Ελλάδα, χώρα της ντροπής και της οδύνης

Από την Κρήτη, που είναι γεμάτη περιστατικά βιασμών ανηλίκων ως την πιο απόκρυφη επαρχία, τα φαινόμενα  σεξουαλικής κακοποίησης, δεκάδες χρόνια τώρα, επιβεβαιώνουν την πατριαρχία τούτης της χώρας. Εν έτη 2020 κάθε βδομάδα και μία δικογραφία κατατίθεται για βιασμό ή αποπλάνηση ανηλίκου. Διότι ζούμε σε μία χώρα βαθύτατα πατριαρχική -και το χειρότερο- γεμάτη άρνηση να αναχαιτίσει το κακό. Τουναντίον γίνεται όλο και πιο εκφυλισμένη αντί να βρίσκει τα πατήματά της προς το καλύτερο.

Κι αν δεν ήταν τα μέσα κοινωνικής ενημέρωσης, αν δεν ήταν το θάρρος που έχει αρχίσει και δίνει το κίνημα #metoo, δεν θα είχε ίχνος ρωγμής στην  ανοχή που επιτρέπει να βιάζονται παιδιά από θείους, παππούδες, πατεράδες, προπονητές ή φουρναραίους. Με την προστασία ενός «σύγχρονου σκοταδισμού» να αγκαλιάζει το μισογυνισμό και «κράζει» την αναγκαιότητα να θεσμοθετηθεί επιτέλους και στην Ελλάδα ο όρος γυναικοκτονία, δίνει ασυλία στην επώνυμη παιδεραστία (τι να κάνει άραγε ο Νίκος
Γεωργιάδης…) ή στον επώνυμο βιασμό (χάθηκε κι ο υπολογιστής του Λιγνάδη με το πορνογραφικό υλικό…), προσπαθεί εκ νέου να χειραγωγήσει το γυναικείο σώμα, με την κυβέρνηση να ψηφίζει συνεπιμέλεια στο οικογενειακό δίκαιο και τον βουλευτή της Λοβέρδο να ισχυρίζεται ότι «αν ο πατέρας κακοποιεί τη μητέρα, το παιδί έχει δικαίωμα και στους δύο γονείς».

Κι από δίπλα με μία αστυνομία πάντα πρόθυμη να συγκαλύψει τον συνάδελφο… Το σημερινό περιστατικό που βγήκε στο φως, αποκαλύπτει πόσο σάπιες ρίζες έχει η κοινωνία. «Αστυνομικός εξέδιδε 19χρονη – Ο πατέρας της κατηγορείται ότι τη βίαζε από 11 ετών». Δεν χρειάζεται καμία άλλη λεπτομέρεια για να εννοήσουμε πως ένα κοριτσάκι χάνει τον εαυτό του δια παντός.

Κι όταν ως νεαρή κοπέλα βρίσκει την έσχατη δύναμη να δραπετεύσει από την κόλασή της, όλο το σύστημα της συμπεριφέρεται ως να είναι του πεταματού. Αντί το θύμα, χτυπημένο και ταλαιπωρημένο, να οδηγηθεί σε νοσοκομείο και ιατροδικαστή ώστε στη συνέχεια να μπορέσει να καταθέσει μήνυση, οδηγείται από την αστυνομία στο τμήμα Εσωτερικών Υποθέσεων! Την αποκόπτουν απ’ τους πάντες, προσπαθούν να την χειριστούν μανιπουλάροντας το σοκ της, ίσως μέχρι να τη κάνουν να πιστέψει ότι πήγαινε γυρεύοντας, ίσως μέχρι παρουσιάσουν το σοκ και τη φρίκη της ως παραλήρημα μιας γυναίκας που «ηθελέστα και παθέστα».

Όχι πια άλλα δάκρυα. Κανένα έλεος στους ενόχους και σε όσους τους στηρίζουν, με οιονδήποτε τρόπο. Κανένα έλεος στο σύστημα εξουσίας που βασίζεται στην πατριαρχία.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr