Στην έκθεση με τίτλο «Χρήστος Καπράλος (1909-1993) και Βάσω Κατράκη (1914-1988): Ελεγείες σε πέτρα και μέταλλο» παρουσιάζονται για πρώτη φορά μαζί, σε ένα μοναδικό, ιστορικά βεβαρημένο αισθητικό διάλογο, ο μεγαλύτερος μεταπολεμικός γλύπτης Χρήστος Καπράλος (1909 – 1993) και η μεγαλύτερη χαράκτρια του τόπου μας Βάσω Κατράκη (1914 – 1988). Ο επισκέπτης της έκθεσης θα έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με τη “γλυπτική πράξη” της Βάσως Κατράκη που προϋπάρχει του τελικού έργου της, μέσα από τις πέντε πρωτόλειες μήτρες που παρουσιάζονται σε διάλογο με τις γλυπτικές φόρμες του Χρήστου Καπράλου.
Ένας διάλογος ανάμεσα στην πέτρα και το μέταλλο, το διαχρονικό μύθο για την επώδυνη σύγχρονη ιστορία· και ο Καπράλος και η Κατράκη εκπροσωπούν εκείνη την καλλιτεχνική έκφραση που αντανακλά με τον πιο ώριμο τρόπο την ελληνική ιδιαιτερότητα και το δράμα που βιώνει διαχρονικά ο τόπος. Κοινό τους θέμα τα σύμβολα του μύθου, ο άνθρωπος, ο αρματηλάτης, ο έφιππος ήρωας, ο πληγωμένος πολεμιστής, η μάνα που υπομένει, γυναίκες και άνδρες της Πίνδου και της αντίστασης. Σύμβολα, που μέσα από τη διαπάλη των συναισθημάτων, των υλικών και της φόρμας, αποδίδονται σε έργα που το υψηλό τους περιεχόμενο συμβαδίζει με την έρευνα για την ποιότητα της μορφής.
Ο Καπράλος παίρνει στην πλάτη του τη μοίρα του ελληνισμού, όπως ακριβώς έκανε και ο Γιώργος Σεφέρης, ενώ η Κατράκη υπερασπίζεται το πνεύμα της αντίστασης σε κάθε εποχή, με τρόπους ανάλογους με εκείνους του Γιάννη Ρίτσου.
