Δίκη Πισπιρίγκου: «Ψυχρή μητέρα χωρίς συναίσθημα» – Καταπέλτης οι νοσηλεύτριες

Συνεχίζεται σήμερα Πέμπτη (04/05) η πολύκροτη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου με την κατάθεση νοσηλευτριών στη Μονάδα Παίδων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πάτρας για όσα αντιλήφθηκαν όσο είχαν στην κλινική την Τζωρτζίνα, βλέποντας τις “ασυνήθιστες” αντιδράσεις της μητέρας.

Μίας μητέρας, που σύμφωνα με τις μάρτυρες έδειχνε τόσο “ψυχρή και αποστασιοποιημένη” που είχε προκαλέσει εντύπωση. Ανέφεραν μάλιστα πως στο Νοσοκομείο γινόταν συζήτηση για το “σύνδρομο Μινχάουζεν”.

«Στο στάδιο αποσωλήνωσης της Τζωρτζίνας είδα μια περίεργη συμπεριφορά από την μητέρα. Δεν κοίταζε το παιδί», ανέφερε κατά τη διάρκεια της εξέτασής της στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου, η νοσηλεύτρια του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ρίου, κ. Φίφη.

Ειδικότερα, η μάρτυρας ανέφερε ενώπιον του δικαστηρίου κατά τη διάρκεια της δίκης της Ρούλας Πισπιρίγκου ότι «προτρέπουμε τους γονείς να μπουν μέσα στο δωμάτιο. Τους λέμε στους γονείς να ενθαρρύνουν το παιδί να βλέπουμε και την συμπεριφορά του παιδιού, τις κινήσεις του, αν μιλάνε, τα μάτια τους. Είδα μια συμπεριφορά που έκανε εντύπωση. Είδα αναστατωμένη την μητέρα. Καθόταν πιο μακριά. Ήταν εμφανώς αγχωμένη. Σε αυτή τη φάση περιμένουμε με την γλυκιά αγωνία της επιτυχούς κατάστασης. Είναι μια νίκη το να μη να αναπνέει το παιδί από αναπνευστήρα».

Κατά την εξέταση της, η κ. Φίφη επισήμανε ότι «η μητέρα δεν εστίαζε καθόλου το παιδί και παρατηρούσε τις δικές μας αντιδράσεις. Την προτρέψαμε να πάει να το φιλήσει και πήγε». Η πρόεδρος της έδρας τη ρώτησε «μήπως είχε αγωνία μήπως πάθει κάτι το παιδί μετά την αποσωλήνωση;».

Πρόεδρος: Μήπως ήταν αγωνία για την έκβαση της αποσωλήνωσης;

Μάρτυρας: Δεν ήταν αυτή η αγωνία. Δεν εστίαζε στο παιδί. Δεν κοίταζε το παιδί της.

Πρόεδρος: Μήπως φοβόταν;

Μάρτυρας: Μπορεί να υπάρχει φόβος στους γονείς, αλλά ρωτάνε. Λένε «μπορώ να το ακουμπήσω;». Εδώ της είπαμε εμείς να κάνει πράγματα. Περισσότερο μιλούσε ο πατέρας. Η μητέρα ψέλλισε ένα «Τζωρτζίνα μου». Εμένα μου έκανε φοβερά μεγάλη εντύπωση. Το ανέφερα και στον κ. Ηλιάδη..Η μητέρα κοίταζε εμένα, τους νοσηλευτές και τους γιατρούς. Ο γονιός κοιτάζει το παιδί του, του μιλάει. Δεν έχω δει ξανά τέτοια αντίδραση.

Πρόεδρος: Όταν έγινε η αποσωλήνωση είπατε ότι η μητέρα ήταν αγχωμένη. Επικεντρώθηκε το άγχος της σε κάτι;

Μάρτυρας: Η μητέρα δεν μίλησε, δεν είπε κάτι. Αισθάνθηκα ότι άγχος της ήταν μήπως η Τζωρτζίνα μιλούσε.

Σύμφωνα με την κ. Φιφή όταν λίγες ημέρες αργότερα έγινε εκπαίδευση στην μητέρα για να δίνει τα φάρμακα και το πολτοποιημένο φαγητό μέσω γαστροστομίας υπήρξαν φορές που η Πισπιρίγκου έφευγε “μου έλεγε ότι πρέπει να φύγει και να το κάνω εγώ. Ήταν αρκετές αυτές οι φορές. Στο επισκεπτήριο ήταν τυπική και διεκπεραιωτική. Έλειπε το συναίσθημα”.

Αναφερόμενη στην Τζωρτζίνα , η μάρτυρας κατέθεσε πως είχε αντίληψη και πως αντιδρούσε σε ερεθίσματα λέγοντας χαρακτηριστικά πως έβλεπε παιδικά στο τάμπλετ “και ξεκαρδιζόταν στα γέλια”.

Σύμφωνα με την μάρτυρα εντελώς διαφορετική εικόνα με θερμή αίσθηση είχε ο πατέρας της Τζωρτζίνας όταν πήγαινε να δει το παιδί«Όταν ερχόταν ο μπαμπάς της της τραγουδούσε, της μιλούσε, της έκανε μασάζ στα ποδαράκια. Η μητέρα ήταν με ένα κινητό στο χέρι, πιο αποστασιοποιημένη».

Κατά την εξέταση της από την πλευρά της κατηγορουμένης η μάρτυρας είπε πως κατά την αποσωλήνωση ένιωσε από την πλευρά της μητέρας “ανεξήγητο άγχος και αγωνία” με τον συνήγορο να σχολιάζει: “Τι να κάνει; Να περιμένει το 25ο θαύμα κατά τα Γραφάς;! Αφού ήξερε από τη μαγνητική ότι το παιδί δε θα κουνάει πόδια και χέρια, ότι δε θα έχει νου!”.

Και οι συνάδελφοι της μάρτυρα, αναφέρθηκαν στις καταθέσεις τους στην κατηγορουμένη λέγοντας πως είχε τις συνήθεις αντιδράσεις γονιών που το παιδί τους κινδυνεύει και σώζεται ,τονίζοντας μάλιστα πως το γεγονός πως η 34χρονη είχε χάσει ήδη δύο παιδιά έκανε την συμπεριφορά της να φαίνεται ακόμη πιο παράξενη . “Δεν είδα ούτε ένα συναίσθημα. Τίποτα” ανέφερε μία από αυτές.

Η δίκη θα συνεχιστεί αύριο οπότε και αναμένεται να συνεχιστεί η κατάθεση του εντατικολόγου Ανδρέα Ηλιάδη.