[ΠΡΟΣΟΧΗ: ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ] Σοκ και ανείπωτη θλίψη προκαλούν οι μαρτυρίες – Με την κατάθεση της Ιωάννας Πέταλα, που έχασε τους γονείς της στη φωτιά που έφτασε στο Μάτι το καλοκαίρι του 2018 και νοσηλεύθηκε η ίδια για 54 ημέρες λόγω των εκτεταμένων εγκαυμάτων που υπέστη, συνεχίστηκε η δίκη για τη φονική πυρκαγιά στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας.
Η μάρτυρας περιέγραψε συγκλονιστικά τις σκηνές φρίκης που έζησε προσπαθώντας να γλιτώσει από τις φλόγες, ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας.
«Έπεσα κάτω, έχασα τα γυαλιά μου. Γύρισα πίσω και είδα πύρινες νιφάδες. Ενστικτωδώς κατευθύνθηκα προς θάλασσα. Άκουγα ανθρώπους να ουρλιάζουν. Περνούσε ένα νεαρός μόνο με το μποξεράκι του και μια μάνα με ένα λιπόθυμο παιδάκι ή νεκρό…Κάποιος μου λέει κοπέλια καίγεσαι. Είχα πιάσει φωτιά από πίσω. Έφτασα στη θάλασσα κι έπεσα κατευθείαν μέσα. Θυμάμαι να είμαι στη θάλασσα με τα χέρια απλωμένα και να βγάζω τις σάρκες μου. Βγήκα έξω και ξαναμπήκα μέσα γιατί στέγνωσα και πέθαινα από τον πόνο».
Η ίδια διασώθηκε, όπως και άλλοι, όταν τους παρέλαβε ένα καραβάκι και τους πήγε στην παραλία της Ραφήνας. «Κάποια στιγμή ήρθε ένα καραβάκι, έπεσα λιπόθυμη. Φτάσαμε στη Ραφήνα. Κάποια στιγμή με πήγαν στο Θριάσιο, μετά από λίγο με πήγαν στο ΓΝΑ έμεινα 54 μέρες. Έχω καεί στα χέρια, πλάτη, γλουτούς και πόδια. Έπαθα πνευμονική εμβολή, είχα επιπλοκές. Μπήκα ΜΕΘ 8 ημέρες. Είχαν πει ότι δε θα γλιτώσω. Δε μπορούσα να περπατήσω. Ακόμα με πονάνε στη ζέστη τα εγκαύματα. Δε μπορώ να λειτουργήσω σωστά. Δεν περνάει μέρα που να μη σκεφτώ αυτά που έχω ζήσει».
Αναφερόμενη στους γονείς της, η μάρτυρας, περιέγραψε και όσα έμαθε ότι συνέβησαν στη μητέρα και τον πατέρα της, αφού η οικογένεια χωρίστηκε.
Η ίδια έκανε λόγο για έναν ανύπαρκτο κρατικό μηχανισμό «Δεν μας ενημέρωσε κανείς. Υπήρξε η αντίληψη στο Μάτι ότι αν συνέβαινε κάτι επικίνδυνο χτυπούσαν οι καμπάνες. Αν μας ειδοποιούσε κάποιος έστω και δέκα λεπτά νωρίτερα… ήταν μια κατηφόρα. Οι δικοί μου θα ζούσαν».
Στο ίδιο μήκος κύματος, η αδελφή της, η οποία κατέθεσε αμέσως μετά είπε χαρακτηριστικά πως ενώ αναζητούσε την οικογένειά της «έκανα δεκάδες τηλέφωνα παντού. Λιμενικό, πυροσβεστική, νοσοκομεία. Δεν έβρισκα κανέναν. Και δέχομαι κλήση λίγη ώρα αργότερα τηλέφωνο από την πυροσβεστική Θεσσαλονίκης! Εκεί δήλωσα τους αγνοούμενους! Στην πυροσβεστική Θεσσαλονίκης».
