Δικολάβοι εναντίον Κολοκοτρώνη, σημειώσατε Χ

Δε ξέρω για εσένα αλλά εγώ ως τώρα, για τους εορτασμούς της δισεκατονταετηρίδας θυμάμαι κυρίως τα εμβληματικά σύνολα της κ. Αγγελοπούλου – και δε μου αρέσει καθόλου αυτό. Οι εν εξελίξει εορτασμοί δεν έχουν περιβληθεί της δέουσας προβολής ώστε να εντυπωθεί στο συλλογικό ασυνείδητο ο εορτασμός και ο επακόλουθος προβληματισμός μετά από τέτοιας βαρύτητας επετείους. Ευτυχώς που υπάρχει ο Κολοκοτρώνης για να αναθερμάνει το ενδιαφέρον μου.

Γενικότερα, οι πρωταγωνιστές του Αγώνα προκάλεσαν έντονες νομικές εξελίξεις με την αντιμετώπιση που έλαβαν από το νεοσύστατο Κράτος αλλά ο Κολοκοτρώνης πυροδότησε άθελα του, και τον πειθαρχικό έλεγχο Δικαστών πριν καν καταλάβουμε πώς επρόκειτο για αυτή τη διαδικασία. Εξηγούμαι:

Μέχρι το 1835 έχουμε παράλληλη εφαρμογή πλήθους δικαίων όπως το βυζαντινό, το τούρκικο και το εθιμικό που ήταν ουσία συγχώνευση πολλών πρακτικών τα οποία αργότερα κωδικοποιήθηκαν αλλά και πολλά συγγράμματα κωδικοποίησης νομοθετημάτων κυρίως από τους Φαναριώτες. Με τα πρώτα Συντάγματα του Αγώνα, βλέπουμε και την προσπάθεια ενοποίησης δικαίου η οποία όμως κατέληξε σε Βαβέλ πολυνομίας που θα ζήλευε και ο Τσιάρας. Με πολλά προβλήματα λοιπόν, φτάνουμε σε ένα διάταγμα για τη λειτουργία των Δικαστηρίων που προκαλεί συζητήσεις έως και σήμερα (σε μια μερίδα νομικών μόνο, μη νομίζεις) Προσπαθεί να εναρμονίσει τη λειτουργία των Δικαστηρίων με τις πλέον σύγχρονες εξελίξεις της περιόδου διατηρώντας παράλληλα κομμάτια του Βυζαντινού Δικαίου γιατί ήθελε να δείξει τη συνέχεια του Κράτους μαζί με μια πρώτη διάκριση κλάδων Δικαιοσύνης. Όλα αυτά, μέχρι την έλευση του Μάουερ.

Γερμανός νομομαθής, εγνωσμένου κύρους προσπάθησε να αναδιοργανώσει και σε ένα βαθμό με μεγάλη επιτυχία το Δικαιοδοτικό σύστημα της χώρας. Εφόσον η δράση προκαλεί αντίδραση και δεδομένων των σπουδών ολοένα και περισσότερων Ελλήνων στη Γερμανία, ήταν θέμα χρόνου να ξεσπάσει σοβαρό ζήτημα επιλογής εφαρμοστέου δικαίου που είχε όμως άμεσο αντίκρισμα στις αποφάσεις και στις επιλογές των Δικαστών. Με άλλα λόγια, εκείνη την περίοδο ήταν εξαιρετικά εύκολο να προσβάλλεις μία απόφαση Δικαστή λόγω των μυριάδων δυνητικά αντικρουόμενων προς αυτή διατάξεων. Μπορείς όμως, να αντικρούσεις και τον Δικαστή τον ίδιο;

Ο Κολοκοτρώνης, ξέρουμε πώς με το ιστορικό του ως ρωσόφιλου είχε προκαλέσει την ανησυχία των Αντιβασιλέων που θεώρησαν ότι έπρεπε πάση θυσία να παροπλιστεί. Συν τη χείρα του πρόθυμου να δυσφημίσει τους πάντες Κωλέττη, η αρχική δολοφονία χαρακτήρα του, και διαμέσου του Απόλλωνα υπό έκδοση Πολυζωίδη, μετετράπη σύντομα σε δίκη με την κατηγορία της συνωμοσίας εναντίον του ανηλίκου τότε Όθωνα, το 1832. Το 1834 που γίνεται και η δίκη, βλέπουμε πώς η προσωπική κρίση του Δικαστή μπορεί να αλλάξει το ρου της ιστορίας. Σε αέναες διασκέψεις, θα γίνει προσπάθεια αλλαγής ψήφου των Τερτσέτη και Πολυζωίδη. Ο Επίτροπος Μάσον και ο Υπ. Δικαιοσύνης Σχινάς, ήταν αποφασισμένοι να καταδικάσουν τους Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα πάση θυσία. Οι ψευδομαρτυρίες και τα μαχητά τεκμήρια της ακροαματικής διαδικασίας εντυπωσιάζουν ακόμη και σήμερα. Παραδόξως, μεγάλο μέρος των αγορεύσεων υπεράσπισης των δύο αγωνιστών από τους δικηγόρους τους δε διασώζεται.

Εναντιώνονται λοιπόν, οι μετέπειτα πανηγυρικά αθωωθέντες δικαστές και προκαλούν. Ακόμη και η σωματική βία εναντίον τους όμως δεν κάμπτει την προσωπική τους κρίση. Ωστόσο, η κρίση της Έδρας, υπηρετείται λαμπρά όταν υπερασπίζεσαι τη θέση σου έναντι λαίλαπας επιθέσεων. Για τους Δικαστές αυτούς, η ψευδής βάση είχε ήδη τεκμηριωθεί από τις εξετάσεις μαρτύρων και τους αρκούσε. Θεωρητικά, αρνήθηκαν την υπηρεσία τους και ναι, υπήρξε παραβίαση της εχεμύθειας περί την ψηφοφορία του δικαστηρίου. Ωστόσο, όπως οι ίδιοι εξήγησαν στην προσωπική τους δίκη που ακολούθησε η Αλήθεια και η Δικαιοσύνη είναι θεσμοί που οφείλουν να παραμένουν στο απυρόβλητο αντιπαραθέσεων φορέων της Εξουσίας. 

Και κάπως έτσι έχουμε την ανάδειξη της προσωπικής κρίσης της Έδρας. Εάν αυτοί ήταν οι αναρχικοί της εποχής τους, πολύ θα τους ήθελα και σήμερα. Εσύ;

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr