ΘΑ

Θεόκριτος Αργυριάδης

Εκβιαστές και εκβιαζόμενοι

Πέρασαν περίπου έξι μήνες από το κλείσιμο των σχολείων και την πανελλήνια καραντίνα που ορθώς επιβλήθηκε.

5155074

Ωστόσο, ενώ οι περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες εξοπλίζονταν με καθηγητές και νέες αίθουσες, επισκευάζοντας και τις ήδη υπάρχουσες, στοχεύοντας στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ασφάλεια των παιδιών και εν γένει της κοινωνίας, καθώς αποτελούν το πιο δραστήριο κύτταρο αυτής, η κυβέρνησή μας κινήθηκε στο δρόμο της απραξίας. Ένα μοναχικό και επικίνδυνο δρόμο. Οι νέοι, που λοιδορούνται το τελευταίο διάστημα από την κυβέρνηση, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που κλείστηκαν υπεύθυνα στο σπίτι, αντιλαμβανόμενοι τις δυσκολίες των καιρών και τους κινδύνους που εγκυμονούσαν, γι’ αυτούς και τους αγαπημένους τους, παραμερίζοντας τη νεανική ορμή για διασκέδαση και δια ζώσης επικοινωνία.

Όμως, ακόμη και το καλοκαίρι που οι περισσότεροι νέοι, όπως και οι περισσότεροι πολίτες, χαλάρωσαν τα μέτρα προστασίας, δεν έδρασαν ενάντια στην κυβέρνηση και τους λοιμωξιολόγους. Η πολιτική αυτών μας ώθησε στη χαλάρωση, προωθώντας τη ρητορική του «είμαστε οι καλύτεροι, ξεπεράσαμε τον κίνδυνο». Βλέπετε, όλο αυτό το παραμύθι για να προσελκύσουμε τουρίστες. Συνδυαστικά , βεβαια, με τον ΔιακοποΠρωθουργό μας που δεν άφησε ΣΚ χωρίς θάλασσα. Για να φτάσουμε στο άνοιγμα των σχολείων. Αρχικά, είναι τουλάχιστον ανεύθυνη η άποψη περί ανοιχτών σχολείων χωρίς να εξαρτώνται από τις συνθήκες που επικρατούν σε αυτά.

Προφανώς, όλοι οι λογικοί άνθρωποι επιθυμούν τα σχολεία να ανοίγουν και να παραμένουν ανοιχτά. Όμως αυτό, ειδικά σε μία χρονική περίοδο όπου η πανδημία βρίσκεται σε έξαρση, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί δίχως όρους. Παιδεία και υγεία άνευ όρων δεν μπορεί να υπάρξει.

Η κυβέρνηση είχε άπλετο χρόνο ώστε να προετοιμάσει και να οργανώσει με ασφαλή τρόπο τις σχολικές μονάδες. Δεν το έκανε όμως. Όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν πως λεφτά δεν υπήρξαν, οι πράξεις τους εν μεσω καραντινας αποδεικνύουν πως όχι μόνο υπήρχαν αλλά προτίμησαν να τα μοιράσουν σε φίλους και γνωστούς και όχι να θωρακίσουν τομείς όπως η παιδεία. Έτσι, λίγες μόλις μέρες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, οι μαθητές ήρθαν αντιμέτωποι με την «σαρδελοποίηση», την ανύπαρκτη καθαριότητα και την παντελή έλλειψη σχεδιασμού και καθώς η ηγεσία του Υπουργείου επέδειξε απροθυμία συζητήσεων, αποφάσισαν να προβούν στην έσχατη αλλά θαρραλέα λύση της κατάληψης. Της κατάληψης ως μέσο πίεσης για να υλοποιηθούν τα δίκαια αιτήματά τους.

Νέες αίθουσες και σπάσιμο τμημάτων ώστε να μη συνωστίζονται 22-25-28 παιδιά, πρόσληψη καθηγητών και καθαριστριών και οικοδομοτεχνικά έργα στα παλιά και ασυντήρητα σχολικά κτίρια είναι τα σημαντικότερα αιτήματα του φοιτητικού κινήματος. Μάλιστα, κίνημα και καταλήψεις φούντωσαν ακόμη περισσότερο όταν απέναντι τους υψώθηκε το κυβερνητικό τείχος της αδιαφορίας, όχι μόνο προς τα αιτήματα των μαθητών αλλά και ως προς το να ξεκινήσει μια διαδικασία διαβούλευσης.

