Η συγκλονιστική ιστορία του Victor Moses: Δολοφόνησαν τους γονείς του όταν ήταν 11 χρονών, πάλεψε με την ξενιτιά και με τη ζωή ολομόναχος

Γράφει ο Βαγγέλης Τεπερικίδης

Τις περισσότερες φορές το ενδιαφέρον του κοινού, αλλά και των ΜΜΕ «μονοπωλούν» οι εμπορικοί αθλητές και αυτοί, που με τα κατορθώματα τους, εντός αγωνιστικού χώρου, έχουν αποκτήσει φήμη και δόξα. Είναι απολύτως λογικό αυτό, το γεγονός που όλοι μας θαυμάζουμε τέτοιες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών, ξεχνώντας ή μάλλον μη ξέροντας ιστορίες άλλων προσώπων, που «κατέκτησαν» την κορυφή, παλεύοντας κάτω από αντίξοες συνθήκες.

Εγώ, σαν λάτρης τέτοιων θεμάτων και σαν «ρομαντικός» αρθρογράφος, έψαξα και βρήκα μία ιστορία διαφορετική από τις άλλες, για έναν άνθρωπο, που μεγάλωσε ολομόναχος και κατάφερε να φτάσει να μπει στην νοημοσύνη του κόσμου, ως ένας αξιοπρεπής ποδοσφαιριστής, που αγωνίζεται στα υψηλά κλιμάκια της Premier League. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και ας μιλήσουμε για το δύσβατο ξεκίνημα και την ζωή του διεθνή Νιγηριανού, Victor Moses.

Στην πρωτεύουσα της Αφρικανικής χώρας, στο Lagos, στις 12 Δεκεμβρίου του 1990 γεννιέται ο Victor. Γιος μίας χριστιανικής οικογένειας, ο μικρούλης ήρθε στον κόσμο, τη στιγμή που η Νιγηρία δεν ζούσε τις καλύτερες στιγμές της. Πολλές συγκρούσεις, εμφύλιοι πόλεμοι και φτώχεια είχαν απλωθεί σε όλο το Αφρικανικό κράτος. Ο πατέρας του Moses δούλευε ως Χριστιανικός πάστορας και η μητέρα του βοηθούσε τον άντρα της, για να βγάλουν τα προς το ζην.

Κάπως έτσι κυλούσε η ζωή του Victor μέχρι τα 11 του χρόνια, ώσπου όλα άλλαξαν προς το χειρότερο. Μία ομάδα από διαφορετική θρησκευτική ένωση εισέβαλε στο σπίτι της οικογένειας με μανία και σκότωσε τους γονείς του Moses, ενώ ο πιτσιρικάς έπαιζε ποδόσφαιρο στους δρόμους του Lagos. Στο άκουσμα αυτής της είδησης, ο Νιγηριανός υπέστη ένα τεράστιο σοκ, καθώς όντας σε μία τέτοια ηλικία είναι αδιανόητο να αντιληφθείς και να διαχειριστείς μία τέτοια κατάσταση.

Οι φίλοι του τον προέτρεψαν να τον κρύψουν στο υπόγειο ενός σπιτιού, με σκοπό να τον προστατέψουν από τα μέλη των «δολοφόνων», αφού το επόμενο θύμα τους θα ήταν ο ίδιος, μετά τους γονείς του. Ο Victor πέρασε τους υπόλοιπους μήνες κλεισμένος σε ένα υπόγειο και μετά από καιρό πήρε την μεγάλη απόφαση, που έμελλε να του αλλάξει την ζωή. Άφηνε για πάντα πίσω την πατρίδα του και ξενιτευόταν για την Αγγλία, για να βρει άσυλο.

«Το ταξίδι από την Νιγηρία ήταν πολύ μεγάλο. Το μόνο που ήθελα ήταν να φανώ δυνατός και να παλέψω για να επιβιώσω, ανεξαρτήτως αν έπαιζα ποδόσφαιρο ή όχι. Πρέπει να ευχαριστώ τον Θεό για το που βρίσκομαι σήμερα. Είναι ένα όνειρο, που έγινε πραγματικότητα και αν συνεχίσω έτσι, ποιος ξέρει, ίσως αγωνιστώ και στην Barcelona», αναφέρει ο Victor Moses.

Μόλις στα 11 του χρόνια βρέθηκε στο νησί, ολομόναχος, δίχως να γνωρίζει κανέναν και χωρίς στέγη πάνω από το κεφάλι του.

«Στην αρχή ήταν πραγματικά δύσκολα. Σαν νέο παιδί σε μία ξένη χώρα πρέπει να κάνεις νέες παρέες και εγώ δεν μιλούσα καν την γλώσσα. Προσπάθησα πολύ να τα βγάλω πέρα και παρότι ήμουν ολομόναχος τα κατάφερα».

Ο νεαρός Αφρικανός στάλθηκε σε ανάδοχοι οικογένεια στο Λονδίνο, μεγαλώνοντας αξιοπρεπώς και λαμβάνοντας την κατάλληλη εκπαίδευση. Ήταν μαθητής του σχολείου του South Norwood, που βρισκόταν κοντά στο κέντρο μετανάστευσης στο Croydon.

«Όταν ξεκίνησα το σχολείο, ήταν πολύ δύσκολο για εμένα, αφού δεν ήξερα την γλώσσα και έπρεπε να την μάθω. Πλην αυτού, έπρεπε να συνηθίσω σε μία καινούρια ζωή, καινούρια κουλτούρα και να βρω νέους φίλους και νέους ανθρώπους στην ζωή μου. Τα θυμάμαι και θυμάμαι πόσο δύσκολα και επίπονα πέρασαν, αλλά επιβίωσα», αναφέρει ο διεθνής ποδοσφαιριστής.

Με την ζωή του να έχει μπει σε μία φυσιολογική ροή, ο 13χρονος τότε καταφέρνει να βρει εκ νέου την όρεξη και τον χρόνο να παίξει ποδόσφαιρο και να αναπτύξει τις ικανότητες του. Κάπου εκεί «μαγνητίζει τα βλέμματα» μίας νεανικής ομάδας του Λονδίνου, της Cosmos 90 FC, που τον προσκαλεί και τον εντάσσει εν τέλει στο δυναμικό της. Με έμφυτα στοιχεία την ταχύτητα, τον ενθουσιασμό και την φυσική αντοχή, ο Moses κερδίζει την εκτίμηση της τοπικής κοινωνίας.

«Ήμουν 13 ετών όταν υπέγραψα το πρώτο μου συμβόλαιο. Όταν οι ιθύνοντες είδαν πως έπαιζα στα πάρκα και στους δρόμους, κατάλαβα ότι είχα ταλέντο και με κάλεσαν», θυμάται ο Νιγηριανός, ενώ ο πρώτος του προπονητής αναφέρει:

«Ήταν κάτι σαν τον Gareth Bale, όταν αγωνίζεται στην Ουαλία. Χωρίς τον Bale, η Ουαλία είναι μία κανονική ομάδα και εμείς, χωρίς τον Moses ήμασταν πολύ χειρότεροι. Θυμάμαι την ικανότητα του να περνάει τους τερματοφύλακες και πως όλα τα παιδιά τον κοιτούσαν περίεργα. Μετά μία μητέρα τον χτύπησε στο κεφάλι με την τσάντα της, επειδή ξεφτίλισε τον γιο της. Τότε του είπα πως σημασία έχει να είσαι ταπεινός. Έπειτα πολλοί σύλλογοι ενδιαφέρθηκαν για την απόκτηση του, αλλά αυτός ήρθε μαζί μου στην Crystal Palace».

Έναν χρόνο μετά την υπογραφή του «παρθενικού» του συμβολαίου, γίνεται μέλος των «Αετών» του Νότιου Λονδίνου και μπαίνει για τα καλά στα «άδυτα» του Αγγλικού ποδοσφαιρικού κόσμου. Το ταλέντο του όλο και μεγαλώνει και η φήμη του όλο και εξαπλώνεται, καθώς οι «κυνηγοί» ταλέντων τον «γλυκοκοιτάνε». Στις ακαδημίες της Crystal Palace ο Νιγηριανός ξεχωρίζει «σαν την μύγα μες το γάλα» και απορρίπτει τις έτερες Λονδρέζικες ομάδες, Tottenham Hotspur και Chelsea.

Ο σύλλογος από τον Νότιο Λονδίνο καταφέρνει να κρατήσει το σπουδαίο ταλέντο στις τάξεις του και του προσφέρει χέρι βοηθείας και στην εκπαίδευσή του, βάζοντας τον στο Whitgift, με το οποίο κατέκτησε το σχολικό τρόπαιο, σκοράροντας πέντε τέρματα στον τελικό, κόντρα στο αντίστοιχο σχολείο της Grimsby. Ο μέντορας του, ο coach Loizi επισημαίνει πως ο Victor είχε τα πάντα για να γίνει ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής και πως το ταλέντο του είχε πολλά περιθώρια βελτίωσης.

Γρήγορος, δυνατός, εκρηκτικός, με καλή τεχνική κατάρτιση και αμυντική προσήλωση, στα 16 του χρόνιαχ τυπάει την πόρτα της ανδρικής ομάδας και γίνεται ο πρώτος από την «φουρνιά» του, που θα γίνει μέλος της επαγγελματικής Crystal Palace. Αυτή ήταν και η «σπίθα» του ξεκινήματος μίας σπουδαίας καριέρας. Μένοντας μέχρι τα 20 του χρόνια στο Νότιο Λονδίνο, καταφέρνει να συμπληρώσει πάνω από 60 εμφανίσεις με τους «Αετούς» και να σκοράρει 11 τέρματα.

Έτσι, έχοντας τραβήξει τα βλέμματα πολλών συλλόγων, η Wigan Athletic βάζει το χέρι στην τσέπη και βγάζει από τα ταμεία της ένα ποσό, κοντά στις 2.5 εκατομμύρια λίρες, με σκοπό να τον κάνει δικό της. Εν τέλει, αυτή η επιλογή έμελλε να ήταν η πιο σοφή της καριέρας του, καθώς απορρίπτοντας μεγαλύτερα ονόματα, προτίμησε να μεταβεί στους «Latics», με τους οποίους έκανε «πράγματα και θαύματα». Πρωταγωνιστής και μεγάλος αστέρας του club, σε διάστημα δύο ετών, έφτασε τις 75 εμφανίσεις και το όνομα του «έπαιζε» για τους μεγαλύτερους συλλόγους του νησιού.

Η Tottenham Hotspur και η Chelsea καλούν εκ νέου τον Αφρικανό, αλλά η Wigan Athletic κρατάει μία ανυποχώρητη στάση. Οι «Spurs» παρατάνε την περίπτωση του, αλλά οι «Μπλε» του Λονδίνου κάνουν τα «αδύνατα, δυνατά», για να τον φέρουν στο Stamford Bridge. Τέσσερις συνεχείς προτάσεις, με βελτιωμένο χρηματικό ποσό, πάνε στα σκουπίδια. Τελικά, μετά από τέσσερις απόπειρες, η πέμπτη ήταν και η «φαρμακερή», αφού οι «Latics» την αποδέχονται και η ομάδα του Roman Abramovich τον κάνει μέλος της.

Από το 2012 μέχρι και σήμερα, βρίσκεται στο Stamford Bridge, έχοντας πραγματοποιήσει ορισμένα «διαλείμματα», όπως για παράδειγμα οι τρεις απανωτοί δανεισμοί του σε Liverpool, Stoke City και West Ham United. Η έλευση του Antonio Conte λειτούργησε ευεργετικά για τον ίδιο και την καριέρα του, μιας και ο Ιταλός, όντας λάτρης των ποδοσφαιριστών που δίνουν τα πάντα σε άμυνα και επίθεση, τον κατέστησε σαν βασικό μέλος της ενδεκάδας των πρώην πρωταθλητών.

Πριν το ξεκίνημα της νέας χρονιάς, ο Victor Moses σε αυτά τα τέσσερα χρόνια που βρίσκεται στους «Μπλε», πλην των δανεισμών του, μετράει 122 συμμετοχές και 8 τέρματα και αναμένεται να έχει και συνέχεια. Με τον Mauricio Sarri προ των πυλών για τον πάγκο της ομάδας, ο Νιγηριανός είναι έτοιμος για μία νέα πρόκληση, με σκοπό να αποδείξει στον νέο του (πιθανότατα) προπονητή ότι αξίζει μία θέση στο roster του ιστορικού σωματείου.

Άλλωστε από προκλήσεις και από μάχες ο 27χρονος σήμερα ποδοσφαιριστής γνωρίζει πιο καλά από τον καθένα μας. Αυτός ήταν που στάθηκε στα πόδια του, ενώ έχασε τους γονείς του σε πολύ μικρή ηλικία, μετανάστευσε ολομόναχος στην Αγγλία, βρήκε τον τρόπο να συνεχίσει να κάνει αυτό που αγαπούσε και τελικά κατέκτησε την κορυφή και έφτασε μέχρι εδώ, όντας αυτοδημιούργητος. Η επιτομή της επιμονής, υπομονής και της σκληρής δουλειάς είναι προσωνύμιο του Victor Moses, ενός ανθρώπου, όπου είδε την μοχθηρή πλευρά της ανθρωπότητας να ξεσπάει πάνω του και τώρα δίνει την ηχηρή του απάντηση, μέσω των πράξεων και των κατορθωμάτων του.

Ένα παραμύθι, που έμοιαζε αρχικά να μην έχει δράκο, καθώς η τύχη του γύρισε την πλάτη και η ζωή έδειξε το σκληρότερο της πρόσωπο, αλλά εν τέλει ο πρωταγωνιστής μας ήταν ικανός να αλλάξει την μοίρα του και να ανασκευάσει το τέλος της ιστορίας, αφήνοντας ένα δίδαγμα σε όλους μας και ένα ηχηρό μήνυμα. «Impossible is nothing», αρκεί να έχεις θέληση, τσαγανό και τα κότσια να εκπληρώσεις τα όνειρα σου!

Victor, είσαι μάγκας, τα σέβη μου!

πηγή: eyap.gr