Του Κώστα Βαξεβάνη
Σύμφωνα με ένα εμπειρικό κριτήριο ωστόσο, όσο πιο πολύ δεν αρέσει ένας κυβερνητικός ανασχηματισμός στην αντιπολίτευση τόσο πιο πετυχημένος είναι. Ο πρόσφατος ανασχηματισμός φαίνεται πως δεν άρεσε καθόλου και στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στη Φώφη Γεννηματά.
Το να λοιδορείς στελέχη του κόμματός σου τα οποία θεωρούσες άξια και αποτελεσματικά αλλά τα απαξιώνεις όταν βρεθούν απέναντι δεν είναι δα και ο ορισμός της πολιτικής ειλικρίνειας. Η ανακοίνωση των ονομάτων της Παπακώστα, της Ξενογιαννακοπούλου και της Ζορμπά ως μελών της κυβέρνησης Τσίπρα αντιμετωπίστηκε απαξιωτικά από την αντιπολίτευση με βολές κατά ριπάς στα social media και τις εφημερίδες.
Το θέμα δεν είναι η αξιολόγηση των συγκεκριμένων κυριών της πολιτικής όσο το τι σηματοδοτεί η παρουσία τους. Δηλαδή όχι το αν είναι ικανή η Ξενογιαννακοπούλου ή η Παπακώστα όσο το τι σημαίνει ακόμη και η φωτογραφία τους στο πλευρό του Τσίπρα.
Ο Αλέξης Τσίπρας αυτή τη στιγμή, με την παρουσία του Φώτη Κουβέλη, της Μυρσίνης Ζορμπά και της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, ουσιαστικά έχει στην κυβέρνησή του τρεις προσωπικότητες της Κεντροαριστεράς. Έχει όμως κυρίως να εμφανίσει μια πραγματική συμμαχία με δυνάμεις (είτε αρέσουν είτε όχι) του κεντροαριστερού χώρου.
Την ώρα δηλαδή που η Φώφη Γεννηματά και οι συνοδοιπόροι της μπορεί να χτυπούν τατουάζ με το όνομα του ΚΙΝΑΛ αλλά δεν διαθέτουν καμιά πραγματική συμμαχία κεντροαριστερών δυνάμεων, ο άξονας του κακού Τσίπρας, γίνεται ο καλός σύμμαχος αυτών που επιθυμούν τις συμμαχίες.
Ενώ η Φώφη Γεννηματά ανακοινώνει τεχνητές συμμαχίες και φαντασιώνεται ποσοστά που αποτελούν εργαλεία καπελώματος και προσωπικών φιλοδοξιών, ο Τσίπρας στήνει συμμαχίες και κυρίως παραδείγματα.
Χρόνιες μετατροπές και μεταλλάξεις σε Ελιές, Κινήματα Αλλαγής, Δημοκρατικές Συμπαρατάξεις αποδείχθηκαν κάλπικες επιταγές όχι μόνο από το κύλισμα του χρόνου αλλά και από την κίνηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος στήνει την πρώτη συμμαχία της Αριστεράς με τους φυσικούς συμμάχους της.
Η Γεννηματά μένει απογυμνωμένη μέσα στην ομίχλη της εικονικής πολιτικής συμμαχιών της για μιντιακή χρήση ενώ αποκαθίσταται και το αυτονόητο πολιτικό αξίωμα: δεν γίνονται προοδευτικές συμμαχίες χωρίς την κυβερνώσα Αριστερά και δεν υπάρχει πρόοδος όταν τα κόμματα της προόδου θεωρούν φιλικότερη τη συντήρηση από την Αριστερά.
Η Γεννηματά και τα καρτούν της του τεχνητού μορφώματος των προσωπικών και μόνο φιλοδοξιών ηττώνται από τον Τσίπρα αλλά κυρίως από την πολιτική. Αυτό είναι και πολιτικός εκτός από κυβερνητικός ανασχηματισμός. Τα αποτελέσματά του θα φανούν σύντομα.
