«Ένα Μένιο που τραβούσε μια αρκούδα απ’ τ’ αχαμνά» – To ποίημα του Θανάση Γκαϊφύλλια για τον Φουρθιώτη

Η ΑΡΚΟΥΔΑ ΚΑΙ Ο ΜΕΝΙΟΣ

Χθες το βράδυ όταν πήγα

να ξαπλώσω στο κρεβάτι

άνοιξα το χαζοκούτι

αλλά που να κλείσω μάτι

 

Έβλεπα έναν εφιάλτη

με τα μάτια ανοιχτά

ένα Μένιο που τραβούσε

μια αρκούδα απ’ τ’ αχαμνά

 

Και μαζί με την αρκούδα

χόρευαν και τ’ αρκουδάκια

και ο Μένιος με καμάρι

τους βαρούσε παλαμάκια

 

Η αρκούδα λεν πως ήταν

των «Αρίστων» αρχηγός

αλλ’ ο Μένιος δε μασούσε

κι ο χαλκάς ήταν σφιχτός

κι όταν θύμωνε ο Μένιος

κι άναβε σαν το μαγκάλι

στέκονταν όλοι κλαρίνο

μη τους πάρει το κεφάλι

 

Όσοι παν στην εκκλησία

Κυριακάς και εορτάς

κι έχουν στο εικονοστάσι

της αρκούδας το ανφάς

Να γνωρίζουν πως στο τέλος

όλα θα ’βγουνε στο φως

και πως ήρθε πια η ώρα

να… γελάσει κι ο λαός

Θανάσης Γκαϊφύλλιας