Ε, όχι και «συγνώμη» στη Δούρου!

Περίμενε κανείς άλλωστε κάτι διαφορετικό, κάτι περισσότερο από το μιντιακό σύστημα της χώρας; Μιας χώρας που βρίσκεται στην ντροπιαστική 108η θέση της λίστας για την ελευθερία του Τύπου; Μάλλον όχι – κι εδώ βέβαια να εξαιρέσω όλους/ες εκείνους/ες που επιμένουν να ατενίζουν ”ολιστικά”  την ενημέρωση, ισχυριζόμενοι πως ”όλα πάνε πρίμα” σχεδόν «ρολόι».

Εκτός όμως από την είδηση, νέτη-σκέτη, τι σημαίνει, ποιους δικαιώνει η αθώωση της Ρένας Δούρου, πέρα βέβαια από την ίδια, ως πρόσωπο πολιτικό, ως πρώην Περιφερειάρχη Αττικής, την οποία κάποιοι φρόντισαν συστηματικά κι επίμονα να την δολοφονήσουν πολιτικά; Η αθώωσή της, κι αυτό ας το κρατήσουμε, αποτελεί και δικαίωση για την ίδια την πολιτική.

Ναι, για την πολιτική ως πρακτική έντιμη και καθαρή, ως έννοια ταυτισμένη με την σύγχρονη δημοκρατία. Την διόλου πάντως αυτονόητη (ως κεκτημένο),”κανονική” δημοκρατία κι όχι την (λιστοπετσο)κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των ολίγων, των εχόντων, των κολλητών και των διαφόρων πατρεχάμενων. Σήμερα λοιπόν, ναι! Μπορούμε να πούμε πως δικαιώθηκε και η πολιτική, αλλά και οι πολιτικοί εκείνοι που (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι!) δίχως φιοριτούρες όταν εκλέγονται από την ψήφο μας, απλώς εργάζονται. Κάνουν την δουλειά τους με λίγα λόγια, και δεν ασχολούνται ούτε με «σοουοφιλίκια», ούτε με άλλες… δουλειές. Δεν ”είναι όλοι ίδιοι” λοιπόν. Ευτυχώς! Κι αυτό το μάθαμε(;) ξανά, σήμερα. Δικαίωση της πολιτικής λοιπόν ως ”πρακτική” που υπηρετεί την κοινωνία. Ένα το κρατούμενο!

Η είδηση της αθώωσης της Δούρου αποτελεί συγχρόνως και δικαίωση όμως και για την ίδια την (πληγωμένη) ελληνική Δικαιοσύνη. Ξέρεις σε ποια αναφέρομαι, ε; Στην… γνωστή, κυρία που δεν κρυφοκοιτά κάτω από το τυφλοπάνι, αλλά αντίθετα βαστά ακλόνητη τη ζυγαριά της και κόβει τις αποφάσεις με το ξίφος της. Θαρραλέα, απολύτως στηριγμένη στα
όσα ορίζει μόνο ο Νόμος και ουδείς άλλος. Δύο τα κρατούμενα, μέσα στον ζόφο! Και δεν τα λες και λίγα.

Δικαίωση αποτελεί ταυτόχρονα όμως και για εκείνα τα ελάχιστα μέσα ενημέρωσης που από την πρώτη στιγμή προτίμησαν να μείνουν στην είδηση της τραγωδίας στην Μάνδρα κι όχι να προβούν ως μιντιακό παρακράτος σε δολοφονίες χαρακτήρων. Ναι, κι όμως! Υπάρχουν και τέτοια ΜΜΕ, τα οποία επιμένουν να κάνουν καλά τη δουλειά τους. Μέσα ενημέρωσης, που δεν έστησαν τηλε-ικριώματα, ενορχηστρώνοντας ουσιαστικά μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές επιθέσεις στην πρόσφατη Ιστορία του τόπου, σε βάρος πολιτικού προσώπου – και με το βλέμμα βέβαια πάντα στραμμένο στον πολιτικό χώρο προέλευσής του. Τρία τα κρατούμενα, (και στο χέρι) λοιπόν!

Συμπερασματικά, εάν μπορούμε να κρατήσουμε κάτι, πέρα και πίσω από την είδηση της αθώωσης της Ρένας Δούρου για την τραγωδία στην Μάνδρα, είναι πως όταν μέσα από μια απόφαση της Δικαιοσύνης, η Πολιτική, η ίδια η Δικαιοσύνη βέβαια, όπως και η Ενημέρωση των πολιτών, λάμπουν επιτελώντας απλώς το καθήκον τους, τότε οι θεσμοί λειτουργούν, μόνο προς όφελος της δημοκρατίας και βέβαια της ίδιας της κοινωνίας που καλούνται να υπηρετήσουν.

Και κάτι για το τέλος: Επειδή ακούω πολλούς/ες να δηλώνουν (ορθώς) πως ”πρέπει να ζητήσουν συγνώμη” από τη Δούρου αναρωτιέμαι, «Ποιοι;». Εντίμως, αναρωτιέμαι «ποιοι;». Να της ζητήσουν ας πούμε «συγνώμη» εκείνοι που έτρεχαν μέσα στις λάσπες, εν μέσω καταστροφής για να φωτογραφηθούν αγκαζέ με την τότε δήμαρχο που τελικώς καταδικάστηκε; Να ζητήσουν «συγνώμη», ποιοι; Εκείνοι που εργαλειοποίησαν με τον πιο χυδαίο τρόπο τον ανθρώπινο πόνο, τραγωδίες που συγκλόνισαν την πατρίδα μας, ώστε να αποκομίσουν την επόμενη μέρα πολιτικά οφέλη; Ποιοι να ζητήσουν ”συγνώμη” από τη Δούρου; 

Ο νυν Περιφερειάρχης Πατούλης; Ή μήπως τα μεγαλοαφεντικά των μίντια, των σημερινών «πρωταθλητών» της λίστας Πέτσα που ενδύονται συχνά τον μανδύα του «φιλάνθρωπου», σέρνοντας πίσω τους τα «σκυλιά» τους; Ποιοι να ζητήσουν «συγνώμη» από τη Δούρου; Θέλετε να ζητήσουν «συγνώμη», μήπως κι από τον Νίκο Παππά που διώκεται (ενόψει πρόωρων εκλογών; Τυχαίο μάλλον, ε;) για το γεγονός πως διανοήθηκε ως αρμόδιος υπουργός της κυβέρνησης των… «μαδούρων» του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να βάλει τους καναλάρχες να πληρώσουν για τις άδειες που κατείχαν και να οριστεί πλαίσιο για τη λειτουργία των ΜΜΕ; Πολλά θέλετε! Τότε, ενδεχομένως θα θέλετε να ζητήσουν «συγνώμη» κι από τον Νίκο Κοτζιά, οι άνθρωποι που τον στοχοποίησαν χυδαιότατα, με αποτέλεσμα ο τότε υπουργός Εξωτερικών με φόντο την αποδεδειγμένα πια επωφελή για την χώρα και την ευρύτερη περιοχή μας, Συμφωνία των Πρεσπών, να δέχεται κάθε είδους απειλή.

Φαντάζομαι, θα έχετε και… απαίτηση τότε, να ζητήσουν «συγνώμη» και από τους δημοσιογράφους που μέχρι πρότινος ένα ολόκληρο σύστημα (πολιτικό αλλά και μιντιακό- παραμιντιακό) χαρακτήριζαν περίπου ως… συμμορίτες; Να ζητήσουν δηλαδή «συγνώμη» από τον Βαξεβάνη, την Παπαδάκου, τον Φιλιππάκη και τον Τάρκα γιατί τα μέσα τους, ξεσκεπάζουν το τεράστιο σκάνδαλο της Novartis;

Θα αστειεύεστε!

 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr