Ένα υπέροχο ποίημα του Μίλτου Σαχτούρη για την Άνοιξη

 

Με αφορμή την έναρξη της πιο όμορφης εποχής του χρόνου, αξίζει να το θυμηθούμε και να το διαβάσουμε ξανά και ξανά.

“Διαρρῆχτες τοῦ ἥλιου

δὲν εἶδαν ποτέ τους πράσινο κλωνάρι

δὲν ἄγγιξαν φλογισμένο στόμα

δὲν ξέρουν τί χρῶμα ἔχει ὁ οὐρανὸς.

Σὲ σκοτεινὰ δωμάτια κλεισμένοι

δὲν ξέρουν ἂν θὰ πεθάνουν

παραμονεύουν

μὲ μαῦρες μάσκες καὶ βαριὰ τηλεσκόπια

μὲ τ᾿ ἄστρα στὴν τσέπη τους βρωμισμένα μὲ ψίχουλα

μὲ τὶς πέτρες τῶν δειλῶν στὰ χέρια

παραμονεύουν σ᾿ ἄλλους πλανῆτες τὸ φῶς

Νὰ πεθάνουν

Νὰ κριθεῖ κάθε Ἄνοιξη ἀπὸ τὴ χαρά της

ἀπὸ τὸ χρῶμα του τὸ κάθε λουλούδι

ἀπὸ τὸ χάδι του τὸ κάθε χέρι

ἀπ᾿ τ᾿ ἀνατρίχιασμά του τὸ κάθε φιλὶ”.