Είναι η Κεραμέως το πρόβλημα;

Κοιτάω το τηλεκοντρόλ με φόβο πλέον, γιατί κάθε φορά που ανοίγω την τηλεόραση μου ανεβαίνει η πίεση και χθες χτύπησε κόκκινο, τόσο κόκκινο που χρειάστηκαν τουλάχιστον τρεις σοκολάτες για να κατέβει. Το νέο νομοσχέδιο για την Παιδεία -την ποια;- είναι εδώ και σε λίγο θα φοβόμαστε να μπούμε σπίτια μας, γιατί τα ειδικά σώματα του Χρυσοχοΐδη θα έχουν αντικλείδι – υπερβάλλω, σιγά μην μπουν σε τέτοιες διαδικασίες, θα σπάνε απλά την πόρτα. 

Είναι όμως το πρόβλημα η κυβέρνηση; Περιμένατε εσείς κάτι διαφορετικό; Πέφτετε από τα σύννεφα; 

Αν ρωτάς εμένα -ναι, εγώ γράφω, η αποψούλα μου- δεν περίμενα τίποτα καλύτερο από την Κεραμέως, τον Άδωνι και το Χρυσοχοΐδη και μεταξύ μας δεν πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι οι άνωθεν. Τους εξέλεξαν και μας το τρίβουν στα μούτρα σε κάθε ευκαιρία – και καλά μας κάνουν. 

Το πρόβλημα είναι η έλλειψη πολιτικής συνείδησης. Ο υπάλληλος των 580 που πιστεύει ότι ο Κυριάκος κόπτεται για τα δικαιώματά του και θεωρεί τον εαυτό του μεσαία τάξη. Ο Κυριάκος που ευτυχώς, δεν έχει χρειαστεί να ζήσει με 700 ευρώ(!)

Το πρόβλημα είναι ο γονέας που θεωρεί ότι τα πανεπιστήμια νοσούν από τους αιώνιους φοιτητές κι όχι από τα μαλακισμένα των παρατάξεων που ορκίζονται στα τέσσερα χρόνια, μη έχοντας πατήσει ποτέ το πόδι τους σε αμφιθέατρο, που κανονίζουν απροκάλυπτα τις θέσεις στις εστίες, που από το πολύ γλείψιμο δεν τους έχει μείνει σάλιο. Είναι ο ίδιος που πρώτα πάει το παιδί του να πάρει Α.Μ. από τη ΔΑΠ -ΠΑΣΠ παλαιότερα- και μετά από τη γραμματεία -ναι, το έχω δει να συμβαίνει με τα μάτια μου.

Το πρόβλημα είναι όσοι θεωρούν τρομοκράτες τους πρόσφυγες, τους μετανάστες, τους αλληλέγγυους, κι όχι τους εκλεκτούς του Χρυσοχοΐδη που από τότε που άλλαξε η κυβέρνηση διατυμπανίζουν πως κάνουν ότι γουστάρουν, γιατί είναι εξουσία -άντε πασά μου να φας καμιά κουρού-. 

Το πρόβλημα είναι όποιος ακούει τον Άδωνι -στέρεψα από χαρακτηρισμούς- να λέει ότι οι κομμουνιστές δεν είναι άνθρωποι και δεν τον πιάνει το στομάχι του για όσα πέρασαν οι άνθρωποι -με Α- στις εξορίες και στο ΕΑΤ-ΕΣΑ. 

Το πρόβλημα είναι αυτός ο μαλάκας που πάντα κάτι θα μισεί χωρίς να ξέρει γιατί το μισεί. Θα έχει ευαγγέλιο το Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια. Έτσι όπως του το έμαθαν, μια πατρίδα που αργοσβήνει, αλλά δε λέει να πεθάνει να ησυχάσουμε, μια θρησκεία που καίει στην πυρά ό,τι δεν αποτελεί εύκολο κέρδος για αυτήν, μία οικογένεια που έχει αποτύχει παταγωδώς κι έχει θρέψει παιδιά γεμάτα συμπλέγματα κι ανασφάλειες. Ένα αποτυχημένο τρίπτυχο, που αυτό ξέρουμε αυτό εμπιστευόμαστε -μεγάλη επιρροή η γαμωχλωρίνη- 

Το πρόβλημα λοιπόν, είμαστε όλοι εμείς που αφήσαμε να φτάσουν τα πράγματα σε τέτοιο σημείο. Σ’ ένα σημείο που το να παραμένεις άνθρωπος μέρα με τη μέρα φαντάζει όλο και πιο δύσκολο. 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr