Δύο ήττες σε τιμή F35

Τον περασμένο Μάιο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσγειώθηκε στην Ουάσινγκτον. Προαπαιτούμενο για την επιτυχή έκβαση του ταξιδιού ήταν η αποτροπή της αναβάθμισης των F16 της Τουρκίας προκειμένου να μην αλλάξει άρδην ο συσχετισμός στο Αιγαίο. «Όλα τα ζητήματα που αφορούν τη σχέση μας με την Τουρκία θα τεθούν τόσο στη συζήτηση του Πρωθυπουργού με τον πρόεδρο Μπάιντεν, όσο και στην ομιλία του στο Κογκρέσο» δήλωνε τρεις μέρες πριν την αναχώρηση του πρωθυπουργού ο κυβερνητικός φίκος του Μεγάρου Μαξίμου, Γιάννης Οικονόμου.

Για να μην παρεξηγηθώ, το σχόλιο δεν είναι επί προσωπικού. Τυχαίνει όσοι πέρασαν από το συγκεκριμένο υπουργικό αξίωμα επί πρωθυπουργίας Κυρ. Μητσοτάκη να ήταν μετρίου πολιτικού αναστήματος, να είχαν διακοσμητικό ρόλο και να επελέγησαν με βασικό κριτήριο την προσαρμοστικότητά τους στο ψέμα. Το τελευταίο δεν αφορά τα συμπαθή φυτά, αλλά αν ο κ. Οικονόμου έχει απορίες, ας απευθυνθεί στον κ. Ταραντίλη. Κάτι παραπάνω θα ξέρει.

Εν πάση περιπτώσει, ο κ. Μητσοτάκης συναντήθηκε στον Λευκό Οίκο με τον Μπάιντεν χωρίς, όμως, να ψελλίζει το όνομα της γείτονος ή το ζήτημα των F16. Τουλάχιστον, καταχειροκροτήθηκε στο Κογκρέσο κι αυτό προκάλεσε εθνική ανάταση. Διότι μπορεί να γύρισε με άδεια χέρια, αλλά δεν είναι και λίγο να τον χειροκροτούν εκείνοι που τον θεωρούν δεδομένο. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μία αναγνώριση.

Το ατελέσφορο ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ είχε ως νομοτελειακή κατάληξη το φιάσκο της Μαδρίτης. Ο Ερντογάν «έσπασε» το εμπάργκο όπλων και εξασφάλισε τη στήριξη Μπάιντεν για την αναβάθμιση των F16. Μπροστά στην πανωλεθρία, ο Κυρ. Μητσοτάκης σκέφτηκε για ακόμη μια φορά με όρους εσωτερικού ακροατηρίου και άναψε το πράσινο φως για επίσημο αίτημα προμήθειας 20 συν 20 F35, πολλαπλασιάζοντας τον λογαριασμό των εξοπλιστικών.

Παραβλέποντας ότι πρόκειται για επιθετικά αεροσκάφη και πως δεν σκοπεύουμε να… πάρουμε την Πόλη, η πρόσθεση ενός δημοσιονομικού βάρους έως 3,7 δισ. ευρώ αποτελεί πρόκληση εν μέσω πολυεπίπεδης ακρίβειας, εκτεταμένου στεγαστικού προβλήματος και υπό τη «Δαμόκλειο σπάθη» μίας επικείμενης επισιτιστικής κρίσης. Η αλληλουχία των γεγονότων καταδεικνύει πως η συγκεκριμένη απόφαση δεν αποτελεί αμυντική, αλλά κυβερνητική ανάγκη αντιστροφής της δυσμενούς συνθήκης που διαμορφώθηκε για τα εθνικά συμφέροντα με αποκλειστική ευθύνη του Κυρ. Μητσοτάκη.

Η αξιωματική αντιπολίτευση οφείλει να πάρει σαφή θέση. Οι πρώτες πληροφορίες κάνουν λόγο για ζυμώσεις που ως γνώμονα έχουν την αρνητική στάση. «Ποια χώρα, ποιος λαός και ποια οικονομία θα πληρώσει επιπλέον 3,7 δισ. ευρώ;» διερωτήθηκε αρμόδια κοινοβουλευτική πηγή, προσθέτοντας πως οι προτεραιότητες είναι άλλες σε αυτή τη συγκυρία και κυρίως η στήριξη της κοινωνίας.

Η χώρα δεν θα πληρώσει χρυσές τις διπλωματικές και διαπραγματευτικές ήττες Μητσοτάκη. Κανένας φόβος πολιτικής απομόνωσης δεν πρέπει να επικρατήσει μπροστά στις πατριδοκάπηλες κορώνες απ΄ όσους κάνουν μακροβούτια στο «TurkAegean». H αμυντική θωράκιση δεν σημαίνει άλλοθι πρωθυπουργικής απελπισίας, ούτε δημοσιονομική αυτοχειρία. Εάν «εθνικό είναι το αληθές», όπως αρέσκεται να επαναλαμβάνει ο Αλέξης Τσίπρας, δεν έχει παρά να εκφράσει ένα ξεκάθαρο «όχι» στο νέο ράλι εξοπλισμών Μητσοτάκη. Για να δούμε πού θα κάτσει η μπίλια.  

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr