξιόπιστη, αρχής γενομένης από τα στεγανά στις επαφές μεταξύ τους.

Έτσι και έγινε… και από την Παρασκευή 8/11/2019 ο θρύλος του μπάσκετ αναλαμβάνει τα ηνία της αγαπημένης Εθνικής. 

Το περιεχόμενο της συνομιλίας, λοιπόν, είναι κάτι που δεν θα μάθουμε, αλλά όσο αφορά  το θέμα από τα «θέλω», στο αμιγώς αγωνιστικό φυσικά και θα το πληροφορηθούμε. 

Προφανώς  το Προολυμπιακό τουρνουά της επόμενης χρονιάς, όταν και αναλαμβάνει τις τύχες της Εθνικής ο Ρικ Πιτίνο, το νούμερο 1 άμεσο θέμα είναι η συμμετοχή σε αυτό του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Κακά τα ψέματα, η επιλογή Πιτίνο δεν είναι καθόλου άσχετη με το θέμα.

Όχι γιατί ο Αμερικανός μπορεί να αποτελέσει σοβαρό μοχλό πίεσης στις συζητήσεις με έναν οργανισμό εκατομμυρίων δολαρίων, όπως είναι οι Μπακς και οποιαδήποτε άλλη ομάδα του ΝΒΑ, αλλά επειδή γνωρίζει ακριβώς πώς λειτουργεί το σύστημα, μιλά (μεταφορικά και κυριολεκτικά) την ίδια γλώσσα και η δική του παρουσία θα αποτελεί εγγύηση για τις όποιες δεσμεύσεις αναφορικά μα τον χρόνο και τον τρόπο που θα παίζει  του στο διάστημα της χρησιμοποίησής του από την Εθνική.

Έχοντας πλέον αρκετούς ομογενείς ή αμερικανοθρεμμένους μπασκετμπολίστες που βρίσκονται και με τα δύο ή με το ένα πόδι εντός Εθνικής (Αντετοκούνμπρος, Κουφός, Ντόρσεϊ, Όγκαστ κλπ) η… αμερικανοποίηση μοιάζει με μονόδρομο. Και, επαναλαμβάνουμε, αυτό δεν περιορίζεται στον τρόπο παιχνιδιού, που δύσκολα θα γίνει… ινδιάνικος έτσι απλά, αλλά επεκτείνεται στον τρόπο προσέγγισης και τις μεθόδους υλοποίησης των στόχων.

Μάλλον θα ήταν αφελές να θεωρήσει κάποιος πως η πρόσληψη του Ρικ Πιτίνο θα είναι σαν όλες τις άλλες ή πως η δουλειά του Αμερικανού θα εξαντληθεί σε συστήματα στο παρκέ. Ο Αμερικανός είναι κεφάλαιο. Αυτό είναι δεδομένο.

Και προφανώς η δική του γνώση και εμπειρία θα χρειαστεί να κεφαλοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αφήνοντάς τον δηλαδή να δουλέψει με γνώμονα ολόκληρο το οικοδόμημα του ελληνικού μπάσκετ και λέγοντας αλήθειες τόσο για την εγχώρια παραγωγή ταλέντων ή τους τρόπους λειτουργίας δίχως φόβους και πάθη και κυρίως χωρίς κανείς να μπορέσει να του προσάψει δόλο στις απόψεις και τις επιλογές του.

Οk, κάποιοι θα γκρινιάξουν επειδή έχει συνδέσει το όνομά του με τον Παναθηναϊκό κι έχει γίνει σύνθημα στα χείλη των οπαδών του. Αυτοί οι κάποιοι ας γκουγλάρουν για άλλη μια φορά το όνομά του για να θυμηθούν για τι προπονητικό και μπασκετικό μέγεθος μιλάμε κι ας… καταπιούν αυτό το… πικρό ποτήρι.

Εδώ συζητάμε για τον Πιτίνο και την Εθνική. Οπαδικά δεν χωράνε και όσοι το είχαν επιχειρήσει κατά καιρούς και με διάφορες αφορμές στο παρελθόν, έχουν κριθεί από την ιστορία. Άλλωστε και μόνο η δήλωση του hall of famer λέει πολλά… 

«Μεγάλη μου τιμή που θα είμαι προπονητής της Εθνικής Ελλάδας. Έχω πολλή δουλειά και προετοιμασία μπροστά μου, αλλά ανυπομονώ για αυτή την πρόκληση»