Από την πρώτη κιόλας στιγμή οι μαθητές δέχτηκαν μια χυδαία, συκοφαντική επίθεση από πληθώρα ΜΜΕ, κυρίως από τα Πέτσινα κανάλια της διαπλοκής. Η παραπληροφόρηση και οι ψεύτικες ειδήσεις έγιναν πρώτα θέματα, ενώ, ακόμη και σήμερα, μετά από τόσες διαδηλώσεις όπου όλοι οι συμμετέχοντες φορούσαν μάσκα, μερίδα των ΜΜΕ συνεχίζει να τους στοχοποιεί ως ψεκασμένους, αρνητές της, τονίζοντας πως οι καταλήψεις γίνονται για αυτήν και μόνο. Καμία είδηση συμβατή με την πραγματικότητα.

Όμως άντεξαν και δεν λύγισαν. Δεν λύγισαν ούτε όταν τους «πυροβολούσαν» τα ΜΜΕ, ούτε όταν κάποιοι γονείς με «ανησυχίες» και «προβληματισμούς» τους τραμπούκισαν με σωματική και λεκτική βία. Και ξέρετε κάτι; Δεν θα λυγίσουν ούτε τώρα που η κ. Κεραμέως αποφάσισε να λάβει δράση. Και τι δράση; Απόλυτα αυταρχική και εκβιαστική.

Η κ. Κεραμέως, λοιπόν, αφού αντιλήφθηκε ότι τα παιδιά δεν θα εγκαταλείψουν το δίκαιο αγώνα, αποφάσισε να σπείρει την τιμωρία και τον εκβιασμό τόσο προς τους μαθητές, όσο και προς τους καθηγητές που στηρίζουν τις διεκδικήσεις τους. Στο πλαίσιο αυτό, εξήγγειλε πως στα υπό κατάληψη σχολεία θα γίνουν μαθήματα σε αργίες, Σάββατα και γιορτές, θέτοντας σε υποχρεωτική ισχύ την τηλεκπαίδευση. Προχώρησε, όμως, ακόμη παραπέρα, αποκλείοντας τους καταληψίες από την τηλεκπαίδευση, δίνοντας εντολή στους καθηγητές να τους βάζουν απουσίες. Η κ. Κεραμέως αντί να μπει σε μία πορεία διαπραγμάτευσης, συζήτησης, παρουσίασης κάποιου χρονοδιαγράμματος λύσεων, επαναφέρει αναχρονιστικές διαδικασίες, προωθώντας τον φόβο σε αντίθεση με τον παιδευτικό της ρόλο. Χρησιμοποιεί την τηλεκπαίδευση ως μέσο καταστολής των καταλήψεων.

Εμποδίζει την πρόσβαση των παιδιών στην εκπαίδευση. Σα να λέμε ότι ο υπουργός Γεωργίας δεν επιτρέπει στους αγρότες να πηγαίνουν στα χωράφια τους και ο υπουργός Ναυτιλίας δεν αφήνει τα πλοία να ανοίγονται στη θάλασσα. Από το κανένα παιδί εκτός σχολείου, περάσαμε, με πολιτική απόφαση της κυβέρνησης, στο όποιος αντιδρά και σηκώνει κεφάλι, κοιτάζοντας στα μάτια το σύστημα, θα αποβάλλεται από την εκπαιδευτική διαδικασία.

Αλήθεια, από που πηγάζει αυτή η νομιμοποίηση; Ποιος δίνει το δικαίωμα στην κ. Κεραμέως να ασκεί ανάλογες πολιτικές; Φυσικά η απάντηση είναι κανείς. Ούτε όσοι ψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία, ούτε όσοι ψήφισαν προσωπικά την υπουργό, ούτε όσοι είναι κατά των καταλήψεων. Μα πάνω απ’ όλα, δεν της δίνει κανένα τέτοιο δικαίωμα το Σύνταγμα. Ο αποκλεισμός μαθητών από την εκπαίδευση εξαιτίας φρονημάτων, αποτελεί κατάφωρη συνταγματική εκτροπή. Είναι αντισυνταγματική και παράνομη.

Διχάζει την κοινωνία, την εκπαιδευτική κοινότητα αλλά δεν φαίνεται να την νοιάζει κιόλας. Δεν έχει καμία διάθεση να ακούσει. Μόνο να επιβληθεί για να σώσει την εικόνα της και την θέση της. Αυτό και μόνο. Στέκεται χιλιόμετρα μακριά από κάθε παιδαγωγική θεωρία και επαναφέρει πρακτικές από την δεκαετία του ‘60 και του ‘70.

Με συνοπτικές, φασιστικές διαδικασίες του τύπου αποφασίζομεν και διατάσσομεν φέρνει σε σύγκρουση τους καθηγητές με τους μαθητές και με το λειτούργημα που ασκούν, ενώ προκρίνει και νέους ρόλους. Θέλει τους καθηγητές σε ρόλο χωροφύλακα, ρουφιάνου, χαφιέ που θα αποκλείει και θα κυνηγά τον αντιδρώντα μαθητή, τιμωρώντας τον με απουσίες.

Οι καθηγητές οφείλουν να μην συμφωνήσουν, να μην συναινέσουν στις εντολές Κεραμέως. Να μη γίνουν πιόνια στην κυβερνητική σκακιέρα. Βέβαια, μέχρι τώρα τουλάχιστον, οι περισσότεροι στέκονται αλληλέγγυοι και στηρίζουν τον αγώνα των μαθητών. Όσοι, λίγοι ευτυχώς, συνδράμουν και γίνονται έρμαια των ορέξεων της Κεραμέως, δυσφημίζουν το λειτούργημα και ντροπιάζουν μαθητές-γονείς-συναδέλφους τους.

Η κυβέρνηση εδώ και μήνες, με αποκορύφωμα το τελευταίο διάστημα, έχει ξεκινήσει μια αέναη επίθεση στη νέα γενιά. Σ΄ αυτούς που έχουν πάθος για ζωή και όνειρα. Που λειτουργούν με βάση το συναίσθημα και αποτελούν το πιο παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας. Που εκπέμπουν συνάμα δυναμισμό και ρομαντισμό. Μια γενιά που έχει ζήσει την οικονομική κρίση στο πετσί της και αγωνιά για το αύριο. Όμως, δεν φοβάται να σηκώσει κεφάλι, να αντιδράσει, να φωνάξει, να διεκδικήσει το παρόν και το μέλλον που της αξίζει, τις εκπαιδευτικές και υγειονομικές συνθήκες που της αξίζει, κόντρα σε όποιον της τα στερεί. Κόντρα σε όλους και σε όλες που στέκονται εμπόδια της, νιώθοντας ότι ο κόσμος της ανήκει.

Γιατί έτσι είναι, γιατί έτσι πρέπει. Ο κόσμος ανήκει στους νέους. Ανήκει στα παιδιά!
Ο βουλευτής της ΝΔ Καλλιάνος τους ονόμασε αλητάκια με λάθος ανατροφή, για την οποία ευθύνονται οι γονείς τους. Ο Άδωνις Γεωργιάδης είπε πως με κακομαθημένα δεν μπαίνει σε διαδικασία συνομιλίας ενώ ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος τους παρομοίασε με πίθηκους. Εσείς γονείς, πώς τα δέχεστε αυτά; Ακόμη κι αν σήμερα το παιδί σας δεν βρίσκεται ανάμεσα στους καταληψίες, αύριο, για διαφορετικό λόγο, θα βρεθεί κάποιος Μπογδάνος να το ονομάσει πίθηκο ή κάποιος Κυρανάκης να το πει άχρηστο επειδή δεν βρίσκει δουλειά.

Σήμερα μπορεί να μην «σκοτώνουν» το δικό σου παιδί, αύριο όμως δεν θα γλιτώσει ούτε αυτό. Γιατί αν σήμερα περάσει ο εκβιασμός και η απειλή, τότε δεν θα υπάρξει γυρισμός και όταν επιτέλους ξυπνήσεις εσύ, τότε θα είναι αργά. Δυστυχώς, πολύ αργά…

«ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΣΤΟΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ»

*O Θεόκριτος Αργυριάδης, φοιτητής πολιτικών επιστημών στο ΔΠΘ

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr

Κολωνός: Σήμερα η απόφαση του δικαστηρίου για τον Μίχο, τον «Μιχάλη» και τη μητέρα της 12χρονης

michos ilias 1

Κολωνός: Σήμερα η απόφαση του δικαστηρίου για τον Μίχο, τον «Μιχάλη» και τη μητέρα της 12χρονης

Οι δικαστές καλούνται να αποφανθούν για την ενοχή ή μη 26 κατηγορουμένων - Συγκεντρώσεις υποστήριξης…