Δρ Τσιόδρας και Δρ Φάουτσι – Βίοι παράλληλοι κι ένα τέλος άτσαλο

Η πίστη και αφοσίωση στους κανόνες των δύο καθ’ ύλην αρμόδιων για την αντιμετώπιση της πανδημίας χτίστηκε βήμα βήμα. Στην Αμερική ο παράγοντας που ανέδειξε τον Άντονυ Φάουτσι  δεν ήταν  η κυβερνητική προπαγάνδα, μιας και διαφωνούσε εξ αρχής με δηλώσεις του προέδρου Τραμπ, αλλά η δίψα του κόσμου και των ΜΜΕ για αληθινές ειδήσεις περί κορονοϊού.

Στην Ελλάδα ο συμπαθέστατος καθηγητής κύριος Τσιόδρας ανέβηκε σκαλί σκαλί  στο βάθρο της δόξας, πάντα με τις ευλογίες και το σχετικό πουσάρισμα από το κυβερνητικο επιτελείο. Όλες οι κινήσεις ήταν μελετημένες για να μας κάνουν να κρεμόμαστε από τα χείλη του. Από τους ψαλμούς  σε μια άδεια εκκλησία αλλά με τα κανάλια απ’ έξω έτοιμα να απαθανατήσουν τον «άγιο» αυτό άνθρωπο, μέχρι τις «προτάσεις» για κινηματογραφικό πρότζεκτ με θέμα τον ίδιο τον λοιμωξιολόγο και παραφιλολογίες κοσμικού τύπου περί το ποιός θα απέδιδε καλά στο σινεμά τον άνθρωπο που έκανε την Ελλάδα να δακρύζει όποτε συγκινούνταν ο ίδιος στα ζωντανά τηλεοπτικά διαγγέλματα. 

Όλα δεν ήταν ρόδινα και για τους δύο ειδικούς. Τα φάσκειν και αντιφάσκειν για τις μάσκες  για παράδειγμα και τα μπρος πίσω για το αν και πότε πρεπει να τις φοράμε, ήταν ένα από τα μελάνα σημεία της τηλεοπτικής καριέρας αμφοτέρων. Στην Ελλάδα, μάθαμε αργότερα σε άρθρο του βουλευτή Χάρη Καστανίδη, οι ερωτήσεις στις καθημερινές συνεντεύξεις τύπου ήταν προσχεδιασμένες και η όλη διαδικασία δεν θύμιζε ώριμη δημοκρατία, προσέγγιζε μάλλον μεθόδους Λατινικής Αμερικής  ή Ρωσσίας του Πούτιν.

Ότι δεν ήταν ελεγμένο, καρατσεκαρισμένο από τους ιθύνοντες, τους τρέχοντες το πρότζεκτ -δόγμα «Δέος και Αυστηρότητα», δεν περνούσε με τίποτα στην ενημέρωση του κόσμου. Τόσο σφιχτό κύκλωμα κυβερνητικού καπελώματος στην πληροφόρηση είχαμε πολλά χρόνια να δούμε. Και έχουε περάσει ουκ ολίγα μνημόνια με ανάλογες μηχανές και επιτελικές μηχανοραφίες .

Στην Αμερική ο Φάουτσι έβγαινε από την αρχή να περισώσει τη χαμένη αξιοπιστία των αρχών, με δηλώσεις που αντέκρουαν όσα εξωφρενικά ξεστομούσε ο Τραμπ. Ηταν κάτι σαν ο «μεταφραστής» των αλλοπρόσαλλων ανακοινώσεων και απόψεων του Προέδρου, ένα είδος διερμηνέα που έθετε, εκ των υστέρων, όλα τα θέματα που είχε αγγίξει η σουρεάλ ρητορική Τραμπ στις  σωστές τους, τις αληθινές διαστάσεις. Προσγείωνε και γείωνε μια προπαγάνδα που έφευγε εκτός πορειας και λογικής.

Και το πλήρωσε πολύ σύντομα αυτό. Νόμος απαράβατος του Ντόναλντ Τραμπ για τους «συνεργάτες» του είναι πως «αν δεν συμφωνείς με αυτά που λέω, καλύτερα να πας σπίτι σου, διαφορετικα θα σε διαπομπεύσουμε!» Όπερ και εγένετο. Η αποδόμηση του Φάουτσι ξεκίνησε επίσημα με τη διαφωνία του ως προς τον χρόνο και τον τρόπο της επανεκκίνησης της οικονομίας. Τον μίσησαν και προηγουμένως, όταν μιλούσε με βεβαιότητα για δεύτερο κύμα εξάπλωσης του ιού το Φθινόπωρο, αλλά τότε βάζανε απλώς τα παπαγαλάκια του FOX NEWS να του ροκανίζουν την καρέκλα και την αυθεντία.

‘Αλλη κόντρα που χε με τον ίδιο τον Πρόεδρο ήταν  εξαιτίας της απόρριψης από τον ειδικό Φάουτσι του αγαπημένου προεδρικού γιατρικού για τον κορονοϊό, της  χλωροκίνης. Ήταν πολλά τα ασυγχώρητα λάθη  του λοιμωξιολογου  σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο και η τελευταία πράξη παίχτηκε με τη διαφωνία περί ανοίγματος της οικονομίας. Τον τελευταίο μήνα τα φθονερά βέλη αμφισβήτησης και απαξίωσης πέφτουν βροχή πάνω στον Άντονυ Φάουτσι, ο οποίος πλέον δεν μπορεί ούτε να αμυνθεί σε εθνικής εμβέλειας εκπομπές και περιορίζεται να κάνει δηλώσεις σε ραδιόφωνα και μπλογκς.

Στις τελευταίες συνεντεύξεις τύπου, τις οποίες αναγκάστηκε να επαναφέρει ο Τραμπ βλέποντας την πανδημία να απειλεί  να καταπιεί ό,τι έχει απομείνει από την προεδρία του, λίγο πριν τις εκλογές του προσεχούς Νοέμβρη, ο πλανητάρχης βγαίνει πλέον μόνος του. Όταν τον ρωτάνε που είναι η έτερη ειδικός, η επικεφαλής της ομάδας συντονισμού του Λευκού Οίκου κατά της πανδημίας Ντέμπορα Μπιρξ, εκείνος απαντά «κάπου εδώ έξω βρίσκεται». Κάντε πέρα λοιπόν επιστήμονες και λοιποί λαπάδες, έρχεται ο παντογνώστης Τραμπ, ο πανταχού χρωστών και ποτε-δεν-πληρών τηλεπρόεδρος για να σας πληροφορήσει με χαρά πως όλα βαίνουν καλώς και η οικονομία θα ανοίξει, θέλοντας και μη. Και ο χορός του κορονοϊού καλά κρατεί στις ΗΠΑ. Όσο για το δέυτερο κύμα  που προέβλεπε ο Φάουτσι για το Φθινόπωρο, φαίνεται πως μέχρι τότε δεν θα χει καν προλάβει να κατακάτσει το πρώτο κύμα. 

Εξαφανιζόλ όμως φαίνεται πέφτει και στη χώρα μας και ψέκασε (για λίγο έστω) και τον δημοφιλή καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα. Δημοφιλής έπρεπε να γίνει όταν ήταν χρήσιμος στην κυβέρνηση και το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη. Τώρα μπορεί να «πέρασε η μπογιά» του καθώς ήρθαν καινούρια μοντέλα διαχείρησης της κρίσης που σοβεί ή φουντώνει κατά τόπους. Εφευρέθηκαν νέα μείγματα πολιτικών και μέτρων που δεν απαιτούν τόσο την τρομοκράτηση του κόσμου, παρά χρήζουν λεπτών, χειρουργικών σχεδόν χειρισμών. Δηλαδή σε ένα κλαμπ μπορείς να περιφέρεσαι, αλλά όχι να χορεύεις στη γεμάτη  πίστα.

Πρέπει να είσαι καθιστός – αλλά καθιστός δεν πιάνεις, δεν ακουμπάς, δεν συγχρωτίζεσαι ανταλλάσσοντας απόψεις, χειραξίες, αγκαλιές, σταγονίδα σάλιου με τους γύρω σου τουλάχιστον ή και τα γύρω τραπέζια; Είναι τόσο συγκεχυμένες οι οδηγίες πλέον, που πιστεύω πως ενδεχομένως και ο ίδιος ο κύριος  Τσιόδρας αρνήθηκε (αρχικά τουλάχιστον) να επωμιστεί την επιστημονική ευθύνη των νέων οδηγιών της ανοιχτής πλέον οικονομίας. 

Πριν δύο μήνες, με την λήξη της καραντίνας, ο Νίκος Χαρδαλιάς είχε πει πως θα σταματήσει η καθημερινή ενημέρωση, και αν ποτέ καταστεί αναγκαίο να επανέλθει (η ενημέρωση) αυτό δεν θα είναι καλό σημάδι. Όπερ και εγένετο. Βέβαια χωρίς Τσιόδρα αυτή τη φορά, στην πρώτη φάση τουλάχιστον. Εκεί άρχισε να μας λείπει η καλόγνωμη φωνή του ειδικού. Αντ’ αυτού πήραμε άλλη μία γερή δόση τσαμπουκαλεμένης υπευθυνότητας από τον πολλά-βαρύ κύριο Χαρδαλιά. Το ρεπορτάζ της Καθημερινής ήρθε να επιβεβαιώσει κάτι που όλοι ήδη γνωρίζαμε και φαινόταν δια της απουσίας του.

Ο κύριος Τσιόδρας, ως άλλος Φάουτσι, διαφώνησε με τους χειρισμούς της κυβέρνησης μετά την άρση του lock down και «από δω παν κι άλλοι». Μπορεί η εφημερίδα εκ των υστέρων να τα μάζεψε και ο Τσιόδρας να εμφανίστηκε προχτές και πάλι στις οθόνες μας, αλλά το μήνυμα το έλαβαν όσοι έχουν γνώση και παρακολοθούν από κοντά τις εξελίξεις. Γιατί αν κάτι μας δίδαξε καλά η κρίση αυτή, είναι πως άλλο οι οδηγίες των ειδικών και άλλο η πολιτική διαχείρηση της πληροφορίας. Αυτά τα δύο δεν είναι ούτε αυτομάτως συμβατά, ούτε είναι συγκοινωνούντα δοχεία.

Πολλές φορές είναι η μέρα με τη νύχτα. Και τότε πώς να εμπιστευτεί ο κοσμάκης το οτιδήποτε λέγεται και δίδεται ως συμβουλή ή περιοριστικό μέτρο; Έγιναν ξαφνικά οι πολιτικοί μας, επιστήμονες και παίρνουν στα χέρια τους την ευθύνη της διαχείρησης μιας πανδημίας κάνοντας παραμερίζοντας  τους επιστημονικά αρμόδιους;

Θα πάρουν και την ευθύνη ολόκληρη του φιάσκου, αν και όταν αυτό γίνει; Ή και τότε θα ανατρέχουν στα «λάθη» που γίναν «εξαρχής» από τους λοιμωξιολόγους, όπως κάνει συνεχώς το τελευταίο διάστημα ο Τραμπ, κατατρώγοντας όπως μπορεί το κύρος και την εμβέλεια που παρόλο τον πόλεμο φαίνεται να διατηρεί  ο Άντονυ Φάουτσι;
 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr