Εκ των συγκρίσεων ανεπαρκείς και αναξιόπιστοι

Σε ένα παράλληλο σύμπαν, όπου οι Έλληνες θα στέκονταν ψυχροί και ανεπηρέαστοι μπροστά στην είδηση των εκατοντάδων αθώων ψυχών που χάνουν καθημερινά την μάχη με τον κορονοϊό, τότε ίσως τα λόγια του Άδωνι Γεωργιάδη να κέρδιζαν κοινωνική αποδοχή και χειροκροτητές. Λέτε να ζει ο υπουργός σε παράλληλο σύμπαν; Μπα, δε νομίζω.

Γνωρίζει πως ο Έλληνας τον πονάει τον διπλανό του και πενθεί για κάθε έναν που πεθαίνει, όπως ξέρει πολύ καλά ότι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες διανύουμε το δεύτερο κύμα, με το εθνικό σύστημα υγείας να έχει υπερβεί τα όρια και τις δυνατότητες του και με τον κίνδυνο ανυπαρξίας όχι μόνο ειδικών ΜΕΘ αλλά ακόμη και απλών κλινών για νοσηλεία να καιροφυλακτεί, έχει εκτοξεύσει τον φόβο των πολιτών στο ζενίθ.

Εντούτοις, ο κ. Γεωργιάδης κατά την απέλπιδα προσπάθεια του να βρει μια σανίδα κυβερνητικής σωτηρίας, δεν δίστασε να προβεί σε επιθανάτιες συγκρίσεις που φυσικά προσβάλλουν τους νεκρούς και τις οικογένειες τους, φτάνοντας στο σημείο να δηλώσει, με ύφος αδιάλλακτο και κατηγορηματικό, πως οφείλουμε σαν χώρα και σαν κυβέρνηση να πανηγυρίζουμε επειδή έχουμε λιγότερους νεκρούς από το Βέλγιο.

Είναι αλήθεια; Σαφώς και είναι αλήθεια και δεν τείνει αμφισβήτησης; Όμως, από πότε είναι έντιμες και αποδεκτές οι συγκρίσεις νεκρών; Που την πουλάνε αυτή την ζυγαριά που μετράει τις ανθρώπινες απώλειες και βγάζει νικητή; Συγκρίσεις μεταξύ χωρών, σχετικά με τον αριθμό νεκρών, είναι μακάβριες, ανήθικες και αποτελούν τυμβωρυχία. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, παρατηρούμε το πολιτικό όφελος και τα κοινωνικά εύσημα που προσπαθεί να αποκομίσει η ΝΔ, πατώντας πάνω σε συγκρίσεις νεκρών. Λες και ο τριψήφιος αριθμός που καταγράφεται καθημερινά τις τελευταίες μέρες, με την μέχρι τώρα μαύρη λίστα να απαριθμεί 1815 θανάτους (ποσοστό μικρότερο του 10% αφορά το πρώτο κύμα της πανδημίας), είναι αμελητέος, δεν συγκινεί, δεν προβληματίζει αλλά μας δίνει το δικαίωμα πανηγυρισμού.

Όμως, εφόσον ο κ. Γεωργιάδης αποδεικνύεται λάτρης των κατά το δοκούν συγκρίσεων, ας δούμε τι έκανε η κυβέρνηση σε κάποιους νευραλγικούς για την αντιμετώπιση της πανδημίας τομείς. Πρώτο και καλύτερο το δημόσιο σύστημα υγείας, το οποίο πραγματικά αφέθηκε στην τύχη του και στις ηρωικές προσπάθειες των γιατρών. Η έκθεση του ΟΟΣΑ, σχετικά με τις δαπάνες και τους πόρους που επένδυσαν οι ευρωπαϊκές χώρες στα συστήματα υγείας, ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που διατυμπάνιζαν σύσσωμη η αντιπολίτευση, σωματεία και συνδικαλιστικοί φορείς νοσοκομειακού προσωπικού όλο το προηγούμενο διάστημα, περί κυβερνητικής απραξίας και εγκληματικών ευθυνών. Προτελευταία αναδεικνύεται η χώρα μας, με το Βέλγιο να βρίσκεται 7 θέσεις πιο πάνω, έχοντας ξοδέψει 2,5 φορές περισσότερα χρήματα. Φανταστείτε πόσους νεκρούς θα γλιτώναμε εάν η κυβέρνηση παραμέριζε την ιδεολογική εμμονή απαξίωσης του Ε.Σ.Υ, ενισχύοντας το έγκαιρα.

