Τον τελευταίο καιρό ακούμε πολλά παράξενα. Ακραία. Εκτός λογικής. Ανορθολογικά. Οι δεξιοί ξεσαλώνουν. Ότι τους έρθει στο μυαλό το ξεφουρνίζουν. Βρίσκονται σε καλοκαιρινή ευωχία και λένε ό,τι να ‘ναι. Είτε είναι παπάδες, είτε αστυνομικοί, είτε υπουργοί. Περί σκουπιδιών και σκόνης, περί πρωκτικού έρωτα και gay, περί εκπαίδευσης και ιεροδιδασκάλων.
Αυτά τα λόγια δεν λέγονται τυχαία ούτε κατά λάθος. Λέγονται με πλήρη συναίσθηση του τι ακριβώς σημαίνουν. Σηματοδοτούν μιαν αντίληψη. Πάντα οι δεξιοί έλεγαν τα ακραία περιθωριακά τους, όμως τώρα αισθάνεσαι ότι το περιθώριο βρίσκεται εντός της ΝΔ. Υπάρχει η αίσθηση μέσα στην ΝΔ και στους οπαδούς της, ότι είναι απολύτως κυρίαρχοι και θα λένε και θα κάνουν ότι γουστάρουν. Έτσι κι αλλιώς ελέγχουν την ενημέρωση…
Η ΝΔ προσπαθεί να φτιάξει ένα κράτος Οργουελικό «1984», που θα ελέγχει την ενημέρωση και θα κατασκευάζει γεγονότα ή θα εξαφανίζει γεγονότα. Είναι φανερή η προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα επικοινωνιακό ιμπέριουμ γύρω από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Μαζεύουν ότι κυκλοφορεί στην πιάτσα από πρόθυμους δημοσιογράφους, είτε ήταν δεξιοί πριν είτε όχι. Το φετίχ τους είναι οι πρώην Κνίτες. Η πολιτική τοποθέτηση των προθύμων δεν έχει σημασία. Αρκεί να γίνεται η δουλειά. Αρκεί να μπορούμε να λέμε ότι το μαύρο είναι άσπρο κι ο κόσμος να πείθεται. Ή το αντίθετο. Το άσπρο είναι μαύρο. Κι ο κόσμος πάλι να πείθεται.
Παρακολουθώ ενεός την προσπάθεια που κάνουν κάποιοι αρθρογράφοι, για να μας πείσουν ότι η χώρα μπήκε στην κανονικότητα, στον δρόμο του αυτονόητου. Ήρθε ο Κυριάκος Μητσοτάκης που «πιάνει πουλιά στον αέρα», αντελήφθη το αυτονόητο και πορεύεται προς τα εκεί. Στον δρόμο του αυτονόητου συνεχώς συναντά το Μάτι.
Άραγε ο Κυριάκος Μητσοτάκης πόσες φορές ακόμα θα θάψει και θα ξεθάψει τους νεκρούς του; Πόσες παραστάσεις θα δώσει ακόμα, πάνω στις στάχτες και στ’ αποκαΐδια; Το θέμα γι αυτούς δεν είναι το πως κυβερνάνε, το θέμα είναι το πως φαίνεται ότι κυβερνάνε. Και οι πρόθυμοι που θα αποθεώσουν το φαίνεσθαι υπάρχουν. Και όχι μόνο υπάρχουν αλλά υπερθεματίζουν και μας οικτίρουν που δεν αντιλαμβανόμαστε το μεγαλείο της διακυβέρνησης τους.
Δεν έχουν καταλάβει όμως κάτι.
Η παραποιημένη πραγματικότητα αποθεώνεται από τους πρόθυμους των ελεγχόμενων ΜΜΕ, τους ακροδεξιούς οπαδούς τους και την καθωσπρέπει μεσαία τάξη, που συγκινείται με τα επικοινωνιακά happenings του Μητσοτάκη, θεωρώντας ότι συνιστούν μεγάλες πολιτικές επιλογές, του φιλελεύθερου, κεντρώου ανδρός.
Η υπόλοιπη κοινωνία που δεν μασά, βλέπει ότι η πολιτική της ΝΔ, είναι σε βάρος των αδύναμων.
Οι μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ για τα μεγάλα εισοδήματα.
Οι αυξήσεις στην ΔΕΗ που έρχονται.
Οι προσλήψεις εκπαιδευτικών που τις σταμάτησαν.
Η επιχείρηση ηλεκτρικής σκούπας στα Εξάρχεια, που άρχισε από τους φτωχούς και καταφρονεμένους πρόσφυγες και μετανάστες. Τα σκουπίδια δηλαδή.
Όλα αυτά νομίζουν ότι η κοινωνία τα βλέπει αδιάφορα και άκριτα. Ότι δεν τα αξιολογεί. Ότι δεν την ενοχλούν. Ότι θα καταφέρει να τα απορροφήσει το πανίσχυρο επικοινωνιακό κατεστημένο, ταγμένο στην υπηρεσία της ΝΔ.
Κάνουν λάθος. Το παιχνίδι αλλάζει. Σύντομα θα αλλάξει. Από την αρχή ή υπεροχή τους είναι πολύ μικρότερη από όσο νομίζουν. Τότε όλο το σύστημα προπαγάνδας της ΝΔ θα καταρρεύσει και δεν θα υπάρχει άνθρωπος αξιόπιστος να σταματήσει την κατρακύλα. Διότι όλοι έχουν εκτεθεί.
Στο παρελθόν κάποιους από τους μεγαλοδημοσιογράφους, διευθυντές εφημερίδων, αν και η γνώμη τους ήταν διαφορετική από τα δικά μας πιστεύω, τους ακούγαμε με ενδιαφέρον, γιατί έλεγαν την άλλη άποψη.
Τα τέσσερα τελευταία χρόνια, μέχρι και σήμερα, η ταύτιση τους με την ΝΔ ήταν και είναι απόλυτη. Έξω από κάθε δημοσιογραφική δεοντολογία.
Το τίμημα για αυτή την ταύτιση είναι η αυτοακύρωσή των ως δημοσιογράφων. Πλέον είναι φερέφωνα. Χωρίς ιδιαίτερη υπόσταση.
Κύριε μεγαλοδημοσιογράφε κάποτε σε ακούγαμε με ενδιαφέρον. Όταν όμως προεκλογικά πήρες συνέντευξη από τον Αλέξη Τσίπρα και τον αντιμετώπισες με ένα αγέλαστο οργισμένο ύφος, σαν μισητό αντίπαλο, τότε καταλάβαμε…
Τώρα που μας λες πόσο κανονικά, λογικά, αυτονόητα, ελπιδοφόρα, ξεκίνησε αυτή η κυβέρνηση, απλώς γελάμε…
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
