Δημοκρατία και δημοκρατισμός

Του Loumben

Ορίζω ως δημοκρατική μια κοινωνία, η οποία διέρχεται το στάδιο της μετάβασής της από τον νεοφιλελευθερισμό στην αναρχία μέσα από την προοδευτική διάθλαση της γνώσης (αιτία) και κατανάλωσης (αποτέλεσμα).

Σε αυτήν την κοινωνία συνυπάρχουν και ανταγωνίζονται τα στοιχεία της εξουσίας και ελευθερίας. Ως εξουσία ορίζω την δυνατότητα να κάμεις μόνον ό,τι θέλεις, ως ελευθερία την βούληση να κάμεις μόνον ό,τι μπορείς.

Το μέτρο για τον διαχωρισμό ανάμεσα σε εξουσία και ελευθερία είναι η αυθεντικότητα. Όποιος εξουσιάζει χωρίς να είναι ελεύθερος, δεν είναι αυθεντικός γιατί εξουσιάζεται. Όποιος όμως είναι ελεύθερος δεν εξουσιάζει γιατί είναι αυθεντικός.

Εξουσία και ελευθερία είναι τα δύο βασικά στοιχεία τα οποία (συν)καθορίζουν τις διαπροσωπικές μας σχέσεις, εκτός από εκείνες οι οποίες υπάγονται στην συγγένεια, στην φιλία και στον έρωτα, διότι οι τρεις τελευταίες είναι μή πολιτικές, δηλαδή αναίτια προκαθορισμένες, ακαριαία επερχόμενες, μέσα από το αίμα και την επίγνωση και δεν αφορούν συνεπώς την πολιτική, επειδή δεν υπόκεινται στους νόμους της πειθούς σε νεκρά δεδομένα ή ζωντανές ρήσεις.

Η εκπαίδευση η οποία προωθεί την αυθεντικότητα, συνεπώς καλείται μόρφωση, ενώ εκείνη η οποία προωθεί την εξουσία, παθητικά και ενεργητικά, καλείται συμμόρφωση. Οι πολίτες μορφώνονται στο σχολείο, ενώ οι υπήκοοι με νόμους.

Η αλήθεια είναι η αιτία του μέλλοντος και το αποτέλεσμα του παρελθόντος.

Όποιος συνεπώς θέλει να απελευθερώσει μια μαθήτρια (κοινωνία), της διδάσκει όλη την αλήθεια, όποιος όμως θέλει να γαμήσει μόνον τον κώλο της, κάμει το μέλλον παρόν και το παρόν να ξεχαστεί!

 

Υ.Γ. όποιος σκανδαλίστηκε με την τελευταία παράγραφο, είναι ανελεύθερος…

 

Υ.Γ. 2. όποιος νιώθει ανελεύθερος, ας φωνάξει έναν φίλο να του πεί δυο λόγια απλά…

 

Υ.Γ. 3. όποιος δεν χρειάζεται φίλους, εξουσιάζει…

 

Υ.Γ. 4 .αρα τους χρειάζεται επειγόντως για να απελευθερωθεί…