Ένα κίνημα πολιτών, ιστορίες διαφθοράς, και χιλιάδες ευρώ σε «φακελάκια». Μέσα από δύο διαδικτυακές πύλες, εκατοντάδες πολίτες παρουσιάζουν την δική τους ιστορία, σε μία προσπάθεια ίσως να τιθασεύσουν το φαινόμενο, το οποίο έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις σε όλους τους τομείς του δημόσιου βίου.
Οι καταγγελίες γίνονται ανώνυμα στην ιστοσελίδα www.edosafakelaki.org όπως και στην ιστοσελίδα «Τελεία και Παύλα» και παρά το σύντομο της λειτουργίας τους φιλοξενούν δεκάδες ιστορίες, σαν αυτές που έχουν ζήσει ή έχουμε ακούσει όλοι.
Νούμερο ένα στη διαφθορά υπηρεσία είναι τα νοσοκομεία σε ποσοστό 47,5%. Τη δεύτερη θέση με 40% κατέχουν τα διπλώματα οδήγησης και ακολουθούν οι εφορίες με 5%, η Πολεοδομία, οι δήμοι και το υπουργείο Υγείας με 2,5%.
Εντυπωσιακός ακόμη είναι ο αριθμός των καταγγελιών που προέρχονται από την Ήπειρο. Οι περισσότερες αφορούν στα Νοσοκομεία της περιοχής, ενώ αξιοσημείωτες είναι και οι αναφορές στα ανεπίσημα διόδια που λειτουργούν στους μεθοριακά τελωνεία.
Ενδεικτικές είναι ορισμένες από τις περιπτώσεις που έχουν καταγγελθεί τις τελευταίες ημέρες και αποδεικνύουν πως το μόνο που δεν γνωρίζει κρίση στην Ελλάδα είναι το…φακελάκι.
«Σε νοσοκομείο των Ιωαννίνων έδωσα 250 ευρώ για να κάνει εγχείρηση καταρράκτη η μητέρα μου σε λίγες μέρες. Διαφορετικά θα έκανε την επέμβαση μετά από 6 μήνες»
«Ο πατέρας μου (82 ετών) χρειάστηκε να εισαχθεί στο Νοσοκομείο Φιλιατών Θεσπρωτίας για ένα πρόβλημα υγείας. Στην παθολογική κλινική για την έγκαιρη διενέργεια διαγνωστικών εξετάσεων, την δέουσα προσοχή έδωσα φακελάκι 100€ (μου το είπαν στο θάλαμο νοσηλείας, οι άλλοι ασθενείς και συγγενείς τους) στον διευθυντή ο οποίος αφενός πήρε τα χρήματα αφετέρου έδειξε ότι ήταν μια γνώριμη πρακτική για εκείνον»
«Τον Ιούνιο του 2012 ο αδερφός μου έκανε εγχείριση προστάτη στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων στην ουρολογική κλινική. Πιστέψτε με όσοι συζητούσαμε στους διαδρόμους δεν βρέθηκε ούτε ένας που δεν είχε δώσει φακελάκι. Εγώ έδωσα 550 ευρώ στον καθηγητή….»
«Για μία επέμβαση 30 λεπτών, μου ζήτησαν 245 ευρώ, τα έδωσα, έκανα την επέμβαση κι αυτό ήταν όλο. Μετά σηκώθηκα και έφυγα».
«Στο νοσοκομείο των Ιωαννίνων έγινε εισαγωγή του ασθενή με ραντεβού για την εγχείρηση, η οποία όμως δεν γινόταν. Το ραντεβού ανανεωνόταν συνεχώς, ο ασθενής υποβαλλόταν σε συνεχείς εξετάσεις και ψυχολογικό εκβιασμό με υπονοούμενα ότι η κατάστασή του είναι η χείριστη. Η κατάσταση εξομαλύνθηκε μόλις δόθηκε το “φακελάκι”. 800 ευρώ».
«Το φαινόμενο που παρατηρείται στο Γενικό Νοσοκομείο Φιλιατών είναι το εξής: Σε συγκεκριμένη κλινική του Νοσοκομείου, εάν δεν περάσει ο συνοδός του ασθενή από το γραφείο του Διευθυντή της Κλινικής ο ασθενής αφήνεται στην τύχη του. Χωρίς ολοκληρωμένη διάγνωση. Επίσης για να λάβει εξιτήριο κάποιος ασθενής καθώς οδηγίες για ενδεχόμενη συνέχιση της θεραπείας του, χρειάζεται και δεύτερη «επίσκεψη» στο γραφείο του διευθυντή».
«Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων. Μπήκε η μάνα μου για προγραμματισμένη αλλά σοβαρή επέμβαση. Ο διευθυντής μου λέει τίποτε δεν δίνεις, εδώ είμαστε δημόσιο νοσοκομείο. Περνάει μια μέρα … τίποτε. Δύο μέρες … τρεις μέρες, εγχείρηση γιοκ. Άρχισαν τα ενδονοσοκομειακά προβλήματα για τη μάνα μου. Πιάνω κι εγώ την πρώτη νοσοκόμα που βρήκα μπροστά μου το βράδυ της τέταρτης μέρας και της λέω τι θα γίνει με τη μάνα μου; Μου λέει έχεις καθόλου λεφτά πάνω σου; Έχω 100€ της λέω. Ωραία, δώστα μου και θα δεις … … … Το άλλο πρωί η επέμβαση έγινε. Το καλύτερο όμως ήρθε μετά το μεσημέρι. Ο διευθυντής έξαλλος με καλεί στο γραφείο και με πιέζει να του πω ποιόν πλήρωσα και έβαλαν τη μάνα μου στο χειρουργείο εκείνο το πρωί. Κι όχι μόνο εμένα αλλά και τους πάντες στην κλινική. Εγώ έκανα τον κινέζο, όπως κι αυτός όταν τον ρωτούσα γιατί καθυστερούσε την μάνα μου τόσες μέρες. Για τρεις μέρες με έψαχναν ο χειρούργος και η αναισθησιολόγος για να τους πληρώσω.. Μάταια όμως… Περιττό να πω ότι την κούρα μετά την επέμβαση της μάνας μου την έκαναν αποκλειστικά νοσοκόμες γιατί όσο είδατε εσείς γιατρό στο θάλαμο, άλλο τόσο είδε κι η μάνα μου…»
«Μου ζητήθηκε από τον Ιατρό – γυναικολόγο κ….. , 400 € για τη γέννα του παιδιού μου στο δημόσιο νοσοκομείο Ιωαννίνων , Χατζηκώστα. Μάλιστα επειδή δεν του τα έδωσα από τη πρώτη μέρα της γέννας αλλά τη δεύτερη , αποτέλεσμα ήταν η σύζυγος μου να σφαδάζει από το πόνο όλη τη πρώτη μέρα και κανείς να μην ασχολείται μαζί της . Τη δεύτερη μέρα που έπεσε το παραδάκι , ήρθαν και τα παυσίπονα και η περιποίηση . Αυτή είναι η δημόσια υγεία για την οποία πληρώνουμε εισφορές κάθε μήνα , και αυτός είναι ο λαμπρός επιστήμονας που έδωσε και τον όρκο του Ιπποκράτη».
