DW: "Η Ελλάδα φοβάται τους εξοπλισμούς του Ερντογάν"

Η οικονομική εφημερίδα του Ντίσελντορφ Handelsblatt αναφέρεται με άρθρο του ανταποκριτή της στην Αθήνα Gerd Höhler στην αβεβαιότητα που προκαλούν στην Αθήνα τα εξοπλιστικά προγράμματα της Τουρκίας σε συνδυασμό με τις πρόσφατες δηλώσεις Ερντογάν για την «εθνική ήττα» της Συμφωνίας της Λωζάννης.

«Η Τουρκία εκσυγχρονίζει την πολεμική αεροπορία της με μαχητικά της πέμπτης γενιάς. Μετά από έξη παραγγελίες την περασμένη χρονιά, θέλει να αγοράσει τώρα από την αμερικανική εταιρεία Lokheed Martin άλλα 24 μαχητικά τύπου F-35A. Οι προθέσεις αυτές θέτουν υπό πίεση τον νατοϊκό εταίρο Ελλάδα. Οι δυο χώρες έχουν αποδυθεί εδώ και δεκαετίες σε έναν εξοπλιστικό ανταγωνισμό που υπήρξε καταστροφικός για τη μικρότερη και οικονομικά ασθενέστερη Ελλάδα. Στις δεκαετίες του 70 και του 80 η Αθήνα διέθετε μεταξύ 4,5 και 5,9 τοις εκατό του ΑΕΠ της για την άμυνα, γεγονός που ήταν μια από τις αιτίες της κρίσης χρέους. Μετά το ξέσπασμα της κρίσης το 2009 και υπό την πίεση των δανειστών της η Ελλάδα περιόρισε τις δαπάνες για την άμυνα στο 2,4 τοις εκατό του ΑΕΠ. Στους κόλπους του ΝΑΤΟ μόνο οι ΗΠΑ δαπανούν συγκριτικά περισσότερα για τις ένοπλες δυνάμεις τους.»

«Η πίεση για περικοπές παραμένει αμείωτη και του χρόνου η Αθήνα θα πρέπει να περικόψει άλλα 400 εκατομμύρια ευρώ από την άμυνα. Ούτε λόγος λοιπόν για νέα οπλικά συστήματα. Η ελληνική αεροπορία δεν έχει να αντιτάξει στα 290 τουρκικά πολεμικά παρά μόνο 237 παλιά αεροσκάφη. Όταν θα παραδοθούν στην Άγκυρα και τα πρώτα νέα F35 το 2018, η τουρκική υπεροχή πάνω από το Αιγαίο θα γίνει ακόμα σαφέστερη.»

Μήπως διακοπεί η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας;

Σε μια κρίσιμη στιγμή για τις σχέσεις Τουρκίας – ΕΕ η ευρωπαϊκή Επιτροπή συζητά την Τετάρτη το προσχέδιο της έκθεσης προόδου της Άγκυρας στα πλαίσια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. «Η έκθεση», γράφει η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου, «έχει εκπονηθεί από ειδήμονες που έχουν σκύψει προσεκτικά πάνω από λεπτομέρειες του δημόσιου βίου στην Τουρκία. Και είναι μια αμείλικτη απογραφή, αλλά και ο απολογισμός μιας αποξένωσης. Σε πάνω από εκατό σελίδες διαγράφεται η εικόνα ενός οικονομικά ρωμαλέου και ανερχόμενου κράτους, που ταυτόχρονα κυβερνάται όλο και πιο αυταρχικά, ενός κράτους που από τη μια θέλει να ενταχθεί στην ΕΕ κι από την άλλη απομακρύνεται με τεράστια ταχύτητα από τα στάνταρ της ένωσης όσον αφορά το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα.»

Το ερώτημα είναι ποιές συνέπειες θα έχει μια τέτοια έκθεση. Μήπως αλλαγή της πολιτικής των Βρυξελλών έναντι της Άγκυρας; «Στο σχέδιο της έκθεσης», σημειώνει η Süddeutsche Zeitung, «διατυπώνονται σοβαρές ανησυχίες. Η Τουρκία έχει δεσμευθεί να τηρήσει τα υψηλά στάνταρ της ένωσης. Η ΕΕ από την πλευρά της θέλει να συνεργάζεται με μια δημοκρατική και σταθερή Τουρκία, κάτι που η Τουρκία δεν είναι βάσει της έκθεσης. Θα μπορούσε εδώ να διαβλέψει κανείς μια έμμεση απειλή ότι τα πράγματα δεν μπορούν να συνεχιστούν έτσι.»

Υπάρχουν Χριστιανοδημοκράτες, υπάρχει και ένας τουλάχιστον Ευρωπαίος επίτροπος που πιστεύουν ότι θα έπρεπε να ανασταλούν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία. Μόνο που αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Το ξεκαθάρισε η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Φεντερίκα Μογκερίνι. Οι εξελίξεις είναι «εξόχως ανησυχητικές», είπε, αλλά η ΕΕ είναι διατεθειμένη να συνεχίσει τον πολιτικό διάλογο με την Τουρκία «σε όλα τα επίπεδα και στο υπάρχον πλαίσιο.»