Της Κατερίνας Καστρίτη

Πριν λίγες μέρες με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου παρακολουθήσαμε στο σχολείο της κόρης μας τη σχετική εκδήλωση. Ζήσαμε μια εμπειρία που θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας.

Μετά τη χορωδία με τα κλασικά για την περίσταση τραγούδια και τις γλυκές φωνούλες των παιδιών άρχισε το θεατρικό έργο που είχε τίτλο «Εμένα με νοιάζει».

Μια μικροαστική οικογένεια την παραμονή της 21 Απρίλη συζητά με τους φίλους για την επερχόμενη δικτατορία και ο πρωταγωνιστής πατέρας της οικογένειας καλεί τους φίλους του να κοιτάξουν την δουλίτσα τους. Το ίδιο κάνει σε όλη την διάρκεια της δικτατορίας ώσπου το βράδυ της 17 Νοέμβρη του 73 τα παιδιά του, ένα κορίτσι κι ένα αγόρι, έρχονται ματωμένα από το Πολυτεχνείο όπου αντιμετωπίζουν τον τρόμο και την αποδοκιμασία του πατέρα τους. Μετά όμως από τις περιγραφές των παιδιών ο πατέρας αλλάζει εντελώς στάση .

Η μεγάλη έκπληξη: τον γιο τον παίζει ένας μαθητής αφρικανικής καταγωγής.

Πέρα από το έργο, που είναι μια καταγγελία στην αδιαφορία και τον ωχαδερφισμό, αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στους καθηγητές που επέλεξαν και το έργο αλλά και τον αφρικανικής καταγωγής μαθητή για να υποδυθεί τον ρόλο του γιου της οικογένειας. Δίνουν έτσι ένα χαστούκι στα ρατσιστικά κηρύγματα των ημερών μας.

Οι καθηγητές αυτού του σχολείου αξιολογήθηκαν από τις καρδιές μας και στα βουρκωμένα μάτια μας.

Φύγαμε γεμάτοι περηφάνια από το σχολείο του παιδιού μας.

http://tometopo.gr