Πέτρος Ράλλιος

Έχε το νου σου στο παιδί!

Από την άνοδο στην πτώση

FS Dromos

Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 47 χρονιά από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Από την ημέρα εκείνη που απλοί φοιτητές και μαθητές προέταξαν τις φωνές και τα στήθη τους μπροστά στην βαρβαρότητα, την αυταρχικότητα και την βία του καθεστώτος των Συνταγματαρχών. Αυτή ήταν η κορυφαία στιγμή αντίστασης αλλά και διεκδίκησης των χαμένων ελευθεριών, σε αυτή την επτάχρονη δικτατορία, οπού το διαρκές «απαγορεύεται» έγινε κανονικότητα και εκφράστηκε με κάθε τρόπο στην καθημερινότητα.

Αυτή η κορυφαία πράξη αντίστασης με πρωτοπόρα την νεολαία δημιούργησε τις συνθήκες για την εξάπλωση ενός μεγάλου παλλαϊκού κοινωνικού κινήματος, λαϊκής απελευθέρωσης από το στρατιωτικό καθεστώς, στα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας, με βασικό πρόταγμα, το αίτημα για εκδημοκρατισμό. Η μεγαλύτερη ωστόσο νίκη αυτού του κοινωνικού κινήματος είναι ότι κατάφερε να θέσει τα θεμέλια για μια βαθιά πολιτικοποίηση και να εκκινήσει κατά αυτό τον τρόπο η ιστορία της μεταπολίτευσης. Η εξέλιξη της ιστορίας ωστόσο διέψευσε τις όποιες προσδοκίες γεννήθηκαν με την απαρχή της μεταπολιτευτικής περιόδου.

Συνήθως οι άνθρωποι αρεσκόμαστε στα ωραία, τα μεγάλα λόγια, στην επανάπαυση, στην ψευδαίσθηση πως όλα είναι καλά. Αρεσκόμαστε στην ωραιοποίηση των πάντων, αν και κατά βάθος ξέρουμε πως κάτι δεν πάει καλά. Συνήθως επιλέγουμε να κλείνουμε τα μάτια, τα αυτιά μας και να απέχουμε αφήνοντας τα προβλήματα να γιγαντώνονται. Τα τελευταία χρόνια, εμείς οι νέοι ακούμε διαρκώς ένα μεγάλο και άδικο “κατηγορώ”. Το γιγάντιο αυτό “κατηγορώ” διαμορφώνεται και εκφράζεται με τις παρακάτω συνθηματολογικές προτάσεις «οι νέοι είναι απαθείς, οι νέοι δεν ασχολούνται, οι νέοι δεν ενδιαφέρονται». Καμιά ωστόσο κριτική δεν έπιασε την άκρη του κουβαριού προκειμένου να οδηγηθεί στην αλήθεια.

Έχουμε ως αποτέλεσμα την πολιτική αδράνεια και αποστασιοποίηση των νέων από την πολιτική αλλά και από κάθε μαζικό χώρο. Τι είναι αυτό ωστόσο που οδήγησε σε αυτό το αποτέλεσμα; Ποια είναι η δράση που προκάλεσε αυτή την αντίδραση; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή!

Όπως ήδη αναφέρθηκε η μεταπολίτευση στην Ελλάδα εκκίνησε με έναν πολύ ελπιδοφόρο τρόπο. Οι εσωτερικές διαιρέσεις επιτέλους αντιμετωπίστηκαν και το κράτος εγκατέλειψε το δόγμα του εσωτερικού εχθρού που ακλουθούσε από το τέλος του Β’ Π.Π. έως και την απαρχή της μεταπολιτευτικής περιόδου. Ο ελληνικός λαός, πόσο μάλλον το δυναμικό κομμάτι του, οι νέες και οι νέοι του, που έως εχθές ένα τεράστιο μέρος του ήταν αποκλεισμένο από τα δημόσια πράγματα, πλέον αποκτά φωνή, συμμετέχει ενεργά στην κοινωνία αλλά και σε φορείς πολιτικής εκπροσώπησης αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμα στην εδραίωση του δημοκρατικού ιδεώδους αλλά και την οικοδόμηση ενός σύγχρονου κράτους δικαίου. Από εκείνη την περίοδο έως και σήμερα έχουν μεσολαβήσει 47 ολόκληρα χρόνια, μέσα σε αυτή την περίοδο πολλά πράγματα άλλαξαν ενώ ακόμη περισσότερα θεωρήθηκαν δεδομένα και μη αναστρέψιμα.

Μια κυρίαρχη άποψη σήμερα τουλάχιστον στην ελληνική νεολαία είναι πως δεν υπάρχει κάτι άλλο για να παλέψουμε, με αλλά λόγια σήμερα η ελληνική νεολαία αποδέχεται αυτό που χρόνια πριν διακήρυττε η Σιδηρά κυρία της Ευρώπης, η Μάργκαρετ Θάτσερ, για το τέλος της ιστορίας, το τέλος των ιδεολογιών. Τεράστιος χορηγός στην εδραίωση αυτής της άποψης αλλά και της ανόδου της απάθειας, στάθηκαν οι ίδιοι οι πολιτικοί φορείς, τα πολιτικά κόμματα, το πολιτικό προσωπικό της χώρας, που κατόρθωσαν να απομακρύνουν και να απογοητεύσουν τις νέες γενιές που ακλούθησαν αλλά όπως φαίνεται και αυτές που θα επακολουθήσουν. Είναι τόσο μεγάλη η συμβολή τους στην διαστρέβλωση του πολιτικού πεδίου, ως πεδίου διεκδίκησης που κατέστησαν την πολιτική ένα σπορ ελιτιστικό, εφόσον απέχει η μεγάλη πλειοψηφία, ένα σπορ οπού ο τεράστιος ανταγωνισμός και η πόλωση τόσο μεταξύ των κομματικών όσο και μεταξύ των εσωκομματικών μηχανισμών που υιοθέτησαν την στρεβλή λογική του βοσκού που οφείλει να φροντίσει να μαζέψει τα πρόβατα, όχι απλώς απομάκρυναν τους νέους από την πολιτική, αλλά τραυμάτισαν βάναυσα την εικόνα της, καθιστώντας την μη ελκυστική.

Η εποχή ωστόσο που διανύουμε είναι επιφορτισμένη με ένα πολύ βαρύ ιδεολογικό περίβλημα. Όσο όμως οι βοσκοί που αναφέραμε, αντιμετωπίζουν τους πολίτες, πόσο μάλλον εμάς τους ίδιους, τους νέους με μια λογική προβατοποίησης με απώτερο σκοπό να μας συγκεντρώσουν στο μαντρί με ένα ύφος ψυχρό και επαγγελματικό, αποβλέποντας στην άνοδο της κομματικής επετηρίδας, τόσο όλοι εμείς θα απογοητευόμαστε, θα απέχουμε και στο τέλος θα γινόμαστε θύματα μιας βάρβαρης νεοφιλελεύθερης ιδεολογικής ηγεμονίας.

Πάντα ωστόσο επιλέγω να κλείνω το κάθε μου κείμενο, το κάθε μου άρθρο, με μια ευχάριστη, ελπιδοφόρα σκέψη, νότα. Δεν μας αξίζει να μείνουμε στην άκρη και να κλαίμε την μοίρα μας. Είναι υποχρέωση μας να διώξουμε όλους αυτούς τους επαγγελματίες πολιτικάντηδες που κακοποιούν και βιάζουν διαρκώς το βαθύτερο νόημα της πολιτικής. Είναι υποχρέωση μας να χαράξουμε νέους δρόμους, υγιούς πολιτικής συμμετοχής, έτσι ώστε όλες και όλοι να έχουμε φωνή.

 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr

Διπλός ισχυρός σεισμός ταρακούνησε τη μισή Ελλάδα: Τι είναι γνωστό μέχρι τώρα – Οι πρώτες εκτιμήσεις

σεισμός

Διπλός ισχυρός σεισμός ταρακούνησε τη μισή Ελλάδα: Τι είναι γνωστό μέχρι τώρα – Οι πρώτες εκτιμήσεις

Δύο ισχυροί σεισμοί σημειώθηκαν στην Ηλεία - Οι πρώτες εκτιμήσεις από τους σεισμολόγους