Δύσκολη η ζωή του αγρότη. Με κόπο βγαίνει το ψωμί…

Ο Μητσοτάκης αυτόν τον καιρό είναι στο φόρτε του. Έχει βάλει μποστάνι και αγωνιά για τα καρπούζια και τα πεπόνια του.

5374390 2

Πρωί-πρωί με την αυγή τα ποτίζει, βγάζει τα ζιζάνια και περιμένει με αγωνία να ωριμάσουν, να τα πουλήσει για να πιάσουν τόπο οι κόποι κι ο ιδρώτας του…

Ο Μητσοτάκης δεν αντιλαμβάνεται τις ηθικές δεσμεύσεις που απορρέουν από τον ρόλο του ως πρωθυπουργός. Δεν αντιλαμβάνεται τον αρνητικό συμβολισμό που εκπέμπει, όταν καταδέχεται να εισπράττει αγροτικές ενισχύσεις. Δεν τις έχει ανάγκη και θα μπορούσε να τις αποποιηθεί. Κάτι που δεν περνάει καν από το μυαλό του. Συμπεριφέρεται ως κοινός Έλληνας πολίτης σ’αυτά που θεωρεί δικαιώματα του και ως πρωθυπουργός εκεί που θέλει ιδιαίτερη και προνομιακή μεταχείριση. Μονά ζυγά δικά του.

Ο Μητσοτάκης ποτέ δεν κρύφτηκε. Ποτέ δεν το έπαιξε κάποιος άλλος. Είναι κυνικά ειλικρινής. Την μέρα που κόπηκαν από τα ΑΕΙ, λόγω της ελάχιστης βάσης εισαγωγής χιλιάδες υποψήφιοι, εκείνος ανακοίνωνε ότι μεταβαίνει στις ΗΠΑ για να γράψει την κόρη του στο διάσημο ιδιωτικό πανεπιστήμιο Yale, με δίδακτρα εκατόν δέκα χιλιάδες ευρώ. Κυκλοφορεί όποτε γουστάρει με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο και πάει όπου γουστάρει μπερδεύοντας τις ιδιωτικές του υποθέσεις με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τονρόλο του ως πρωθυπουργός. Καταστρατήγησε και έκανε κόσκινο τους περιορισμούς της πανδημίας κάνοντας βόλτα στην Πάρνηθα και μετέχοντας σε γεύμα κατά την επίσκεψη του στην Ικαρία. Εκμεταλλευόμενος την ιδιότητα του ως πρωθυπουργός, βρίσκει στα παιδιά του προνομιακές δουλειές, ακόμα και σε ξένες εταιρίες που κάνουν business με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Συμπεριφέρεται ως ελέω θεού βασιλεύς που κάνει ότι γουστάρει και λογαριασμό δεν δίνει σε κανέναν.

Λίγες μέρες πριν ο Αλέξης Τσίπρας παραβρέθηκε στην απονομή του βραβείου για την καλύτερη διπλωματική εργασία, στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού προγράμματος με θέμα την ειρήνη και τις διεθνείς σχέσεις στα Βαλκάνια. Ήταν το πρώτο από τα πέντε βραβεία που δίνονται, μετά την πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα να διαθέσει στα ελληνικά πανεπιστήμια τις 70.000 ευρώ που έλαβε για το βραβείο Ειρήνης της Έσσης. Του είχε απονεμηθεί μαζί με τον Ζόραν Ζάεφ για τη Συμφωνία των Πρεσπών. «Αισθάνομαι ότι είναι εθνικό αυτό το βραβείο και ότι αυτό το έπαθλο – δεν είναι και τόσο σημαντικό χρηματικό ποσό, δεν είναι και αγροτική αποζημίωση να την έχω τόσο ανάγκη – είναι ένα ποσό το οποίο θεωρώ ότι δεν μου ανήκει», είπε ο Αλέξης Τσίπρας.

Όταν κάποια στιγμή θα ψηφίσουμε δεν είναι μόνον οι πολιτικές των κομμάτων που θα συγκρουστούν. Είναι και το ήθος των ανθρώπων που θα τις εφαρμόσουν. Είναι η αντίληψη του ιδιωτικού και του δημόσιου συμφέροντος. Η αντίληψη ότι η διακυβέρνηση είναι προσαρμοσμένη και πρέπει να υπηρετεί το συμφέρον του πρωθυπουργού και της οικογένειας του, ή η αντίθετη αντίληψη ότι ο πρωθυπουργός αγνοεί το προσωπικό του συμφέρον και ταυτίζεται με τα συμφέροντα των πολλών που τον ψήφισαν να τους αντιπροσωπεύει και να κυβερνά.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρεί ότι δικαιούται να παίρνει αγροτικές επιδοτήσεις. Ότι δικαιούταν να πάρει ένα τηλεφωνικό κέντρο από τη SIEMENS το οποίο ξεπλήρωσε την τελευταία στιγμή πριν σκάσει το θέμα και εκτεθεί προσωπικά. Θεωρεί ότι το να μπλέκεται η οικογένεια του με off shores δεν είναι κάτι επιλήψιμο. Όλα αυτά είναι νόμιμα και ηθικά αγγελικά πλασμένα. Όμως εμείς που έχουμε τον δικό μας κώδικα ηθικής, που αντιλαμβανόμαστε τον ξεπεσμό και την παρακμή της πολιτικής που αντιπροσωπεύει ο Μητσοτάκης, μπορούμε να αντιληφθούμε τι είναι πραγματικά νόμιμο και ηθικό.

Τρία χρόνια μετά την εκλογή του γνωρίζουμε πολύ καλά τον Μητσοτάκη. Τον είδαμε και από την καλή και από την ανάποδη. Δεν έχουμε καθόλου αυταπάτες για το ποιός είναι και τι αντιπροσωπεύει. Το ερώτημα που τίθεται σήμερα είναι αν αντέχει η κοινωνία μας να πορευτεί άλλα τέσσερα χρόνια μ’έναν τέτοιο άνθρωπο; Είναι δυνατόν να πορευτούμε άλλα τέσσερα χρόνια περπατώντας στον δρόμο του εφιάλτη με τις λεύκες, παρέα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Ο Μητσοτάκης σήμερα σηκώθηκε στις πέντε το πρωί. Έκοψε τις πρώτες του ντομάτες, μελιτζάνες και κολοκύθια. Αύριο πάλι θα σηκωθεί στις τέσσερις. Πρέπει να κατεβεί στη χώρα. Έχει λαϊκή αύριο.

Δύσκολη η ζωή του αγρότη. Με κόπο βγαίνει το ψωμί…

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr