Δικηγόροι στην υπόθεση ΠΑΜΕ: Δικαίωση για τα θύματα της ΧΑ που θα τους δουν στη φυλακή

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

Η καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου για τους εγκληματίες Χρυσαυγίτες αποτελεί το επιστέγασμα ενός επίπονου και χρονοβόρου αγώνα πεντέμισι ετών κατά τον οποίο αποδείχθηκε με συντριπτικά στοιχεία τόσο  η ναζιστική ιδεολογία της Χρυσής Αυγής όσο και τα εγκλήματα στα οποία που η εφαρμογή της ιδεολογίας αυτής οδηγεί. Αποτελεί επίσης τη δικαίωση της Μάγδας και του Τάκη Φϋσσα, του πατέρα του Σαζλαντ Λουκμάν, των θυμάτων της ΧΑ και των οικογενειών τους, που θα δουν τους ναζιστές Χατες στη φυλακή. Παρά τη μη ορθή κατά τη γνώμη μας μετατροπή της κατηγορίας της απόπειρας ανθρωποκτονίας κατά των συνδικαλιστών κομμουνστων του ΠΑΜΕ, η υπόθεση αυτή παραμένει μια από τις σπουδαιότερες του κατηγορητηρίου καθώς αποκάλυψε με τον πλέον καθαρό τρόπο την καθοδήγηση των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής από την ηγεσία της, το μίσος της για το εργατικό και λαϊκό κίνημα,  τη σχέση της ναζιστικής οργάνωσης με τους εργοδότες και τον βρώμικο συστημικό της ρόλο.  Είναι έτσι πολύ σημαντικό που η υπόθεση αυτή παρέμεινε στο κάδρο της εγκληματικής οργάνωσης, με την καταδίκη των επικεφαλής της επίθεσης για το αδίκημα της ένταξης στην εγκληματική οργάνωση της ΧΑ. 

Η πολιτική αγωγή όλα αυτά τα πεντέμισι χρόνια εργάστηκε με επιμονή και συλλογικότητα, αναμετρούμενη με ένα τεράστιο αποδεικτικό υλικό, χωρίς ωστόσο να έχει τη βοήθεια από όσους όλως όψιμα, κάτω από την πίεση ενός διογκούμενου λαϊκού κινήματος που ζητούσε την καταδίκη των ναζιστών, γέμισαν με αντιφασιστικό οίστρο και καταδίκαζαν το φασισμό. Έτσι το μεγαλύτερο μέρος της δίκης θάφτηκε από τα ΜΜΕ, με ελάχιστες έως μηδενικές αναφορές, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Επίσης, παρά τις εκκλήσεις της πολιτικής αγωγής να διεξάγεται η δίκη στην Αίθουσα Συνεδριάσεων του Εφετείου Αθηνών και οι Εφέτες Δικαστές να απασχολούνται αποκλειστικά με αυτήν, η δίκη είχε  εξοριστεί στις γυναικείες φυλακές του Κορυδαλλού και γινόταν μη επαρκής αριθμός συνεδριάσεων κατά μήνα, λόγω της απασχόλησης των Δικαστών και με άλλα καθήκοντα. 

Παρά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής δεν χωράει κανένας εφησυχασμός. «΄Όπως λέει ο γνωστός στίχος «μα πάλι θε να απλώσει σα χολέρα πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου». Ο φασισμός παραμονεύει στο μάντρωμα μεταναστών στις Μόριες και στα άλλα στρατόπεδα – φυλακές και σε απόψεις δήθεν έγκριτων πολιτικών και δημοσιογράφων που ζητάν τη μεταφορά τους στα ξερονήσια και στους τόπους εξορίας. Επωάζεται στις πάνω πλατείες των αγανακτισμένων που ζητούν έξω τα κόμματα και τα συνδικάτα. Δυναμώνει στην αστυνομική βία που στρέφεται κατά εργατών, φοιτητών, μαθητών, που χτυπά και συλλαμβάνει στο σωρό. Θρέφεται από τη λεγόμενη θεωρία των δυο άκρων, τον αντικομμουνισμό, την εξίσωση του κομμουνισμού με το φασισμό. Θεριεύει ιδίως σε συνθήκες οξείας καπιταλιστικής κρίσης και μετατρέπεται σε μαντρόσκυλο του συστήματος και μπράβο των εργοδοτών. 

Η πάλη έτσι κατά του φασισμού δεν μπορεί παρά να είναι και πάλη κατά του καπιταλιστικού συστήματος που τον γεννά και τον αξιοποιεί, πάλη για τη δημιουργία μιας ανώτερης κοινωνίας  που θα καταργεί την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και τις αντιθέσεις και τα τέρατα που αυτή γεννά, πάλη για το σοσιαλισμό. 
Έτσι, δεν χωράει καμία συμπόρευση με δυνάμεις που υπηρετούν το σύστημα αυτό και ανοίγουν το δρόμο στο φασισμό με την πολιτική τους.