Ωστόσο και στον χώρο της Παιδείας οι συγκρίσεις είναι αποκαρδιωτικές. Ας πάρουμε ως παράδειγμα την Ιταλία, μια χώρα που χτυπήθηκε βάναυσα, μετρώντας χιλιάδες νεκρούς ήδη από το πρώτο κύμα. Η Ιταλία, λοιπόν, κυρίως εντός του καλοκαιριού, περίοδο που τα κρούσματα είχαν πέσει αισθητά σε όλη την Ευρώπη, εξήγγειλε επενδύσεις 2,5 δις στην παιδεία. Όχι μόνο τις εξήγγειλε αλλά τις υλοποίησε κιόλας. 3.000 νέα κτίρια με σκοπό την αποφυγή συνωστισμού και 50.000 προσλήψεις αναπληρωτών.

Στον αντίποδα, στην Ελλάδα το καλοκαίρι ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί πήγαν διακοπές, έτσι έφτασε ο Σεπτέμβρης και τα σχολεία κλήθηκαν να ανοίξουν χωρίς καθαρίστριες, με τάξεις 22-25 μαθητών, δίχως τήρηση υγειονομικών πρωτοκόλλων ενώ δεν έγινε καμία μέριμνα για τα σφάλματα της τηλεκπαίδευσης που συναντάμε σήμερα, όπου όσοι έχουν πρόσβαση σε ίντερνετ δεν μπορούν να συνδεθούν ενώ εξ ορισμού αποκλείονται οι οικονομικά ανίσχυροι. Αξιοσημείωτο δε το γελοίο συμβάν με τις μάσκες-αλεξίπτωτα που μοιράστηκαν στα σχολεία, για τις οποίες ο Έλληνας φορολογούμενος πλήρωσε 6,2 εκατομμύρια ευρώ. Μα ούτε τις μάσκες ρε ά(χ)ριστοι; Οι μαθητές προχώρησαν σε καταλήψεις με δίκαια αιτήματα, η κ. Κεραμέως δεν μπήκε καν σε διαδικασία συνομιλίας, απείλησε με κυρώσεις και το θέμα έληξε όμορφα και πάνω απ’ όλα δημοκρατικά…

Φυσικά, οι συγκρίσεις δεν τελειώνουν ποτέ. Στα ΜΜΜ που σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες αυξήθηκαν κατά δεκάδες και εμείς μείναμε στάσιμοι, παρατηρώντας τον καθημερινό συνωστισμό; Στον τουρισμό που υποκύψαμε στις ανάγκες και επιθυμίες μεγάλων ταξιδιωτικών και τουριστικών πρακτορείων, καλωσορίζοντας τους κορονοτουρίστες, ενώ άλλες χώρες ζητούσαν την επίδειξη αρνητικού τεστ; Στα οικονομικά μέτρα στήριξης επιχειρήσεων και εργαζόμενων; Και σε πολλές ακόμη περιπτώσεις, εκ των συγκρίσεων οι κυβερνώντες κρίνονται ανεπαρκείς, αναξιόπιστοι, αναποτελεσματικοί και επικίνδυνοι.

Εκεί που η κυβέρνηση δεν χάνει ποτέ είναι στην κατασπατάληση και αδιαφάνεια με την οποία χειρίζεται το δημόσιο χρήμα, στην εξαγορά της πλειοψηφίας των ΜΜΕ, μοιράζοντας σε κολλητούς και κουμπάρους εκατομμύρια εν μέσω πανδημίας, αποκλείοντας τις αντιπολιτευόμενες φωνές, στην κρατική καταστολή και την ωμή χρήση βίας προς όποιους τολμούν να προτάσσουν αντίσταση και αντίθεση στις κυβερνητικές επιλογές. Εντάξει, κάτι Όρμπαν προσπαθούν να την κοντράρουν αλλά μένοντας πιστή υπηρέτρια του χρήματος και του δόγματος νόμος και τάξη βγαίνει νικήτρια. Αχ η κυβέρνηση μας η λαμπρή!!!

AEGEAN; Τσάκω 120 εκατομμύρια να έχεις να κινείσαι κι αν τελειώσουν μου ξαναχτυπάς την πόρτα. Και πού’σαι, ούτε κρατικοποίηση επιθυμώ ούτε τίποτα. Μιλημένα ξηγημένα. Έτσι; Για να μην ξεχνιόμαστε…

Ο Θεόκριτος Αργυριάδης είναι φοιτητής Πολιτικών Επιστημών στο ΔΠΘ

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr